“Λύση του Κυπριακού” ή λύση του κυπριακού κράτους;

Οι τρέχουσες συνομιλίες για το κυπριακό είναι μια “τελευταία ευκαιρία” για τη λύση του ή συνιστούν κίνδυνο κατάλυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας;
Το ερώτημα αυτό κυριάρχησε σε μεγάλο βαθμό στην ημερίδα που πραγματοποίησε χτες, με συμμετοχή τεσσάρων κορυφαίων πανεπιστημιακών, το ‘Ιδρυμα Ερευνών και Πολιτικής Στρατηγικής ΙΝΕΡΠΟΣΤ, με θέμα το Κυπριακό και την κρίση στη Μέση Ανατολή.
Στην ημερίδα συμμετείχαν ο Ομότιμος Καθηγητής του Indiana University-Purdue University και Ομότιμος Πρύτανης του Πανεπιστημίου Λευκωσίας στην Κύπρο Ευάγγελος Κουφουδάκης, ο Χριστόδουλος Γιαλλουρίδης, Καθηγητής Διεθνούς Πολιτικής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, ο Άγγελος ΣυρίγοςΑναπληρωτής Καθηγητής Διεθνούς Δικαίου και Εξωτερικής Πολιτικής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, ο Δρ. Κωνσταντίνος Φίλης, Διευθυντής των ερευνητικών προγραμμάτων του Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων του Παντείου Πανεπιστημίου (Ι.ΔΙ.Σ.) και επικεφαλής του Κέντρου Ρωσίας-Ευρασίας & ΝΑ Ευρώπης. Τη συζήτηση συντόνισε ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος.
 
Οι συνομιλίες στην Κύπρο και την Ελβετία δείχνουν “πλήρη περιφρόνηση” στο αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος του 2004 και οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στην κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας κάτω από το φύλλο συκής της “λύσης” του Κυπριακού, τόνισε ο Καθηγητής Κουφουδάκης, που υπήρξε από τους πρωταγωνιστές των κινητοποιήσεων στις ΗΠΑ εναντίον της δικτατορίας των συνταγματαρχών και της τουρκικής εισβολής στο νησί το 1974.
Τυχόν κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας, ως αποτέλεσμα των συνεχιζόμενων συνομιλιών, θα οδηγήσει σε μεγάλες αποσταθεροποιητικές συνέπειες στην Ελλάδα και θα ενισχύσει τον ηγεμονισμό του Ερντογάν, προειδοποίησε ο Καθηγητής, που χαρακτήρισε απαράδεκτες από κάθε άποψη τις πρόνοιες του υπό συζήτηση και διαπραγμάτευση σχεδίου.
Κατά την πρόσφατη επίσκεψη του Αμερικανού προέδρου στην Αθήνα καθώς και στις διαπραγματεύσεις που γίνονται για το Κυπριακό ακούγεται ως στόχος της ελληνικής πλευράς η “δίκαιη και βιώσιμη λύση”. Ο τεχνικός διπλωματικός όρος που χρησιμοποιείται απέχει πολύ από την περιγραφή της πραγματικότητας που προσδιορίζεται από συζητήσεις για εδαφικό/περιουσίες, εγγυήσεις, κατοχικά στρατεύματα, ισότιμη ή ισοδύναμη αντιπροσώπευση των Τουρκοκυπρίων στην εκτελεστική και νομοθετική εξουσία, δικαιώματα βέτο και άλλα, υπογράμμισε ο Καθηγητής του Παντείου και ειδικός στο κυπριακό και τα ελληνοτουρκικά Καθηγητής ‘Αγγελος Συρίγος. Λαμβάνοντας υπόψιν το περιεχόμενο του υπό συζήτηση σχεδίου, ο Καθηγητής υποστήριξε ότι το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα είναι η διακοπή των συνομιλιών χωρίς αποτέλεσμα, το λιγότερο καλό η απόρριψη του σχεδίου σε δημοψήφισμα και το τρίτο και το μακράν χειρότερο η αποδοχή του νέου σχεδίου.
Ο Καθηγητής Γιαλλουρίδης επεσήμανε ότι αυτό που συνιστά τον πυρήνα της κυπριακής σύγκρουσης είναι κυρίως η εμπλοκή της Ελλάδος και της Τουρκίας σε σχέση με το πρόβλημα στην συγκεκριμένη αντιπαράθεση και η διεύρυνση της σύγκρουσης με αφετηρία το Κυπριακό σε άλλα συναφή προβλήματα που συνθέτουν τις συγκρουσιακές σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών. Η διευθέτηση του Κυπριακού θα αποτελούσε αφετηρία εξομάλυνσης των διαφορών και επίλυσης των όποιων προβλημάτων υφίστανται μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. 
Ο Καθηγητής πρόσθεσε ότι το Κυπριακό αποτελεί από την φύση του ένα ζήτημα σταθερότητας. Η αντιπαράθεση που λαμβάνει χώρα στην Μεσόγειο και στην Μέση Ανατολή δημιουργεί προϋποθέσεις ενίσχυσης της δεδομένων κινδύνων ανάφλεξης στην περιοχή.
Ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος τόνισε ότι το συζητούμενο σχέδιο λύσης παραβιάζει μαζικά τις πιο θεμελιώδεις πρόνοιες του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ, του συνταγματικού, του διεθνούς και του ευρωπαϊκού δικαίου. Τυχόν υιοθέτηση παρόμοιου σχεδίου θα οδηγήσει με βεβαιότητα στον σταδιακό τερματισμό της ελληνικής παρουσίας στο νησί, πιθανώς με όχι ειρηνικό τρόπο, και θα επιφέρει φοβερό πλήγμα σε μια Ελλάδα που αντιμετωπίζει σχεδόν υπαρξιακή κρίση.
Ο κ. Κωνσταντακόπουλος υπενθύμισε ότι το σχέδιο Ανάν, που παραμένει και τώρα η βάση της συζητούμενης λύσης, ήταν πλήρες σχέδιο μεταβολής του κυπριακού κράτους σε προτεκτοράτο του διεθνούς παράγοντα (και όχι της Τουρκίας), προορισμένο να δημιουργήσει μια “αεθνική αποικία” στο τεράστιας στρατηγικής σημασίας νησί. Πρόσθεσε ότι η αποδοχή προς συζήτηση παρόμοιων σχεδίων επιβεβαιώνει την ζωτική σημασία που έχει, όσο ποτέ άλλοτε, για την επιβίωση του ελληνικού λαού, το πρόβλημα της κυριαρχίας και ανεξαρτησίας, που παραμένει άλυτο διακόσια χρόνια μετά την Επανάσταση του 1821.