Με στόλισαν με νεκρολούλουδα μα ο θάνατος φυγομάχησε,
εγώ κρατάω το φέρετρο κλειστό,
παρακολουθώ με ανία, κάποιοι δεν μιλάμε με την καρδιά βουρκωμένη
μα αυτοί παραμένουν σιωπηλοί μακριά από εξέδρες ή άμβωνες,
κάποιοι μοιρολογούν γιατί αναμετρούν τη δική τους μοίρα,
οι ανακουφισμένοι σκουπίζουν ψεύτικα δάκρυα, οι αληθινοί δεν μοιράζονται
τη θλίψη με άλλους,
κάποιοι κρατάνε φωτογραφίες που αναμένουν υπογραφή,
θέλω να αποχαιρετίσω ένα κόσμο μετέωρο,
μα από τα νεκρά πνευμόνια βγαίνουν κραυγές οργής για αγίνωτο,
από τα μάτια που αστραπές για όσα θα έπρεπε να έχουν καεί,
οι επαναστάσεις αυτοκτόνησαν
μα ξαναγεννιούνται στην άδολη ψυχή κάποιου που τέλειωσε νωρίς,
μισοκαμένος σε ένα κρησφύγετο, κάποιου ονειροπόλου,
που πέθανε βροντοφωνάζοντας ψωμί και ελευθεριά,
οι σφαίρες σταμάτησαν τη φωνή μα όχι τα όνειρά του…
Διαβάστε επίσης
Η Κύπρος απηύθυνε το ύστατο χαίρε στον Βάσο Λυσσαρίδη
