του Κ. Καλλωνιάτη
“Η μόνη δύναμη που θα μπορούσε να έρθει ακούσια για να σώσει τον Πούτιν και το καθεστώς του είναι το ίδιο το ΝΑΤΟ. Λογικό μπορεί να είναι να επιβληθούν αυστηρές κυρώσεις στη Ρωσία προκειμένου να πιέσει το Κρεμλίνο να αποσυρθεί από την Ουκρανία. Αλλά εάν οι κυρώσεις γίνουν όπλο για την επιβολή της αλλαγής καθεστώτος στη Μόσχα ή παραμείνουν σε ισχύ μετά την επίτευξη του αρχικού στόχου, τότε ο στοχευόμενος πληθυσμός θα τις δει ως μια σκληρή και άδικη μορφή συλλογικής τιμωρίας, ενισχύοντας την κυβέρνηση που είχαν σκοπό να υπονομεύσουν . Οι κυρώσεις των ΗΠΑ στην Κούβα, το Ιράκ, το Ιράν, τη Συρία, τη Βενεζουέλα και τη Βόρεια Κορέα προκάλεσαν αρκετή δυστυχία, αλλά όχι αλλαγές στα καθεστώτα που, αν μη τι άλλο, έχουν ενισχυθεί από αυτές τις οικονομικές πολιορκίες. Θα πρέπει να είναι σαφές ότι μόλις τα ρωσικά στρατεύματα βγουν από την Ουκρανία, οι κυρώσεις θα λήξουν. ” https://www.counterpunch.org/2022/03/14/putin-has-grossly-overplayed-his-hand-but-nato-could-be-making-the-same-mistake-as-it-senses-its-winning/
Επειδή όμως δεν θα λήξουν και επειδή είναι η άλλη όψη του νομίσματος της αύξησης των πολεμικών δαπανών, το αντιπολεμικό κίνημα πρέπει να στοχεύσει τόσο στην άρση των κυρώσεων όσο και στην ακύρωση της αύξησης των πολεμικών δαπανών σε βάρος των κοινωνικών. Δεν χρειάζεται να αυξήσει η ΕΕ τις αμυντικές της δαπάνες για να νιώσει ασφαλής. Αρκεί να προχωρήσει στην οικονομική και πολιτική της ενοποίηση και τον κεντρικό σχεδιασμό και συντονισμό των εθνικών στρατών σε ένα ενιαίο, ευέλικτο και πολύ πιο αποτελεσματικό σώμα. Η αύξηση των πολεμικών δαπανών που επιχειρείται σήμερα μέσω εισαγωγών από τις ΗΠΑ δεν αντιστρατεύεται μόνο την ανάκαμψη αλλά και την πράσινη μετάβαση και την κοινωνική ευημερία.
Μόνο μία ενωμένη και ανεξάρτητη οικονομικά και πολιτικά Ευρώπη θα έχει το ειδικό βάρος να συναλλαγεί ειρηνικά με τη Ρωσία και την Ανατολή γενικότερα. Αλλά αυτό σημαίνει έξοδο από το ΝΑΤΟ και τις επιθετικές βλέψεις του προς ανατολάς. Ο καλύτερος τρόπος ενεργειακής απεξάρτησης από Ρωσία και ΗΠΑ είναι η ταχεία ανάπτυξη των ΑΠΕ, όχι των πολεμικών δαπανών οι οποίες επιπλέον βασίζονται στους υδρογονάνθρακες. Ασφαλής Ευρώπη είναι μία μη απειλητική προς τη Ρωσία Ευρώπη, μία ουδέτερη Ευρώπη. Μπορεί ο καπιταλισμός να μην το επιτρέπει αυτό εξαιτίας των εγγενών αντιφάσεων και του ανταγωνιστικού και επεκτατικού του χαρακτήρα, όμως αυτό το καταλαβαίνει ενστικτωδώς ο πολύς κόσμος και είναι αυτό για το οποίο πρέπει να αγωνιστεί το αντιπολεμικό και σοσιαλιστικό κίνημα.
Είναι αδύνατο να γίνει Παγκόσμιος Πόλεμος με την Ευρώπη ουδέτερη. Με την δυνητικά ολική προσάρτηση της ΕΕ στο άρμα των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ (με αφορμή την ρωσική εισβολή στην Ουκρανία) όχι μόνο εγκαταλείπουμε τον πλανήτη στη δρομολογημένη περιβαλλοντική καταστροφή αλλά και κάνουμε ένα μεγάλο βήμα προς τον οικουμενικό πόλεμο δηλ την πλήρη ανθρώπινη καταστροφή. Η Ευρώπη έχει κομβικό και καθοριστικό ρόλο στις εξελίξεις αυτές ως ενδιάμεση – πρωτίστως πολιτική και οικονομική – δύναμη και δυστυχώς δείχνει να μην αντιλαμβάνεται τη δύναμη της αυτή ενώ υπερτιμά τη δύναμη των ΗΠΑ και της Ρωσίας. Το αντιπολεμικό κίνημα μπορεί και πρέπει να φρενάρει τη διολίσθηση στον όλεθρο, είναι η μόνη ελπίδα μας.
Τα άρθρα που δημοσιεύουμε δεν απηχούν αναγκαστικά τις απόψεις μας και δεν δεσμεύουν παρά τους συγγραφείς τους. Η δημοσίευσή τους έχει να κάνει όχι με το αν συμφωνούμε με τις θέσεις που υιοθετούν, αλλά με το αν τα κρίνουμε ενδιαφέροντα για τους αναγνώστες μας.
