Της Ανδρούλας Γκιούρωφ
Σε μια χώρα που προδόθηκε, μάτωσε και καταστράφηκε με τον μισό πληθυσμό της να εκτοπίζεται από τη γη του, δεν θα ανέμενε κανείς πως υπάρχουν υπήκοοι αυτής της χώρας που να δικαιολογούν , αποενοχοποιούν ή και να επιβραβεύουν αυτούς που έφεραν τον όλεθρο. Ή να εξισώνουν τους φονιάδες, τους προδότες με τα θύματα.
Μόνο παρανοϊκοί ή πληρωμένοι θα έκαναν τέτοια ζημιά στην ίδια την πατρίδα τους γράφοντας τέτοια ασύστολα ψεύδη παραχαράσσοντας την ιστορική αλήθεια. Κάνουν σκοποβολή στην μνήμη του Μακαρίου μα κίνητρα τους παθαίνουν αφλογιστία . Ξύλινα τα πιστόλια τους και άσφαιρα τα πυρά τους .
Λένε οι άθλιοι ας ξεφορτωθούμε πολιτικά τον Μακάριο και θα αποφανθούν οι ιστορικοί του μέλλοντος…για το έργο του. Μα η Ιστορία τελεσίδικα και τεκμηριωμένα έχει ετυμηγορήσει .Με τεκμήρια, με μυστικά έγγραφα που βγήκαν στο φως. Με παραδοχές «μετανοημένων» πρακτόρων της εγκληματικής CIA (που καταγράφτηκαν σε βιβλία) πως οι Αμερικανοί και ο χασάπης της Κύπρου Κίσσιγκερ μεθόδευαν σχέδια δολοφονίας του και έδιναν εντολές πότε να εκτελεστούν.
Οι ιστορικοί που σέβονται την επιστήμη τους και αρνούνται να γράφουν επί χρήμασι, έχουν καταγράψει την ιστορία που δεν παραγράφεται ούτε και μπορεί να αλλοιωθεί.
Άλλωστε όποιος διαβάσει τα βιβλία του Σπύρου Παπαγεωργίου ο οποίος διετέλεσε το δεξί χέρι του Γρίβα θα αντιληφθεί το μέγεθος της συνωμοσίας κατά της Κύπρου και του Μακάριου ο οποίος υπήρξε το εμπόδιο για τα άνομα σχέδια των Αμερικανών για τη διχοτόμηση της Κύπρου. Στο βιβλίο του «Μακάριος δια πυρός και σιδήρου» υπάρχουν τέτοια έγγραφα που κανένας δεν μπορεί να διαψεύσει. Είναι αυθεντικά και ο ίδιος τεκμηριώνει βήμα βήμα και με λεπτομέρειες τα συνωμοτικά σχέδια τους κατά της Κύπρου.
Ο Σπύρος Παπαγεωργίου δεν ήταν όποιος όποιος. Ήταν ο προπαγανδιστής του Γρίβα και της ΕΟΚΑ Β’ . Ο κατά κάποιον τρόπο «εκπρόσωπος Τύπου» της παρακρατικής αυτής οργάνωσης και του αρχηγού της. Αυτός έγραφε τα ανακοινωθέντα, τις διακηρύξεις της οργάνωσης και τα πύρινα διαγγέλματα του Γρίβα. Είχε στη διάθεση του ένα πλούσιο αρχείο στο οποίο μεταξύ άλλων καταγράφονταν σχέδια ανατροπής του Μακαρίου, απόπειρες δολοφονίας του, δολοφονίες δημοκρατικών πολιτών, ανατινάξεις αστυνομικών σταθμών και άλλων εγκληματικών ενεργειών .
Μόνο όταν καταλήφθηκε η Κερύνεια από τους Τούρκους ο αείμνηστος Σπύρος Παπαγεωργίου αντιλήφθηκε το μέγεθος της συνωμοσίας και είχε την τόλμη να πει το μεγάλο mea culpa. Μάλιστα όταν αντιλήφθηκε πως ακόμα και μετά τον όλεθρο που επέφερε η τουρκική κατοχή οι γνωστοί άγνωστοι απεργάζονται συνωμοτικά σχέδια για την εξόντωση του Μακαρίου τον προειδοποίησε .Αυτά τα καταγράφει στα βιβλία του τα οποία εάν κάποτε οι κρατούντες δεήσουν να αποφασίσουν να διδάσκεται στα σχολεία η σύγχρονη ιστορία της Κύπρου πρέπει να ενταχθούν στη διδακτέα ύλη ως αυθεντικά ντοκουμέντα για το ποιοι οδήγησαν με το προδοτικό πραξικόπημα και την τούρκικη εισβολή την διχοτόμηση της πατρίδας μας.
Είναι αξιόποινο και κατάπτυστο αδίκημα να συγκρίνεται ο Μακάριος με τον Γρίβα. Ο πρώτος προστάτευσε και διαφύλαξε ως κόρην οφθαλμού την Κυπριακή Δημοκρατία και ο δεύτερος ως ανδρείκελο της Χούντας των Αθηνών επιστράτευσε την παρανομία και τις δολοφονίες για να την καταστρέψει. Και την κατέστρεψαν ανδρείκελα και αχυράνθρωποι ξένων δυνάμεων. Είναι άλλωστε γνωστό από ποιους έπαιρναν εντολές οι παρανοϊκοί συνταγματάρχες και σε ποιους λογοδοτούσαν. Η CIA κινούσε τα νήματα και οι μαριονέτες πορεύονταν σε διατεταγμένη μιας εσχάτης προδοσίας τα αποτελέσματα της οποίας ισχύουν μέχρι σήμερα, 50 χρόνια μετά, να εδραιώνουν την τουρκική κατοχή. Είναι βολικό να εμφανίζουν κάποιοι αρθρογράφοι δήθεν αναλυτές τον Μακάριο ως μια πολωτική φιγούρα και σε έναν ακταρμά με ασυναρτησίες, ποδοσφαιρικών ορολογιών φανατισμού να τον βάζουν στο ίδιο επίπεδο με τον Γρίβα.
Εάν σήμερα υπάρχει Κυπριακή Δημοκρατία ακόμα, αυτό οφείλεται στον Μακάριο που αγωνίστηκε μέχρι να ξεψυχήσει να την σώσει από τα άνομα σχέδια και τα θανατηφόρα πλοκάμια των ΗΠΑ του ΝΑΤΟ και της αιμοσταγούς CIA.Εάν σήμερα υπάρχει Κύπρος το χρωστούμε στο Κίνημα των Αδεσμεύτων που ήταν το ανάχωμα και τροχοπέδη στους σχεδιασμούς των Αμερικανοβρετανών για την διάλυση της. Το χρωστούμε στη Ρωσία που στάθηκε δίπλα στον Κυπριακό λαό και τον στήριξε ποικιλοτρόπως.
Μέχρι σήμερα ακόμα παρότι οι κυβερνώντες της γύρισαν την πλάτη και συντάχθηκαν με τη Δύση να ψηφίζουν κυρώσεις εναντίον της χωρίς να τολμούν να ζητήσουν παρόμοιες κυρώσεις και για την κατοχική Τουρκία, η Ρωσία στηρίζει την Κύπρο σε θέσεις αρχών.
Και είναι η μέγιστη αχαριστία σήμερα να ακούμε έναν Πρόεδρο να μιλά απαξιωτικά για το Κίνημα των Αδεσμεύτων και να διερωτάται με μια παιδαριώδη πολιτική αφέλεια γιατί ενταχθήκαμε στους Αδεσμεύτους μετά την Ζυρίχη και όχι στο ΝΑΤΟ; Δεν ήξερε; Ας ρώταγε…
Ο Μακάριος δεν αποκαθηλώνεται με άρθρα απογόνων ρασοφόρων , νοσταλγών της ΕΟΚΑ Β΄και του Γρίβα. Δεν αποκαθηλώνεται με την αφαίρεση μιας φωτογραφίας από το Προεδρικό από έναν Πρόεδρο που νομίζει πως έχει κάνει άθλο επειδή οι επίορκοι και οι επίγονοι τους τον επιβραβεύουν λέγοντας του πως «τόλμησε».
Είναι ιεροσυλία να κατατάσσουν τον Μακάριο στη μαύρη λίστα των ενόχων για την προδοσία της Κύπρου. Αυτός που προειδοποιούσε πως εάν γίνει πραξικόπημα θα εισβάλει η Τουρκία δεν μπορεί φορτώνεται τα εγκλήματα αυτών που πρόδοσαν την πατρίδα τους για μια δράκα δολάρια.
Ο Μακάριος ήταν ηγέτης με διεθνή ακτινοβολία. Ήταν ο ηγέτης που έβαζε τα στήθια του μπροστά για να σώσει το λαό από τα θανατηφόρα βόλια ντόπιων και ξένων. Κανένας προσωρινός πρόεδρος, κανένας εντεταλμένος γραφιάς που επιδιώκει να αμαυρώσει την εικόνα και το μεγαλείο του δεν μπορεί να τον αποκαθηλώσει από την ιστορική μνήμη.
Μακάριος νυν και αεί άθλιοι παραχαράκτες.
Τα άρθρα που δημοσιεύουμε δεν απηχούν αναγκαστικά τις απόψεις μας και δεν δεσμεύουν παρά τους συγγραφείς τους. Η δημοσίευσή τους έχει να κάνει όχι με το αν συμφωνούμε με τις θέσεις που υιοθετούν, αλλά με το αν τα κρίνουμε ενδιαφέροντα για τους αναγνώστες μας.
Διαβάστε επίσης:
