ΝΑ ΤΕΡΜΑΤΙΣΤΟΥΝ ΟΙ ΔΙΩΞΕΙΣ ΟΣΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΠΕΡΙΦΡΟΥΡΟΥΝ ΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑΚΗ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ, ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΚΑΙ ΑΤΟΜΙΚΗ, ΣΤΟΝ ΔΗΜΟ ΑΛΙΜΟΥ
-ΜΙΑ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΜΕΣΩ AVAAZ ΓΙΑ ΠΑΥΣΗ ΤΗΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ ΔΙΩΞΕΩΝ ΣΕ ΒΑΡΟΣΤΗΣ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΡΙΑΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΣ ΠΑΠΑΧΡΙΣΤΟΥ
Ο Δήμος Αλίμου θα μπορούσε ν’ αποτελέσει αυτό που στο μάρκετινγκ αποκαλούν case study: Αντικείμενο μελέτης για την προσπάθεια (συμπληρωματικής) εφαρμογής του νεοφιλελευθερισμού στην ΤΑ – όχι «από τα πάνω», από το κεντρικό κράτος και την επιτηρούσα διεθνή τρόικα, αλλά «από τα κάτω» όσον αφορά τον κρατικό μηχανισμό, στο επίπεδο της πρωτοβάμιας Αυτοδιοίκησης.
Είναι χαρακτηρισμό ότι μέσα στην τελευταία πενταετία μαίνεται στο Δήμο η επιχείρηση outsourcing με επίκεντρο – αλλά όχι και μοναδικό αντικείμενο – την Υπηρεσία Καθαριότητας του Δήμου: Η παράδοση της αποκομιδής των απορριμάτων σε ιδιώτες αποτέλεσε διακηρυγμένη θέση από την πρώτη κιόλας θητεία του Δημάρχου. Όχι τυχαία ο Δήμος Αλίμου έχει δυο πρωτιές: Από τη μια είναι από τους Δήμους με τα ψηλότερα δημοτικά τέλη στην Ελλάδα. Ταυτόχρονα είναι ο μοναδικός Δήμος στη χώρα που δεν αξιοποίησε τη μοναδική – μια κι έξω – δυνατότητα που είχε η ΤΑ το 2018 ως «καρπό» σημαντικών απεργιακών κινητοποιήσεων, μετά από περισσότερη από μια δεκαετία απαγόρευσης προσλήψεων να μπορέσουν να προσλάβουν ένα αριθμό «κανονικών», μονίμων υπαλλήλων – ξεκινώντας από τη μονιμοποίηση των ανθρώπων που δούλευαν ήδη με συμβάσεις με ημερομηνία λήξης. Αποτέλεσμα; Σήμερα τμήματα της καθαριότητας έχουν ανατεθεί σε ιδιώτες.
Όχι τυχαία προφανώς είναι επίσης από τους ελάχιστους δήμους πανελλαδικά που εν μέσω πανδημίας αυτόν τον Αύγουστο επέλεξε να απολύσει αιφνιδιαστικά 12 εργαζόμενες στους παιδικούς σταθμούς του Δήμου ενώ αυτές έκαναν ανυποψίαστες διακοπές με τις οικογένειες τους: Βρεφοκόμους και νηπιαγωγούς που δούλευαν με προσωρινές συμβάσεις εργασίας συνεχώς από το 2012 κι είχαν «τραβήξει κουπί» για να λειτουργούν ικανοποιητικά οι σταθμοί την προηγούμενη μνημονιακή δεκαετία – επιβάλλοντας ταυτόχρονα σήμερα υποχρεωτικές καθημερινές υπερωρίες καταστρατήγησης του θεσμοθετημένου ωράριου εργασίας στις συναδέλφισσες τους που χρειάζεται να βγάζουν πλέον και τη δική τους δουλειά. Γιατί έγινε αυτό; Όπως αναφέρεται στην ανακοίνωση του ΜΕΤΑ, που αναδημοσιεύεται παρακάτω, σε δικαστήριο που έγινε πρόσφατα για κάποιες από τις απολυμένες Αντιδήμαρχος που εξεταζόταν ως μάρτυρας υπερ της Δημοτικής αρχής κατέθεσε ότι οι απολύσεις έγιναν για να πάρουν «τσάμπα προσωπικό, που δε θα πληρώνει ο Δήμος, μέσω ΟΑΕΔ»…
Όπως είναι γνωστό, για να ξαναγυρίσουμε στο case study, η νεοφιλελεύθερη πολιτική προκειμένου να περάσει τις «διαρθρωτικές αλλαγές» που επιδιώκει, δε ντρέπεται καθόλου να καταφεύγει σε μεθόδους καταστολής που σε θεωρητικό επίπεδο αποκηρύσσει μετά βδελυγμίας η φιλελεύθερη ιδεολογία. Όχι τυχαία η πρώτη χώρα «πειραματικής» εφαρμογής του νεοφιλελεύθερου υποδείγματος ήταν η Χιλή υπό την αιματοβαμμένη διακυβέρνηση της Χούντας του Πινοτσέτ. Πολύ κοντύτερα μας, στον Άλιμο, πίσω από τα χαμόγελα δημοσίων σχέσεων της Δημοτικής Αρχής και τις διαφημίσεις για την περιοχή που αναλαμβάνει με το αζημίωτο ο γνωστός τέως τηλεπαρουσιαστής της «δικής μας» χούντας Νίκος Μαστοράκης, τα τελευταία χρόνια μαίνονται διώξεις ενάντια όχι μόνο σε συνδικαλιστές αλλά και σε διάφορους αξιοπρεπείς εργαζόμενους, που προφανώς ο Δήμαρχος δε θεωρεί «δικούς του».
Έχω προσωπική εμπειρία από ανθρώπους που ζητούσαν να με συναντήσουν παρ’ όλο ότι δεν είχα ποτέ οποιαδήποτε σχέση με δουλειά στην ΤΑ, για να μου αναφέρουν τη μεταχείριση τους με βάση το «κλασικό» δίπολο: αναίτια δυσμενής μετάθεση από την υπηρεσία τους ή μη επιλογή τους σε θέση προϊσταμένου/ης, όταν αυτός/η που επιλέγεται έχει προφανώς λιγότερα τυπικά και ουσιαστικά προσόντα απ’ τους ίδιους. Εκεί όμως που η Δημαρχιακή Αρχή έχει ξεπεράσει τον εαυτό της είναι η άσκηση πειθαρχικών διώξεων, που πέρα απ’ το «στιγματισμό» του υπηρεσιακού τους φακέλου και την παρακράτηση μισθού με γελοία προσχήματα φθάνει μέχρι και το ερώτημα της απόλυσης σε βάρος συνδικαλιστών που υπερασπίζονται τα εργασιακά δικαιώματα των συναδέλφων τους. Μου έχει μείνει αξέχαστη, πριν τρία χρόνια, η συνεδρίαση της Δημαρχιακής Επιτροπής σε ρόλο Πειθαρχικού Συμβούλιου με ερώτημα απόλυσης της Αντιπροέδρου του Σωματείου Εργαζομένων στο Δήμο Αλίμου – μια συνεδρίαση στην οποία οι εργαζόμενοι μου είχαν ζητήσει να παραβρεθώ και στην οποία έκαναν παρέμβαση εκπρόσωποι των ΔΣ της ΑΔΕΔΥ, της ΠΟΕ-ΟΤΑ και του Σωματείου Εργαζομένων στο Δήμο Αλίμου. Ο λόγος απόλυσης; «Υπεξαίρεση δημοσίου εγγράφου». Μόνο που το δημόσιο έγγραφο που η συνδικαλίστρια είχε «υπεξαιρέσει» και δημοσιοποιήσει ήταν δική της χειρόγραφη πρωτοκολλημένη καταγγελία για τον τρόπο που ο Δήμος είχε αποδώσει στους εργαζόμενους τ’ αναδρομικά που είχαν καταβληθεί το 2014… Ο Δήμαρχος μετά το πρώτο τέταρτο κάλεσε την αστυνομία κι ήταν πράγματι μια μοναδική απόλαυση και ταυτόχρονα μάθημα αγωγής πολίτη να παρακολουθεί κανείς τους αστυνομικούς που έσπευσαν – πρώτα μια τετραμελής ομάδα και τελικά, επειδή δεν έβρισκαν άκρη, ένας ανώτερος αξιωματικός της αστυνομίας – να προσπαθούν ματαίως να εξηγήσουν στον Δήμαρχο ότι η αστυνομία δε μπορεί να δώσει λύσεις σε εργασιακές διαφορές κι ότι αυτές θα πρέπει να λύνονται όχι στο αστυνομικό τμήμα, αλλά μεταξύ εργαζομένων κι εργοδότη! Ή τελικά τον αξιωματικό να ρωτά τον Δήμαρχο αν έχει συναντηθεί, πριν τη συνεδρίαση με ερώτημα απόλυσης, με το Σωματείο και, στην αρνητική απάντηση του Δημάρχου, να τον καλεί ν’ αναβάλλει τη συνεδρίαση και να συναντηθεί πρώτα με το Σωματείο, μήπως δε χρειαστεί να προχωρήσει η διαδικασία…
Σήμερα, έχει την τιμητική της η Γραμματέας του Σωματείου Αναστασία Παπαχρίστου, εργαζόμενη σε παιδικό σταθμό του Δήμου Αλίμου, καθώς βρίσκεται στο στόχαστρο της Δημοτικής Αρχής, επειδή κατέθεσε στο Δικαστήριο ως μάρτυρας υπέρ των 12 απολυμένων συναδελφισσών της. Όχι μόνο της κρατήθηκαν τα 2/3 του μισθού της ως πρόστιμο για αδικαιολόγητη απουσία μιας μέρας επειδή στην αίτηση άδειας για να παραβρεθεί στο δικαστήριο δεν ανέφερε το που θα γινόταν η δίκη – πράγμα το οποίο ωστόσο αναφερόταν στην κλήση που συνόδευε την αίτηση – αλλά έχει ξεκινήσει νέος κύκλος διώξεων με αστεία προσχήματα («έκανε γκριμάτσες στην προϊσταμένη της», λες κι είναι όχι εκπαιδευτικός για νήπια, αλλά νήπιο η ίδια…) προφανώς με πρόθεση αναβίωσης της κατάστασης που αποφεύχθηκε ελάχιστα χρόνια πριν.
Σας καλώ να συμπαρασταθούμε έμπραχτα στην Αναστασία Παπαχρίστου και στους εργαζόμενους του Δήμου Αλίμου. Ν’ απαιτήσουμε να τερματιστεί η απαράδεχτη κατάσταση αυταρχισμού και οι πειθαρχικές διώξεις, με την οποία η Δημοτική αρχή επιχειρεί να επιβάλλει τις αντεργατικές και άλλες πολιτικές της «βουλώνοντας» το στόμα οποιωνδήποτε έχουν το θάρρος να έχουν άποψη και να την εκδηλώνουν επώνυμα.
Ας βάλουμε την υπογραφή μας στην έκκληση της Avaaz, που ξεκίνησε με πρωτοβουλία συναδέλφων της Αναστασίας Παπαχρίστου.
Αθήνα, 19.12.2020
Νάντια Βαλαβάνη
