Στηρίζουμε Λοβέρδο γιατί μας στήριξε!

Εν ενεργεία αξιωματικός και συνδικαλιστής, που υπηρετεί στο γραφείο του υπουργού Εθνικής Αμυνας, έκανε προεκλογική καμπάνια υπέρ του Ανδρέα Λοβέρδου ● Σκανδαλώδης η στήριξη από την Ομοσπονδία του, που βλέπει «παρακρατικές πρακτικές» την ώρα που το Σύνταγμα απαγορεύει την ανάμειξη αξιωματικών στα πολιτικά.

Του Δημήτρη Τερζή
29 Σεπτεμβρίου 2021

Μια περίεργη επιστολή που κυκλοφόρησε χθες το απόγευμα από την ΠΟΜΕΝΣ -τη μία εκ των δύο ενώσεων που δραστηριοποιούνται στον στρατιωτικό συνδικαλισμό- προκάλεσε πολλές απορίες, καθώς έθετε γενικόλογα ερωτήματα χωρίς να αντιλαμβάνεται κάποιος σε τι αναφερόταν.

Το γεγονός ότι η επιστολή είχε αποδέκτες την ηγεσία του υπουργείου Εθνικής Αμυνας, τους βουλευτές της διαρκούς Επιτροπής Εθνικής Αμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής κ.ά., ενώ καλούσε την πολιτική ηγεσία του ΥΕΘΑ, την ΕΣΗΕΑ, τη Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος αλλά και τη Δικαιοσύνη να αναλάβουν τις ευθύνες τους, προϊδέαζε ότι κάτι τρομερό είχε συμβεί.

Στην επιστολή, που είχε τίτλο «Παρακρατικές πρακτικές άλλων εποχών θυμίζουν δημοσιεύματα που αναρτήθηκαν σήμερα σε φερόμενα ειδησεογραφικά sites», γινόταν λόγος για «ιδιωτικές συνομιλίες στρατιωτικών που διαρρέουν στο διαδίκτυο με αποκλειστική ευθύνη δημοσιογράφων» και ακολούθως υπήρχε μια σειρά από ερωτήματα όπως: «Ποιος και γιατί στοχοποιεί στρατιωτικούς συνδικαλιστές; Ποιος παρακολουθεί ιδιωτικές συζητήσεις και συνομιλίες; Ποιος διαρρέει το περιεχόμενό τους στο διαδίκτυο; Παρακολουθούνται τα τηλέφωνα και οι υπολογιστές στρατιωτικών; Προστατεύονται από το Σύνταγμα τα προσωπικά δεδομένα και το απόρρητο των επιστολών και της επικοινωνίας; Είναι δυνατόν να εκτελείται οργανωμένο σχέδιο συνδικαλιστικών διώξεων, να διαρρέουν ιδιωτικές συνομιλίες δημόσια, να ζητείται ευθέως ο έλεγχος και η απομάκρυνση συνδικαλιστών;».

Το μήνυμα που στάλθηκε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και αποστολέας του οποίου φερόταν να είναι ο κ. Κολλύρης

Τι όμως είχε συμβεί και η ΠΟΜΕΝΣ προέβη σε μια τέτοια ανακοίνωση όπου κατήγγελλε «παρακολουθήσεις, παρακρατικές πρακτικές, συνδικαλιστικές διώξεις» ζητώντας την παρέμβαση όλων αυτών των φορέων; Προφανώς, αναφερόταν σε δημοσιεύματα που αφορούσαν τον γραμματέα του οργανωτικού της, Ηλία Κολλύρη, σύμφωνα με τα οποία ο εν λόγω στρατιωτικός που υπηρετεί στο γραφείο του υπουργού Εθνικής Αμυνας Νίκου Παναγιωτόπουλου φερόταν να κάνει προεκλογική καμπάνια υπέρ του Ανδρέα Λοβέρδου στις αρχαιρεσίες για την ηγεσία του ΚΙΝ.ΑΛΛ.

Τα εν λόγω δημοσιεύματα δεν ανέφεραν όνομα, ωστόσο η ταυτότητα του αποστολέα επιβεβαιώθηκε έπειτα από αυτή την επιστολή της ΠΟΜΕΝΣ την οποία υπέγραφαν ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Δημήτρης Ρώτας και ο γενικός γραμματέας Γιώργος Θεοδώρου. Αλήθεια, τα δύο αυτά στελέχη συμφωνούν με το γεγονός ότι ο αξιωματικός φέρεται να ζητούσε να του αποσταλούν τα προσωπικά δεδομένα άλλων πολιτών (αδέλφια, νύφες, κουμπάροι κ.ά.);

Το μήνυμα που στάλθηκε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και αποστολέας του οποίου φερόταν να είναι ο κ. Κολλύρης, έγραφε τα εξής: «Σε παρακαλώ, αν σε ενδιαφέρει θα ήθελα να δεις το παρακάτω: Στις εσωκομματικές του ΠΑΣΟΚ και επειδή ο Λοβέρδος μάς στήριξε πιο πολύ από τον κάθε άλλο θα ήθελα να τον υποστηρίξουμε. Αν το σκεπτικό μου σε βρίσκει σύμφωνο στείλε μου σε παρακαλώ από μαμά, μπαμπά, αδερφικό φίλο, αδερφό, αδερφή, γαμπρό, νύφη, κουμπάρο τα παρακάτω στοιχεία μέχρι τις 12 σήμερα για να δώσω χωρίς κίνδυνο διαρροής. Ουσιαστικά είναι σαν αποδοχή της υποψηφιότητάς του σαν υποστηρικτικό μήνυμά μας και μακάρι να καταφέρουμε να πάμε να τον ψηφίσουμε τη μέρα των εκλογών».

Το μήνυμα αυτό διέρρευσε με αποτέλεσμα να υπάρξουν δημοσιεύματα που έθεταν μια σειρά από λογικά ερωτήματα, όπως πώς γίνεται στρατιωτικός να ασκεί πολιτική καμπάνια για έναν υποψήφιο την ώρα που κάτι τέτοιο απαγορεύεται από το Σύνταγμα της χώρας (άρθρο 29, παρ. 3), το οποίο ρητά ορίζει ότι «απαγορεύονται απολύτως οι οποιασδήποτε μορφής εκδηλώσεις υπέρ ή κατά πολιτικού κόμματος στους δικαστικούς λειτουργούς και σε όσους υπηρετούν στις ένοπλες δυνάμεις και στα σώματα ασφαλείας». Το εντυπωσιακό είναι ότι με την επιστολή αυτή η ΠΟΜΕΝΣ καλύπτει το στέλεχός της, θεωρώντας μάλλον φυσιολογικό το γεγονός ότι είχε επιδοθεί σε προεκλογική καμπάνια ενός υποψήφιου πολιτικού αρχηγού.

Το παρελθόν

Η υπόθεση αυτή έχει ιδιαίτερη βαρύτητα καθώς όπως είπαμε ο εν λόγω αξιωματικός είναι ενεργός συνδικαλιστής σε ομοσπονδία που διατηρεί κάτι παραπάνω από φιλικές σχέσεις με τη Ν.Δ. ενώ στο παρελθόν έχει υποστηριχτεί και από τους βουλευτές της Χρυσής Αυγής. Είναι τόσο ενεργός που βρίσκεται στο γραφείο υπουργού ανεξαρτήτως προσώπου: υπηρέτησε δηλαδή στην ίδια θέση επί υπουργίας Αβραμόπουλου, Δένδια, Καμμένου, Αποστολάκη και Παναγιωτόπουλου.

Υπενθυμίζουμε ότι είναι αυτός που είχε προκαλέσει έως και την αντίδραση της ΕΣΗΕΑ με την προκλητική στάση του απέναντι σε δημοσιογράφους που κάλυπταν το ρεπορτάζ του υπουργείου Εθνικής Αμυνας. Ειδικότερα, σε ομιλία του πριν από 2 χρόνια στην Ορεστιάδα καλούσε τον υπουργό Εθνικής Αμυνας «να βάλει ένα τέλος στις δημοσιογραφικές “μαγκιές” πετώντας έξω από το Πεντάγωνο τους διχαστές και εκβιαστές των στρατιωτικών» αλλά και «άμεσα να αξιολογήσει δημοσιογραφικές συμπεριφορές συγκεκριμένων δημοσιογράφων». Η ΕΣΗΕΑ τότε είχε αποδοκιμάσει έντονα τις δηλώσεις του κ. Κολλύρη και είχε καλέσει το υπουργείο να πάρει θέση.

Πηγές από τη Χαριλάου Τρικούπη με τις οποίες επικοινώνησε χθες η «Εφ.Συν.» ανέφεραν πως «θεωρούν κατακριτέο το γεγονός» και ότι «τίθεται θεσμικό ζήτημα και ζήτημα δεοντολογίας να υπάρχει στέλεχος των Ε.Δ. που διακινεί προπαγανδιστικό υλικό υπέρ υποψήφιου προέδρου».

Ερώτημα προς τον κ. Παναγιωτόπουλο

Αληθεύει ότι εις βάρος του εν λόγω αξιωματικού που υπηρετεί στο γραφείο σας, υπάρχει τελεσίδικη απόφαση του πενταμελούς Αναθεωρητικού Δικαστηρίου σύμφωνα με την οποία έχει καταδικαστεί για κλοπή πραγμάτων (χρημάτων) που ανήκαν σε στρατιωτικό προσωπικό κατ’ εξακολούθηση στη σχολή που ήταν δόκιμος; Αν όντως ισχύει αυτό, γιατί δεν εφαρμόστηκε στην περίπτωσή του ο διοικητικός έλεγχος και όσα αυτός προβλέπει σε αντίστοιχες περιπτώσεις;

Πηγή: www.efsyn.gr

Τα άρθρα που δημοσιεύουμε δεν απηχούν αναγκαστικά τις απόψεις μας και δεν δεσμεύουν παρά τους συγγραφείς τους. Η δημοσίευσή τους έχει να κάνει όχι με το αν συμφωνούμε με τις θέσεις που υιοθετούν, αλλά με το αν τα κρίνουμε ενδιαφέροντα για τους αναγνώστες μας.