Συνέντευξη στον Δημήτρη Κωνταντακόπουλο
Λιβανικής καταγωγής, κοινωνική ανθρωπολόγος με σπουδές στο Πανεπιστήμιο 5 του Παρισιού, αρχισυντάκτης της Εναλλακτικής Επιθεώρησης Πολιτικής Οικολογίας BADAEL (Revue Alternative d’Ecologie Politique) η Leila Ghanem, που μοιράζεται το χρόνο της ανάμεσα στη Βηρυτό και το Παρίσι είναι μια από τις σοβαρότερες εκπροσώπους της κριτικής, ριζοσπαστικής διανόησης του αραβικού κόσμου και τη χαρακτηρίζει η βαθιά κατανόηση των λαών και των προβλημάτων της Μέσης Ανατολής. Ο Λίβανος είναι εξάλλου μια «ειδική», «προνομιακή» χώρα – κλειδί, «γέφυρα» ανάμεσα στις ευρωπαϊκές πολιτιστικές παρακαταθήκες και αυτές του αραβομουλμανικού κόσμου.
Παρόλο που τα γεγονότα ακόμα εξελίσσονται, η πρώτη εκτίμηση της Leila Ghanem, όπως μας εξηγεί (η συνέντευξη πάρθηκε σήμερα το μεσημέρι) είναι ότι, με τα μέχρι τώρα στοιχεία, η σύγκρουση συνιστά στρατηγική νίκη του Ιράν, που θα λειτουργήσει προς όφελος και όλων των δυνάμεων του λεγόμενου «Άξονα της Αντίστασης» και ταυτόχρονα μια σοβαρή ήττα του Ισραήλ, κατ’ επέκτασιν και των συμμάχων του, των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της «συλλογικής Δύσης»
Η Leila δεν είναι επιεικής απέναντι στις αδυναμίες, τα προβλήματα και τις εσφαλμένες πολιτικές της Τεχεράνης. Αλλά, λέει «το Ιράν άντεξε» Μπορεί να υπέστη μεγάλες απώλειες, αλλά η κοινωνία του συσπειρώθηκε απέναντι στην επίθεση, ενώ και η ισραηλινή αντιαεροπορική και αντιπυραυλική άμυνα απεδείχθη τρύπια. Αντίθετα, είναι η ισραηλινή κοινωνία, ακόμα και οι ένοπλες δυνάμεις του Ισραήλ που εμφανίζουν συμπτώματα αποσύνθεσης.
Από το πρωί, μας λέει «δέχομαι ενθουσιώδη μηνύματα από όλο τον αραβικό κόσμο. «Αναπνεύσαμε όλοι, γιατί κανείς, ούτε καν αυτοί που δεν τόλμησαν να ταχθούν με το Ιράν να καταδικάσουν το Ισραήλ και τις ΗΠΑ , ανεξαρτήτως ποιάς θέσης παίρνανε δημοσίως, νοιώθανε ότι θα τους έπνιγε η απόλυτη κυριαρχία ΗΠΑ και Ισραήλ σε όλη την περιοχή».
Η Leila παρακολουθεί πολύ στενά, εδώ και πολύ καιρό, όλα τα εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα και τις αντστασιακές δυνάμεις της περιοχής και είναι ένας από τους καλύτερα πληροφορημένους παρατηρητές στη Μέση Ανατολή. Μοιράζεται μαζί μας την εκτίμησή της ότι ο Πρόεδρος του Ιράν Ραϊσί δεν σκοτώθηκε σε αεροπορικό δυστύχημα, αλλά δολοφονήθηκε και μας δίνει άγνωστες λεπτομέρειες για το πως έγινε δυνατή η δολοφονία του ιστορικού ηγέτη της Χεζμπολά Χασάν Νασράλα.
Η Χαμάς, εξηγεί, είναι ο πρωτεργάτης της συγκρότησης του «Άξονα της Αντίστασης», αυτοί είχαν την αρχική ιδέα. Ο βασικός λόγους που η παλαιστινιακή οργάνωση προχώρησε στην επίθεση της 7ης Οκτωβρίου 2023 ήταν ότι, αν δεν προχωρούσε σε αυτή, το παλαιστινιακό ζήτημα θα έκλεινε οριστικά με τις «συμφωνίες του Αβραάμ» και την αναγνώριση του Ισραήλ από τη Σαουδική Αραβία. Άλλωστε, ήταν ο ίδιος ο Πρωθυπουργός του Ισραήλ Μπέντζαμιν Νετανιάχου που παρουσίασε τον χάρτη της «νέας Μέσης Ανατολής» στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ τον Σεπτέμβριο του 2023. Στον χάρτη το Ισραήλ είχε καταλάβει όλη την Παλαιστίνη και χρησιμοποιούνταν μαύρο χρώμα για να υποδείξει τις εναπομένουσες δυνάμεις του «άξονα του κακού», με πρώτες – πρώτες βέβαια χώρες την ήδη παραδοθείσα στους τρομοκράτες της Αλ Κάιντα Συρία και το Ιράν.
Ο στρατηγικός εγκέφαλος της 7ης Οκτωβρίου ήταν ο στρατιωτικός διοικητής της Χαμάς στη Γάζα Γιαχία Σινουάρ (νεκρός σήμερα), που δεν ενημέρωσε εκ των προτέρων, για λόγους ασφαλείας, ούτε καν τους συμμάχους του στον Άξονα της αντίστασης, ούτε και τον εξόριστο πολιτικό ηγέτη της οργάνωσης Ισμαήλ Χανίγια (που δολοφονήθηκε αργότερα στην Τεχεράνη).
«Παιδί της Ιντιφάντα», ο Σινουάρ, που οι Ισραηλινοί αποκαλούσαν «φάντασμα», καθώς δεν μπορούσαν να τον βρουν όταν τον καταζητούσαν, μελέτησε σε βάθος τους Ισραηλινούς κατά τη διάρκεια της μακράς περιόδου που παρέμεινε φυλακισμένος, αλλά και γνωρίστηκε στη φυλακή με τους ηγέτες και τα στελέχη των άλλων παλαιστινιακών κινημάτων. Επί των ημερών του, η Χαμάς μετατράπηκε από θρησκευτικό πρωτίστως κίνημα, επηρεαζόμενο από τους Αδελφούς Μουσουλμάνους σε κυρίως εθνικοαπελευθερωτικό υπό ισλαμικό «μανδύα», κάτι σαν τη Θεολογία της Απελευθέρωσης στη Λατινική Αμερική, με τη μη εκφραζόμενη αλλά υποβόσκουσα φιλοδοξία να συνεχίσει τον αγώνα της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης του Αραφάτ, προτού αυτή συμβιβαστεί. «Για τον Σινουάρ το Ισλάμ δεν ήταν το πολιτικό πρόγραμμα, ήταν η θεολογία» μας εξηγεί η Leila Ghanem.
Μηδὲ δίκην δικάσῃς, πρὶν ἀμφοῖν μῦθον ἀκούσῃς, έλεγαν οι Αρχαίοι. Σε οποιαδήποτε διαμάχη ανθρώπων, εθνών, πολιτισμών είναι αδύνατο να σχηματίσει κάποιος σοβαρή, δική του γνώμη χωρίς να ακούσει προσεκτικά και τις δύο πλευρές. Σήμερα το δυτικό κοινό βομβαρδίζεται ασταμάτητα από τα συστημικά (ενίοτε κι όχι μόνο αυτά) με ισραηλινή προπαγάνδα και παραπληροφόρηση. Στην καλύτερη περίπτωση έχει πρόσβαση κριτικούς μεν, πλην δυτικούς δημοσιογράφους και διανοούμενους. Ελπίζουμε ότι συμβάλαμε με τη συνέντευξη αυτή στην κάλυψη των δραματικών γεγονότων που ήδη σφραγίζουν την εξέλιξη του κόσμου μας
Διαβάστε επίσης:
Leila Ghanem: Στρατηγική νίκη του Ιράν, στρατηγική ήττα του Ισραήλ και των ΗΠΑ
