Το φιάσκο του East Med ανεβάζει την ένταση στην Ανατολική Μεσόγειο
Του Γιάννη Ραχιώτη
17 Μαρτίου 2019
To (φτηνό και μοναδικό) επιχείρημα των κυβερνώντων γραικύλων σε Ελλάδα και Κύπρο, για τη μετατροπή των χωρών τους/μας σε παρελκόμενα της πολιτικής των ΗΠΑ/Ισραήλ, ήταν ότι θα πάρουμε ποσοστά από τον αγωγό East Med, που υποτίθεται ότι θα κατασκευαστεί (κάποτε) στον βυθό της ανατολικής Μεσογείου και θα φτάνει στην Ιταλία μέσω Κύπρου και Ελλάδας. Δεν μπαίνουν στον κόπο να δουν ότι:
1. Η κατανάλωση υδρογονανθράκων στην Ευρώπη μειώνεται κατά μέσο όρο σε ποσοστό μεγαλύτερο του 1,7% ετησίως εδώ και μια 10ετια τουλάχιστον.
2. Ένας υποθαλάσσιος αγωγός τέτοιου μήκους και βάθους ανεβάζει το κόστος του μεταφερόμενου αερίου σε επίπεδα πολύ υψηλότερα από τους επίγειους που ήδη υπάρχουν και επαρκούν για τον εφοδιασμό της Ευρώπης με φθηνό αέριο.
3. Τα Κυπριακά κοιτάσματα που μόλις τώρα άρχισαν να ερευνώνται (η εξόρυξη αν γίνει, θέλει χρόνια), σύμφωνα με την ανακοίνωση της Exxon, δεν υπολογίζονται και πολύ υψηλότερα από το όριο εκμεταλλευσιμότητας.
4. Η Αίγυπτος είναι η μόνη χώρα της Ανατολικής Μεσογείου που αποδεδειγμένα έχει ένα τεράστιο κοίτασμα φυσικού αερίου. Όμως, ακόμη και ο αμερικανόδουλος δικτάτορας Αλ Σίσι δήλωσε ότι δεν θα συμμετάσχει στον East Med.
5. Η Ιταλία, η χώρα που υποτίθεται θα καταλήγει ο αγωγός, αδιαφορεί παγερά για το …σχέδιο και δεν θα συμμετάσχει στην παράτα που οργανώνεται στο Ισραήλ αυτή τη βδομάδα με παρουσία του Πομπέο και των υποχείριων από Ισραήλ, Ελλάδα Κύπρο.
6. Ο Λίβανος, δια του υπουργού Εξωτερικών, δήλωσε ότι θεωρεί την τυχόν διέλευση του αγωγού από την ΑΟΖ του, περίπου ως πολεμική ενέργεια εναντίον του.
Τι μένει μετά από αυτά; Το παιχνίδι κυριαρχίας των Αμερικανών στην Ανατολική Μεσόγειο και τα Βαλκάνια. Και σε εμάς; Οι νέες αμερικανικές βάσεις, η συμφωνία των Πρεσπών και η προσάρτησή μας στο Ισραήλ.