Κυπριακή ανεξαρτησία ή μεταποικισμός-νεοαποικιοκρατία;

Κυπρος: Προς «αλλαγη καθεστωτος»;
Κυπρος: Προς «αλλαγη καθεστωτος»;

του Νίκου Π Ιακωβίδη *
2 Σεπτεμβρίου 2015

Η λύση που επιδιώκεται στις διακοινοτικές διαπραγματεύσεις είναι λύση κυπριακής ανεξαρτησίας ή μεταποικισμού-νεοαποικιοκρατίας; Η αποκάλυψη της αλήθειας περί τούτου είναι το πλέον καθοριστικό κριτήριο, για το ναι ή το όχι σε ένα μελλοντικό δημοψήφισμα. Ποιο περιεχόμενο απαραιτήτως θα πρέπει να έχει η λύση, για να είναι πολιτειακό καθεστώς κυπριακής ανεξαρτησίας; Θα πρέπει κατ’ ανάγκην να είναι απόλυτα συμβατή με τη «Διακήρυξη περί Παραχωρήσεως Ανεξαρτησίας στις αποικιοκρατούμενες Χώρες και Λαούς», Ψήφισμα της Γ.Σ. του ΟΗΕ υπ’ αριθμό 1514 (XV) της 14ης.12.1960.
Ποια είναι η νομική φύση αυτής της Διακήρυξης; Ο διάσημος Βρετανός Καθηγητής του Διεθνούς Δικαίου του Πανεπιστημίου του Λονδίνου Ιan Brownlie στο σύγγραμμά του «Basic Documents on Human Rights», λέει σχετικά: «Η Διακήρυξη, από κοινού με τον Καταστατικό Χάρτη του ΟΗΕ, στηρίζει την άποψη πως η αυτοδιάθεση είναι τώρα νομική αρχή, και, αν και οι ακριβείς διακλαδώσεις της δεν έχουν εισέτι καθορισθεί, η αρχή έχει μέγιστη σπουδαιότητα, ως πηγή ιδιαίτερων νομικών εξελίξεων … έχει μάλλον (η Διακήρυξη) τη μορφή αυθεντικής ερμηνείας του Καταστατικού Χάρτη (του ΟΗΕ), και όχι τη μορφή της σύστασης».

Ο Καθηγητής του Διεθνούς Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και Ακαδημαϊκός Εμμανουήλ Ρούκουνας στο σύγγραμμά του «Διεθνές Δίκαιο», τεύχος πρώτο, τρίτη έκδοση, Αθήνα-Κομοτηνή 2004, σελ. 260, λέει σχετικά: «… Το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης υπογράμμισε ότι η Διακήρυξη 1514 (XV) περί χορηγήσεως ανεξαρτησίας σε αποικιακούς λαούς καίτοι ως instrument δεν είναι νομικώς υποχρεωτική, δημιούργησε όμως εθιμικό Διεθνές Δίκαιο και μάλιστα με συνέπειες erga omnes (έναντι πάντων)».

Στα στενά πλαίσια ενός άρθρου είναι αδύνατο να παραθέσω αυτούσιο ολόκληρο το κείμενο της εν λόγω Διακήρυξης. Θα παραθέσω όμως μερικά χωρία από τα οποία προκύπτει ξεκάθαρα, ποια λύση θα αποτελούσε πολιτειακό καθεστώς κυπριακής ανεξαρτησίας.

«Η Γενική Συνέλευση… Έχοντας συνείδηση της ανάγκης για δημιουργία συνθηκών σταθερότητας και ευταξίας και ειρηνικών και φιλικών σχέσεων βασισμένων στον σεβασμό των αρχών των ίσων δικαιωμάτων και της αυτοδιάθεσης όλων των λαών, και του οικουμενικού σεβασμού και τηρήσεως των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και θεμελιωδών ελευθεριών για όλους, άνευ διακρίσεως φυλής, φύλου, γλώσσας ή θρησκείας…

»Αναγνωρίζοντας ότι οι λαοί του κόσμου διακαώς επιθυμούν τον τερματισμό της αποικιοκρατίας σ’ όλες της τις εκδηλώσεις, πεπεισμένοι ότι η συνέχιση της αποικιοκρατίας εμποδίζει την ανάπτυξη διεθνούς οικονομικής συνεργασίας, παρεμποδίζει την κοινωνική, πολιτιστική και οικονομική ανάπτυξη των εξαρτημένων λαών και αντίκειται στο ιδεώδες του ΟΗΕ για διεθνή ειρήνη…

»Πεπεισμένοι πως όλοι οι λαοί έχουν αναφαίρετο δικαίωμα να ολοκληρώσουν την ελευθερία τους, να ενασκήσουν την κυριαρχία τους και την ακεραιότητα του πολιτειακού εδαφικού χώρου τους, επισήμως διακηρύσσει την ανάγκη για τον γρήγορο και άνευ όρων τερματισμό της αποικιοκρατίας σ’ όλες της τις μορφές και εκδηλώσεις.

»Και προς τούτοις, Διακηρύσσει:

… 5. Άμεσα μέτρα θα ληφθούν στα Υπό Κηδεμονία και Μη Αυτοκυβερνώμενα Εδάφη ή σε όλα τα άλλα εδάφη που δεν έχουν εισέτι επιτύχει την ανεξαρτησία τους, για τη μεταβίβαση όλων των εξουσιών στους λαούς αυτών των εδαφών, άνευ όρων ή επιφυλάξεων, σύμφωνα με την ελευθέρως εκφρασθείσα βούληση και επιθυμία τους, άνευ οιασδήποτε διακρίσεως φυλής, θρησκεύματος, ή χρώματος, για να καταστούν ικανοί οι λαοί αυτοί να απολαύσουν ολοκληρωμένη ανεξαρτησία και ελευθερία…

»6. Οποιαδήποτε απόπειρα σκοπούσα στη μερική ή πλήρη διάσπαση της πολιτειακής ενότητας και της εδαφικής ακεραιότητας μίας χώρας είναι ασυμβίβαστη με τους σκοπούς και τις αρχές του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ.

»7. Όλα τα Κράτη θα τηρούν ευπίστως και αυστηρώς τις πρόνοιες του Χάρτη του ΟΗΕ, την Οικουμενική Διακήρυξη Περί Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του 1948 του ΟΗΕ και την παρούσα Διακήρυξη, στη βάση της ισότητας, της μη επέμβασης στις εσωτερικές υποθέσεις όλων των Κρατών και του σεβασμού στα κυριαρχικά δικαιώματα όλων των λαών και της εδαφικής ακεραιότητάς τους».

Είναι προφανέστατο ότι τα δεσμά που υφίστανται επί της ανεξαρτησίας και κυριαρχίας της Κ.Δ. από τη Συνθήκη Εγγυήσεως και τη Συνθήκη Συμμαχίας του 1960, είναι μορφές και/ή εκδηλώσεις αποικιοκρατίας εν τη εννοία της εν λόγω Διακήρυξης, οι οποίες πρέπει ταχέως και άνευ όρων να τερματισθούν, σύμφωνα με το λεκτικό της Διακήρυξης, με σεβασμό στην πολιτειακή ενότητα και εδαφική ακεραιότητα της Κ.Δ. (άρθρα 4 και 6 της Διακήρυξης) και της Οικουμενικής Διακήρυξης Περί Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του 1948 του ΟΗΕ, όσον αφορά τη διαμόρφωση του Συντάγματος της Κ.Δ. (άρθρο 7 της Διακήρυξης).

Η Οικουμενική Διακήρυξη Περί Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο άρθρο 21 διαλαμβάνει την αρχή «ένας άνθρωπος, μια ψήφος», στο άρθρο 13 διαλαμβάνει τις ελευθερίες διακίνησης και εγκατάστασης του κάθε πολίτη οπουδήποτε στο εσωτερικό του κράτους του και στο άρθρο 17 το δικαίωμα της ατομικής ιδιοκτησίας και της μη αυθαίρετης αποστέρησής της. Η αρχή «ένας άνθρωπος, μια ψήφος» κατ’ ανάγκην θα πρέπει να διέπει τη δομή και τη λειτουργία του κεντρικού κράτους, για να μην είναι ετοιμόρροπο, θνησιγενές.

Αν υφίσταται κάποια κλίνη του Προσκρούστη στο Κυπριακό, αυτή είναι η εν λόγω Διακήρυξη, και επ’ αυτής πρέπει να τεθεί η διζωνική-δικοινοτική ομοσπονδία και να της κοπούν τα πόδια, και όχι αντιστρόφως, όπως απερίφραστα μάς είπε ο Μ. Ακιντζί. Η υπό αναφορά Διακήρυξη είναι πανίσχυρο διαπραγματευτικό ατού προς αξιοποίηση, σε συνδυασμό με το Ψήφισμα 3212(ΧΧΙΧ) της Γ.Σ. του ΟΗΕ της 1ης.11.1974.

* Nομικός του Α.Π.Θ., Διπλωματούχος στην Αγγλική Γλώσσα, στο Insurance Management και στο Journalism and Professional Writing, μέλος του Association of Insurance and Risk Managers in Industry and Commerce της Βρετανίας.

Πηγή: simerini.sigmalive.com