Η Διεθνής Αμνηστία έχει αναλάβει μεγάλη εκστρατεία με στόχο τον τερματισμό της βίας των ενστόλων ● Σε πρόσφατη εκδήλωσή της τόσο τα θύματα όσο και έγκριτοι νομικοί κατέδειξαν πως ο νόμος Μητσοτάκη για την περιστολή των διαδηλώσεων ακυρώνει το πολίτευμα και καθιστά συστημικό φαινόμενο την ατιμωρησία των κρανοφόρων.
Της Ντίνας Δασκαλοπούλου
14 Νοεμβρίου 2021
Μια βαρύνουσας σημασίας εκδήλωση διοργάνωσε η Διεθνής Αμνηστία λίγες μέρες πριν από την επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου κι έναν χρόνο μετά την έναρξη της μεγάλης εκστρατείας της για τον τερματισμό της αστυνομικής βίας. Κι ενώ η κυβέρνηση κλιμακώνει τις επιθέσεις της απέναντι στον λαό και τους εργαζομένους, με βία στον δρόμο, ελεγχόμενα ΜΜΕ, αλλά και κατασκευάζοντας νομοθετικά εργαλεία χουντικής έμπνευσης, οι επιζώντες των χτυπημάτων των κρανοφόρων αλλά και έγκριτοι νομικοί κατέδειξαν πώς ο νόμος που πέρασε η κυβέρνηση Μητσοτάκη για την περιστολή των διαδηλώσεων πλήττει στον πυρήνα του το πολίτευμα, ενώ η αστυνομική βία και η ατιμωρησία είναι πια συστημικό φαινόμενο.
Η Λία Γώγου, ερευνήτρια της Αμνηστίας για την Ελλάδα, είναι υπεύθυνη για την έκθεση που δημοσιεύτηκε το καλοκαίρι και τεκμηριώνει, μέσα από συνεντεύξεις, βιντεοληπτικό υλικό και ιατρικά πορίσματα, πως υπό το πρόσχημα της πανδημίας οι ελληνικές αρχές χρησιμοποίησαν αυθαίρετες συλλήψεις, καθολικές απαγορεύσεις, αδικαιολόγητα πρόστιμα και παράνομη χρήση βίας για να κάμψουν ειρηνικές διαμαρτυρίες την περίοδο Νοεμβρίου 2020-Μαΐου 2021.
Οπως αναφέρεται στην έκθεση, οι νομοθετικές μεταρρυθμίσεις που θεσπίστηκαν τον Ιούλιο και τον Σεπτέμβριο του 2020 επιτρέπουν την απαγόρευση των αντιδιαδηλώσεων και τη διάλυση ειρηνικών συναθροίσεων εάν οι οργανωτές δεν εκπληρώνουν υποχρεώσεις ενημέρωσης των αρχών, ενώ τονίζεται πως «αυτές οι τροποποιήσεις θα έχουν μακροπρόθεσμες συνέπειες που θα διαρκέσουν πολύ πέρα από το τέλος της πανδημίας».
«Πρέπει να ζητήσουμε να αλλάξει ο νόμος», τόνισε η Λία Γώγου, «δίνει το εφαλτήριο να απαγορευθούν καθολικά οι διαδηλώσεις, νομιμοποιεί την παράνομη χρήση βίας, δίνει το εφαλτήριο για καταστολή, ποινικοποίηση, αποθάρρυνση από τη διαδήλωση. Καταστέλλει αυτό το πολύ βασικό δικαίωμα».
«Αυτός ο νόμος είναι ένας μαύρος λεκές στο κράτος δικαίου», είπε ο δικηγόρος Θανάσης Καμπαγιάννης. «Ο νόμος ρυθμίζει ένα περιουσιακό μας δικαίωμα, το δικαίωμα των δικαιωμάτων, τον τρόπο να υπερασπιστούμε τα δικαιώματά μας. Η συνάθροιση είναι λειτουργική για το πολίτευμα, αν δεν υπάρχει αυτό δεν λέει τίποτα ότι ψηφίζουμε κάθε τέσσερα χρόνια. Η κυβέρνηση διαλύει συγκεντρώσεις ακόμα και κατά παράβαση αυτού του νόμου, δεν εφαρμόζει καν αυτόν τον τόσο συσταλτικό νόμο!».
«Προχωρούμε όλο και περισσότερο σε αντισυνταγματικές πρακτικές με νομοθετικές προσεγγίσεις», τόνισε η δικηγόρος Αννυ Παπαρούσου μιλώντας για τον νόμο που «έρχεται σε αντίθεση με τη δημοκρατική παράδοση». Αναφερόμενη εκτενώς στην αστυνομική βία –θύμα της οποίας υπήρξε και ο Ζακ Κωστόπουλος, την οικογένεια του οποίου η ίδια εκπροσωπεί– είπε χαρακτηριστικά: «Είναι κανόνας πια η κακοποίηση των συλληφθέντων, η τρώση της τιμής και της υπόληψης, οι προσβολές, οι σεξιστικές προσεγγίσεις, οι συμπεριφορές που συναντούν το βασανιστήριο, οι παράνομες συλλήψεις χωρίς λόγο, οι ψευδείς πανομοιότυπες κατηγορίες».
Γιάννης Καυκάς
Δέκα μέρες στην Εντατική
Ο Γιάννης Καυκάς τραυματίστηκε σχεδόν θανάσιμα σε απεργιακή διαδήλωση το 2011, όταν η συλλογικότητά του περικυκλώθηκε αναίτια και δέχθηκε λυσσαλέα επίθεση από τους ενστόλους. Κατέληξαν στο νοσοκομείο 100 άτομα. Ο Γιάννης χτυπήθηκε με πυροσβεστήρα στο κεφάλι, έπεσε σε κώμα, χειρουργήθηκε, έμεινε 10 μέρες στην Εντατική σε καταστολή.«Εζησα ένα καφκικό σενάριο, δόθηκε εντολή από τον εισαγγελέα να συλλέξει η αστυνομία DNA – οι ίδιοι που είναι υπεύθυνοι για τον τραυματισμό να κάνουν την έρευνα! Το ποινικό σκέλος κλείνει το 2016 με βούλευμα του εισαγγελέα που μοιάζει να μη γνωρίζει αν χτυπήθηκα από αστυνομικούς ή εξωγήινους ή αν σκόνταψα, δέχεται ότι γίνονταν επεισόδια ενώ πολλά στοιχεία απέδειξαν το αντίθετο. Το διοικητικό δικαστήριο πέρσι τον Μάιο αναγνωρίζει την ευθύνη του κράτους και ορίζει αποζημίωση με ένα εξαιρετικά τεκμηριωμένο και αιτιολογημένο σκεπτικό. Το κράτος με σαδιστικό τρόπο άσκησε έφεση. Αναμένουμε να οριστεί δικάσιμος».
Μανώλης Κυπραίος
Δικαίωμα ζωής και θανάτου
Μιλώντας για το μετατραυματικό σύνδρομο με το οποίο τα θύματα αστυνομικής βίας είναι αναγκασμένα να ζουν για πάντα ξεκίνησε την τοποθέτησή του ο δημοσιογράφος Μανώλης Κυπραίος, που δέχθηκε δολοφονική επίθεση από τα ΜΑΤ καλύπτοντας αντιμνημονιακή διαδήλωση το 2011. «Οι αστυνομικές είναι όπως οι στρατιωτικές δυνάμεις, αν δεν υπάρχει πολιτικός έλεγχος οδηγούνται σε μανιχαϊστική αντιμετώπιση απέναντι στους άλλους, «θα σας τσακίσουμε, θα κάνουμε αυτό που γουστάρουμε, θα σας σακατέψουμε και ξέρουμε πως δεν θα πάθουμε τίποτα» (…)»Δείτε τα πρόσφατα γεγονότα: δεν σκοτώνεις έναν άνθρωπο επειδή έκλεψε ένα αυτοκίνητο! Δεν μου άρεσε το γεγονός ότι ο υπουργός πήγε και τους επισκέφθηκε, είναι ωμή παρέμβαση της πολιτείας υπέρ τους! Οι αστυνομικοί έχουν δικαίωμα ζωής και θανάτου επάνω μας. Εχουμε τη μοναδική αστυνομία στον κόσμο που δεν έχει διακριτικά, ενώ από το 2009 υπάρχει σχετική διαταγή – είναι πάνοπλοι και δεν είναι αναγνωρίσιμοι.
»Συναντηθήκαμε με έναν υπουργό, υπάρχουν σταγονίδια, πρέπει να το δείτε, του είπαμε. Υπάρχουν κουβάδες, μας είπε… Αυτό που έγινε με τους πυροσβέστες είναι πρόβα τζενεράλε εν όψει της 17 Νοέμβρη και της επετείου της δολοφονίας Γρηγορόπουλου, φοβάμαι ότι θα αποτελέσει τη θρυαλλίδα για χειρότερες καταστάσεις».
Ηλίας Γκιώνης
Το θύμα έγινε κατηγορούμενος
Ο Ηλίας Γκιώνης συνελήφθη τον Αύγουστο του 2020, όταν περπατώντας προς τα Εξάρχεια μια διμοιρία τον κορόιδευε με σεξιστικές εκφράσεις. Οταν εκείνος ζήτησε τα ονόματά τους για να τους κάνει μήνυση, τον προσήγαγαν.Βρέθηκε κατηγορούμενος για εξύβριση και απειλή κατά των αρχών σε ένα άθλιο κελί, χωρίς αέρα, χωρίς μάσκες, χωρίς να του επιτρέψουν να επικοινωνήσει με κανένα άτομο.
«Ευτυχώς στην υπόθεσή μου υπήρχε αυτόπτης μάρτυρας και ήρθε να καταθέσει. Στο δικαστήριο ήμουν το θύμα αλλά και ο κατηγορούμενος, ότι τάχα τα έβαλα με τους έξι πάνοπλους άντρες της διμοιρίας». Εν τέλει κέρδισε το δικαστήριο. Εχει μηνύσει τους ενστόλους και περιμένει να οριστεί δικάσιμος.
Μάριος Λώλος
Λογοδοτούμε στην κοινωνία
«Εμείς δεν είμαστε στοχοποιημένοι, είμαστε μαζοχιστές, βάζουμε τα κεφάλια μας κάτω από τα κλομπ», είπε κάνοντας πικρό χιούμορ ο φωτορεπόρτερ και παλιός συνδικαλιστής Μάριος Λώλος – θύμα κι ο ίδιος της αστυνομικής βίας ουκ ολίγες φορές και παρ’ ολίγον θανάσιμα χτυπημένος από ΜΑΤατζή το 2012.«Εμείς έχουμε κανόνες δεοντολογίας, βοηθάμε στην απονομή δικαιοσύνης, πάρα πολλές φορές έχουμε δώσει φωτογραφίες μας και έτσι κάποιος που κατηγορείται άδικα έχει αθωωθεί. Δεν υπάρχει λογοκρισία, εμείς διαλέγουμε τις εικόνες, άρα για την εξουσία είμαστε ανεξέλεγκτοι». Ο Λώλος αναφέρθηκε σε μια σειρά επιθέσεων που έχουν δεχτεί οι συνάδελφοί του τα τελευταία χρόνια από τους ενστόλους, με τελευταίο θύμα τον Ορέστη Παναγιώτου του ΑΠΕ που κάλυπτε την κινητοποίηση των πυροσβεστών και τραυματίστηκε βαριά από αύρα που εκτοξεύει νερό. «Αυτός που χειριζόταν το κανόνι στην αύρα ήταν μεθυσμένος ή επικίνδυνος, τον Ορέστη τον έχει βρέξει, δεν είναι ανάμεσα σε πυροσβέστες, είναι μόνος του και στοχευμένα του τη ρίχνει από πολύ κοντά, τον σηκώνει στον αέρα – έχει τώρα δύο κατάγματα. Εμείς λογοδοτούμε στην κοινωνία, είμαστε τα μάτια της κι αυτή θα μας προστατεύσει».
Αλέξανδρος Τιτκώβ – Θωμάς Λάλος
Περφόρμανς σε ακροατήριο μίσους
Τους συνέλαβαν τον Ιούλιο του 2020, σε μια επιχείρηση-πρόβα τζενεράλε για τον νόμο περιορισμού των διαδηλώσεων. Ο stand-up κωμικός Αλέξανδρος Τιτκώβ και ο μουσικός Θωμάς Λάλος, μέλη της Αναρχοσυνδικαλιστικής Πρωτοβουλίας Ροσινάντε, μετά την επίθεση της αστυνομίας στην αντιρατσιστική διαμαρτυρία στην πλατεία Βικτωρίας, βρέθηκαν κρατούμενοι, ενώ τους επιβλήθηκαν πρωτοφανείς περιοριστικοί όροι.
«Μας κατηγορούν ως συναυτουργούς, μας κατηγορούν για ένα μπουκαλάκι που βρέθηκε με βενζίνη, δεν είδαν εμάς να το πετάμε αλλά ήμασταν στην πορεία», ανέφερε ο Αλέξανδρος Τιτκώβ. «Είναι σίγουρο ότι θα εκπέσει στο δικαστήριο. Πέρα από το ξύλο, έπρεπε να μας φορτώσουν και μια κατηγορία. Πολύ χειρότερο από το ξύλο που φάγαμε ήταν αυτό που τραβήξαμε μετά με τα fake news, την κράτηση, την απαγόρευση εξόδου ή συμμετοχής σε πορείες».
«Υπήρξαμε αρκετά τυχεροί στην ατυχία μας: υπήρξε ένα βίντεο, πολύ μεγάλη αλληλεγγύη, δεν δεχθήκαμε βασανισμούς στα κολαστήρια που λέγονται Α.Τ., δεν βασανιστήκαμε μέχρι θανάτου όπως ο Εμπουκά ή ο Ζακ», είπε ο Θωμάς Λάλος. «Οι ψεύτικες κατηγορίες είναι τόσο παλιές όσο και ο αυταρχισμός του κράτους. Η αστυνομία παίζει τον ρόλο μιας περφόρμανς απέναντι σε ένα ακροδεξιό κοινό, ένα ακροατήριο μίσους που τρέφεται από τη βία».
Πηγή: www.efsyn.gr
Τα άρθρα που δημοσιεύουμε δεν απηχούν αναγκαστικά τις απόψεις μας και δεν δεσμεύουν παρά τους συγγραφείς τους. Η δημοσίευσή τους έχει να κάνει όχι με το αν συμφωνούμε με τις θέσεις που υιοθετούν, αλλά με το αν τα κρίνουμε ενδιαφέροντα για τους αναγνώστες μας.
