Η επιθεση στις κυπριακες τραπεζες (2013)

H επίθεση κατά του κυπριακού τραπεζικού συστήματος το 2013 δεν ήταν μια απλή, μεμονωμένη επιχείρηση “κουρέματος” και λεηλασίας των αποταμιεύσεων στις κυπριακές τράπεζες. Εντάσσεται στην αλυσίδα των ελληνικών μνημονίων και δανειακών και του σχεδίου Ανάν.

Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις τα μέτρα που προβλέφθηκαν από τις οικονομικές (ΕΕ, ΕΚΤ, ΔΝΤ) και τις γεωπολιτκές (ΗΠΑ-Βρετανία-Ισραήλ) Τρόικες και υιοθετήθηκαν από τις κυβερνήσεις Ελλάδας και Κύπρου μία κύρια επιδίωξη είχαν, έναν κοινό παρονομαστή: την αρπαγή των στοιχείων εθνικής οικονομικής και πολιτικής ισχύος και κρατικής κυριαρχίας του ελληνικού λαού, είτε στην Ελλάδα, είτε στην Κύπρο.

Πρόκειται για το “ισοδύναμο” στρατιωτικών επιδρομών, αλλά που γίνονται με άλλα μέσα και με την συνδρομή των εγχώριων κυβερνώντων, με αποτέλεσμα να μη γίνονται καλά-καλά αντιληπτές ως τέτοιες.

Ως αποτέλεσμα αυτών των μέτρων είχαμε το πέρασμα των κυπριακών τραπεζών υπό ξένο έλεγχο, την οικονομική αποδυνάμωση της Εκκλησίας της Κύπρου, παραδοσιακής, στο παρελθόν, δύναμης εθνικής αντίστασης στο νησί, και ενδιαφέρουσες γεωπολιτικές μεταβολές στα ξένα κεφάλαια που δραστηριοποιούνται στην Κύπρο. ‘Όπως στην Ελλάδα, και με το πρώτο, αλλά ιδίως με το Τρίτο Μνημόνιο έχουμε, εκτός των άλλων τη λεηλασία όλης της δημόσιας και μεγάλου μέρους της ιδιωτικής περιουσίας των Ελλήνων.

Οι κομπορρημοσύνες περί επιτυχούς εξόδου από το μνημόνιο στην Κύπρο είναι μία ακόμα από τις συνήθεις προπαγανδιστικές απάτες. Πρώτον διότι σήμερα η Κύπρος δεν είναι ακριβώς το κράτος που ήταν πριν από το κούρεμα. Δεύτερο, γιατί η άποψη αυτή δεν συνυπολογίζει τη φτωχοποίηση σημαντικού μέρους του κυπριακού πληθυσμού. Τρίτο γιατί τα μισά και πλέον δάνεια στις τράπεζές της είναι κόκκινα. Άμα θελήσουν μπορούν ανά πάσα στιγμή να την εκβιάσουν και έτσι. Αν και με τους πολιτικούς ηγέτες που έχουμε, μάλλον δεν χρειάζεται ούτε σε εκβιασμούς να προσφύγουν οι ξένες δυνάμεις που ενδιαφέρονται για μας.

Δημοσιεύουμε στη συνέχεια ένα κείμενο που εξέδωσε το Γραφείο Τύπου της ΕΔΕΚ, με πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία για τη συνεργασία των κυβερνήσεων Χριστόφια και Αναστασιάδη με τον ξένο παράγοντα για να γίνει το κούρεμα.

Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος

 

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΥΠΟΥ

ΓΝΩΣΤΟ ΚΑΙ ΣΥΜΦΩΝΗΜΕΝΟ ΤΟ ΚΟΥΡΕΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗ ΚΑΙ ΧΡΙΣΤΟΦΙΑ

Το κούρεμα καταθέσεων που έγινε στην Κύπρο το 2013 ήταν γνωστό και συμφωνημένο τόσο από  την κυβέρνηση Αναστασιάδη, όσο και  από την κυβέρνηση Δημήτρη Χριστόφια.

Το νομοσχέδιο “περί Εξυγίανσης Πιστωτικών Ιδρυμάτων”  (ΕΓΓΡΑΦ0 3) σε σχέση με τη δυνατότητα εισαγωγής του εργαλείου της διάσωσης με ίδια μέσα (κούρεμα) που ψηφίστηκε με τη μορφή του κατεπείγοντος στις 22/03/2013, είχε ετοιμαστεί μήνες πριν καθώς είχε αποσταλεί στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα στις 13/01/2013 από τον τότε Υπουργό Οικονομικών  της κυβέρνησης Χριστόφια, κ. Βάσο Σιαρλή με σκοπό να ζητηθεί η γνωμάτευσή της (ΕΓΓΡΑΦΟ 1).

Στην κατάθεσή του στην ερευνητική επιτροπή Καλλή, ανώτερος λειτουργός του Υπουργείου Οικονομικών δήλωσε ότι στο μνημόνιο συναντίληψης που συμφωνήθηκε μεταξύ της κυβέρνησης Χριστόφια και του Ενιαίου Μηχανισμού Σταθερότητας στις 29/11/2012 γινόταν “ρητή πρόνοια για κούρεμα καταθέσεων ως ένα ενδεχόμενο για την αντιμετώπιση των αναγκών της Κύπρου”.  (http://www.stockwatch.com. cy/media/announce_pdf/Report_ Committee_Ypourgiko_3.10.2013. pdf)

Στην απαντητική επιστολή του Mario Draghi εκ μέρους της ΕΚΤ προς το Υπουργείο Οικονομικών ημερομηνίας 01/02/2013 (https://www.ecb.europa.eu/ ecb/legal/pdf/el_con_2013_10_ f_sign.pdf ), η ΕΚΤ καλεί τις Κυπριακές αρχές να εισάξουν ρητή αναφορά ότι στην περίπτωση κουρέματος θα διασφαλιστούν οι εγγυημένες καταθέσεις κάτω των 100,000 ( ΕΓΓΡΑΦΟ 2, σημείο 3.5).

Η κυβέρνηση Αναστασιάδη επέλεξε να φέρει στη Βουλή μια πρόταση για οριζόντιο κούρεμα επί του συνόλου των καταθέσεων στο τραπεζικό σύστημα της Κύπρου, συμπεριλαμβανομένων και των καταθέσεων κάτω των 100,000 ευρώ, προκειμένου να μπορέσει να δικαιολογήσει το κούρεμα των δυο μεγάλων κυπριακών τραπεζών που είχε ήδη συμφωνηθεί ενώ:

α) γνώριζε τη θέση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας μέσω της απαντητικής επιστολής προς το Υπουργείο Οικονομικών ήδη από την 1η Φεβρουαρίου, θέση που στην ουσία υιοθετούσε το προσχέδιο της Ευρωπαϊκής Οδηγίας που είχε κυκλοφορήσει από τις 06/06/2012 και εξαιρούσε στην περίπτωση διάσωσης με ίδια μέσα τις εγγυημένες καταθέσεις καθώς και τα Ταμεία Προνοίας ( http://eur-lex.europa.eu/ legal-content/EN/TXT/?uri=COM: 2012:0280:FIN ) .

β) στις 16/03/2013 έγινε τηλεδιάσκεψη των Υπουργών Οικονομικών των χωρών της Ευρωζώνης με την οποία ανακλήθηκε η πρόταση που είχε συμφωνηθεί στο EuroGroup μετά από εισήγηση των Κυπριακών αρχών στις 15/03/2013 για οριζόντιο κούρεμα  επί  του συνόλου των καταθέσεων και καλούσαν τις Κυπριακές αρχές να καταθέσουν εναλλακτικές προτάσεις με τις οποίες θα συγκεντρωνόταν το ίδιο ποσό (δήλωση Draghi https://www.youtube.com/watch? v=S7sRGcDn8kk)

γ) στις 18/03/2013 εκδόθηκε ανακοίνωση του  Προέδρου του EuroGroup που ξεκαθάριζε ότι είναι της άποψης ότι καταθέσεις κάτω των 100,000 θα πρέπει να διασφαλιστούν και θα ανέμενε από την Κυβέρνηση Αναστασιάδη εναλλακτικές προτάσεις (που ως γνωστό δεν κατατέθηκαν ποτέ),http:/www. consillium.europa.eu/media/ 24035/136246.pdf .

δ) με το ίδιο περιεχόμενο,  ανακοίνωση εκδόθηκε επίσης  και από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στις 20/03/2013.

Σήμερα επιχειρείται συγκάλυψη τόσο από την ηγεσία του ΑΚΕΛ στην ηγεσία του ΔΗΣΥ και αντίστροφα για το θέμα του κουρέματος. Η προσπάθεια επίρριψης ευθυνών στον Νικόλα Παπαδόπουλο ως Προέδρου, κατά τον εν λόγω χρόνο, της Επιτροπής Οικονομικών, γίνεται μόνο για να συγκαλύψουν οι ηγεσίες ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ τις ευθύνες που έχουν.

Στο σημείο αυτό οφείλουμε να πούμε ότι τα σχετικά έγγραφα που αναφέρονται και παραθέτουμε κατατέθηκαν από τον ίδιο τον Υπουργό Οικονομικών κ. Χάρη Γεωργιάδη κατά τη συνεδρία της Επιτροπής Ελέγχου της Βουλής στις 24/02/2015.

Καλούμε τους Κύπριους πολίτες να συστρατευτούν γύρω από την υποψηφιότητα του Νικόλα Παπαδόπουλου που υποστηρίζεται από Κόμματα, Κινήματα, οργανώσεις και κοινωνικούς φορείς όσο και απλούς πολίτες και με τη ψήφο τους να τιμωρήσουν τους υπαίτιους της πρωτοφανούς οικονομικής καταστροφής που έπληξε την Κύπρο, δίνοντας παράλληλα την ευκαιρία σε ένα νέο πολιτικό να φέρει την αλλαγή που χρειάζεται  ο τρόπος διακυβέρνησης του τόπου μας.