Ακροδεξιά παρέμβαση υπέρ Μητσοτάκη

Η ακροδεξιά εφημερίδα προβάλλει πρωτοσέλιδα τη θέση του Γούδη, υιοθετώντας κι αυτή την υποστήριξη της Ν.Δ.. Προβάλλει αυτό που ονομάζει «άρθρο βόμβα του καθηγητή Χρίστου Γούδη» με τον τίτλο: «Ο προφήτης του εθνικισμού ψηφίζει Κυριάκο».

Σε καίρια πόστα

Εδώ και καιρό έχουμε γράψει στην «Εφ.Συν.» ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι ο πρώτος αρχηγός της Ν.Δ. που δεν συνεργάζεται με στελέχη της Ακροδεξιάς, αντιμετωπίζοντάς τα ως αναγκαίο κακό, αλλά φρόντισε να τοποθετήσει σε καίρια κυβερνητικά πόστα όλους τους μαθητές του Γιώργου Καρατζαφέρη που κληρονόμησε από τον Αντώνη Σαμαρά, επιλέγοντας ακόμα και για αντιπρόεδρο στο κόμμα του τον Αδωνη Γεωργιάδη. Οταν ως γνωστόν ο Κώστας Καραμανλής είχε θέσει εκτός κόμματος τον σήμερα παλαίμαχο αρχηγό του ΛΑΟΣ, εφαρμόζοντας την πολιτική του μεσαίου χώρου.

Η περίπτωση, όμως, του Χρίστου Γούδη είναι ένα σκαλί παραπάνω σ’ αυτή την όλο και πιο στενή σχέση του Κυρ. Μητσοτάκη με την Ακροδεξιά. Οι χθεσινές δηλώσεις Γούδη οδηγούν σε κατάρρευση και όλο το αφήγημα περί «αντιναζιστικής» τοποθέτησης της ηγεσίας της Ν.Δ., αφού ο ίδιος μέχρι πριν από λίγο καιρό περηφανευόταν για τις στενές του σχέσεις με τον Κασιδιάρη.

Ηδη από το 2012, όταν τα στελέχη του ΛΑΟΣ μεταπηδούσαν στη Ν.Δ., ο Γούδης επέλεγε να στηρίξει τη Χρυσή Αυγή. Λίγες εβδομάδες πριν από τις εκλογές του 2012 έσπευδε να αποχωρήσει από το καταρρέον ΛΑΟΣ για να ανοίξει την πόρτα της Χρυσής Αυγής: «Γνωρίζω τον Νίκο Μιχαλολιάκο πριν ακόμη ιδρύσει τη Χρυσή Αυγή, είναι μαθηματικός, εμφορείται από πατριωτικές αρχές και θεωρώ ότι είναι συκοφαντημένος από τα ΜΜΕ».

Και στις αρχές του 2014, την περίοδο που είχαν ήδη ασκηθεί οι διώξεις κατά της Χρυσής Αυγής με την κατηγορία της εγκληματικής οργάνωσης, ο Γούδης εμφανίστηκε στη διαδικτυακή εκπομπή του Κασιδιάρη για να εκφράσει τη συμπαράστασή του στην οργάνωση. Ο Κασιδιάρης τον υποδέχτηκε με τα ακόλουθα λόγια: «Εγώ, φίλε Χρίστο, σε γνώρισα από τα έργα σου που αφορούν τη Μάνη, γιατί είσαι και Μανιάτης». Και ο Γούδης απάντησε στον ίδιο τόνο: «Εγώ γνωρίζω τον πατέρα σου και τη μητέρα σου. Κι αυτό που πολλοί δεν ξέρουν είναι ότι ο μπαμπάς σου είναι γιατρός και έχει προσφέρει ένα φοβερό κοινωνικό έργο στον Πειραιά. Η μαμά είναι φιλόλογος. Και γνωρίζω και το χωριό σου πολύ καλά, γιατί είναι από τα ωραιότερα χωριά ο Αϊ-Λιας».

Από τότε ακολούθησε μια κοινή πορεία Γούδη-Κασιδιάρη, μέχρι χθες που ο Γούδης δηλώνει ότι ψηφίζει τη Ν.Δ. του Κυριάκου Μητσοτάκη. Πώς εξηγείται αυτή η μεταστροφή;

Το θέμα είναι ότι στο μυαλό του Γούδη δεν υπάρχει καμιά μεταστροφή. Ο ίδιος υπήρξε καθηγητής Αστροφυσικής στο Πανεπιστήμιο Πατρών και ορίστηκε συντονιστής της Ομάδας Ιδεολογίας και Πολιτικής του Ινστιτούτου «Κωνσταντίνος Καραμανλής» και πρόεδρος της Διοικούσης Επιτροπής του Ινστιτούτου Πολιτικής «Κωνσταντίνος Τσάτσος», ενώ στη συνέχεια έγινε πρόεδρος Δ.Σ. του Ινστιτούτου Εθνικών και Κοινωνικών Μελετών «Ιων Δραγούμης», του think tank του ΛΑΟΣ.

Πέρασε δηλαδή από τη Ν.Δ. στον Καρατζαφέρη κι από εκεί στον Μιχαλολιάκο με την ευκολία του υποστηρικτή του βαθέος κράτους. Ο ίδιος ορίζει τη Δεξιά ως «σύμμεικτη ιδεολογία καθαρού λόγου και “παράνοιας”», γιατί η Δεξιά «είναι όπως ο χρόνος, όλοι γνωρίζουμε τι είναι, αλλά κανείς δεν συμφωνεί στον ορισμό της».

Στο μυαλό του, Μητσοτάκης και Μιχαλολιάκος είναι κάτι παρόμοιο και κατά καιρούς οι δεξιοί πρέπει να υποστηρίζουν τον ένα ή τον άλλο. Στο ίδιο βιβλίο που γράφει για την ελληνική Δεξιά ο Γούδης το 2005 λέει καλά λόγια και για τον ένα και για τον άλλο:

● Αφενός αναφερόταν στην «πρόσφατη είσοδο στην πολιτική σκηνή του δημοφιλούς, ικανού και ταχέως ανερχόμενου Κυριάκου Μητσοτάκη. Ούτως ή άλλως το μέλλον ανήκει στη νέα γενιά και η ευρεία αποδοχή του Κυριάκου από τη λαϊκή βάση της παράταξης στις εκλογές του 2004 αποτελεί σαφές πρόκριμα για μια λαμπρή μελλοντική πολιτική σταδιοδρομία» (Χρίστος Γούδης, «Η κουλτούρα της Δεξιάς», εκδ. Αγνωστο, Θεσσαλονίκη 2005, σελ. 30).

● Και λίγο νωρίτερα: «Στην κρυσταλλοποίηση και οριοθέτηση των πολιτικών μου απόψεων, ιδιαίτερα στο θέμα του ελληνορθόδοξου εθνικισμού, συμβάλλει η συνεχής, και συνεχιζόμενη μέχρι σήμερα, επαφή μου με έναν φίλο και συμπατριώτη μου, τον διακεκριμένο ποινικολόγο Τάκη (Παναγιώτη) Μιχαλόλια […] Ο αδελφός του Τάκη, Νίκος Μιχαλολιάκος, μαθηματικός, ο οποίος ενεργοποιείται στον χώρο της “σκληρής Δεξιάς”, είναι ο ιδρυτής και αρχηγός της Χρυσής Αυγής» (στο ίδιο, σελ. 27).

Ο… συμπαραστάτης

Τις παραμονές των ευρωεκλογών του 2014, ο Γούδης υπέγραφε μαζί με έναν άλλο Μανιάτη, τον Γεώργιο Δημακόγιαννη, δήλωση συμπαράστασης στον Αρχηγό της Χρυσής Αυγής: «Η παρέμβασή μας δεν είναι πολιτική, είναι απλά ανθρώπινη. Νιώθουμε υποχρέωσή μας να διαμαρτυρηθούμε ως Μανιάτες για την προσπάθεια δαιμονοποίησης ενός συμπατριώτη μας που τον γνωρίζουμε εδώ και πολλά χρόνια και που το μόνο του πάθος είναι η Ελλάδα. Ο Νίκος Γ. Μιχαλολιάκος συγκεντρώνει τα πυρά ενός ιδεολογικά άμορφου μιντιακού κατεστημένου χρηματανθρώπων (και φυσικά και της Αριστεράς) γιατί τολμά να είναι Ελληνας μιας Ελλάδας φωτεινής που έρχεται από μακριά και θέλει να πορευθεί στα ίχνη των μεγάλων προγόνων μας».

Πώς λοιπόν αυτός ο θαυμαστής του Μιχαλολιάκου και του Κασιδιάρη καταφεύγει σήμερα στον Κυριάκο Μητσοτάκη. Το μυστικό βρίσκεται στο γεγονός ότι υπήρξε ένας κοινός δεσμός με το περιοδικό «Εποπτεία» του Παναγιώτη Δρακόπουλου, τον οποίο ο Γούδης αποκαλούσε «σπάνιο, ιδιοφυή και ευρυμαθέστατο διανοούμενο» (στο ίδιο, σελ. 31). Αλλά σ’ αυτό το, σκληρά νεοφιλελεύθερο και προσδεμένο στο αμερικανικό Πεντάγωνο, έντυπο εμφανιζόταν ως μέλος της συντακτικής επιτροπής ο νέος Κυριάκος Μητσοτάκης. Αυτοί οι παλιοί μαύροι δεσμοί έρχονται τώρα και πάλι στον αφρό. Και ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν έχει κανένα πρόβλημα να τους υποδεχτεί.

Πηγή: www.efsyn.gr