Οι πόλεμοι του αύριο είναι ήδη εδώ
Του ΝότηΠαπαδόπουλου
5 Οκτωβρίου 2025
Είναι ασφαλώς μεγάλη πρόοδος για το πολιτικό μας σύστημα, ότι εκτός από τη Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ και κάποια κόμματα της αριστερής αντιπολίτευσης αρχίζουν να συναινούν πλέον στην απόκτηση νέων αμυντικών συστημάτων που χρειάζεται η χώρα για να ενισχύσει στρατιωτικά τη θέση της και να βελτιώσει την ισορροπία δυνάμεων στο Αιγαίο – όπως είναι η τέταρτη γαλλική φρεγάτα Belharra που εγκρίθηκε την Πέμπτη στη Βουλή. Τα τέσσερα αυτά πολεμικά πλοία, σε συνεργασία με τα αεροσκάφη Rafale, μπορούν να καλύψουν ολόκληρο το Αιγαίο «κλειδώνοντας» εχθρικά σκάφη δεκάδες χιλιόμετρα μακριά – μια Belharra στην Ανδρο και ένα ζεύγος Rafale πάνω από την Εύβοια μπορούν να ελέγχουν κάθε κίνηση πολεμικού πλοίου ή αεροπλάνου από το Καστελλόριζο έως τα Δαρδανέλλια, μου έλεγε στέλεχος του Πολεμικού Ναυτικού.
Μέσα στα επόμενα πέντε χρόνια η αμυντική διάταξη της Ελλάδας θα είναι πλήρης και πάντως ασύγκριτα πιο αναβαθμισμένη σε σχέση με αυτήν που παρουσίαζε η χώρα την εποχή των μνημονίων και των μεγάλων δημοσιονομικών δυσκολιών. Δεκάδες εκσυγχρονισμένα F-16, νέα Rafale τέταρτης+ γενιάς, υπερσύγχρονες φρεγάτες με βαλλιστικούς πυραύλους και τεράστιες τεχνολογικές δυνατότητες, αόρατα υποβρύχια με νέες τορπίλες ταχύτητας 50 κόμβων δημιουργούν ένα ισχυρό αποτρεπτικό πλέγμα οχύρωσης της χώρας.
Αυτό που φαίνεται να λείπει, ωστόσο, από τους νέους στρατιωτικούς εξοπλισμούς είναι τα περίφημα μη επανδρωμένα αεροχήματα, τα γνωστά drones, που τείνουν να γίνουν η σημαντικότερη εκδοχή του σύγχρονου πολέμου.
Σήμερα, η σύγκρουση στο μέτωπο Ουκρανίας – Ρωσίας γίνεται κυρίως με drones τα οποία κατασκευάζονται κατά χιλιάδες κάθε μέρα και στις δύο χώρες. Χαρακτηριστικό είναι ότι η Ουκρανία κατασκεύασε το 2024 περίπου 2,2 εκατ. μη επανδρωμένα αεροσκάφη, ενώ φέτος θα ξεπεράσει τα 6 εκατ. Ακόμη μεγαλύτερη είναι η παραγωγή της Ρωσίας.
Δεν μιλάμε για πανάκριβα drones σε μέγεθος αεροπλάνου που κυβερνώνται από χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά, αλλά και για μικρά, ατομικά ουσιαστικά, drones που μεταφέρονται από έναν χειριστή, συναρμολογούνται στο πεδίο της μάχης και εκτοξεύονται σε σμήνη. Είναι δύσκολο να εντοπιστούν έγκαιρα από τον αντίπαλο, συχνά ξεφεύγουν από τα αντιαεροπορικά συστήματα και μπορούν να προκαλέσουν τεράστιες καταστροφές σε σχέση με το μέγεθος και το κόστος τους.
Ποιος δεν θυμάται την απίστευτη ουκρανική επίθεση drones του προηγούμενου Ιουνίου, με κωδικό όνομα «Ιστός της αράχνης», που είχε στόχο απομακρυσμένα ρωσικά αεροδρόμια. Η Ουκρανία με 117 drones αξίας μερικών εκατοντάδων δολαρίων το καθένα, που εκτοξεύτηκαν από φορτηγά τα οποία τοποθετήθηκαν κοντά σε ρωσικές αεροπορικές βάσεις, κατέστρεψαν 40 ρωσικά βομβαρδιστικά αεροσκάφη αξίας 2 δισ. δολαρίων.
Οπως μάλιστα έγραψε πρόσφατα ο γνωστός Βρετανός ιστορικός Νάιαλ Φέργκιουσον, ο πόλεμος του μέλλοντος είναι ήδη εδώ και γίνεται κυρίως με drones. Ξεκίνησε με μακριές φάλαγγες ρωσικών αρμάτων μάχης, που επιχείρησαν να κάνουν «μπλίτσκριγκ» στο Κίεβο, εξελίχθηκε σε έναν πόλεμο πυροβολικού, με τις δύο πλευρές να ανταλλάσσουν πυρά από καλά οχυρωμένες θέσεις και τώρα έχει μεταβληθεί σχεδόν αποκλειστικά σε έναν πόλεμο μη επανδρωμένων αεροχημάτων τα οποία υποστηρίζονται από μικρές ομάδες πεζικού.
Το ερώτημα είναι, προσθέτει ο Φέργκιουσον, κατά πόσον οι Ευρωπαίοι έχουν συνειδητοποιήσει τη σημασία της νέας αυτής μορφής πολέμου, μετά μάλιστα την ανεμπόδιστη εισβολή εκατοντάδων ρωσικών drones στον εναέριο χώρο της Πολωνίας, της Ρουμανίας, της Εσθονίας και της Δανίας, που άφησε εμβρόντητο το ΝΑΤΟ και τους κατοίκους των χωρών αυτών.
Μήπως οι νέοι πόλεμοι θα γίνονται πλέον με τεράστια σμήνη χιλιάδων φθηνών drones, που θα επιτίθενται μαζικά χωρίς να μπορούν εύκολα να εντοπιστούν και να καταρριφθούν, προκαλώντας δυσανάλογα μεγάλες ζημιές στον αντίπαλο;
Και το ερώτημα που φέρνει αυτός ο νέος πόλεμος των drones, είναι γιατί να ξοδεύουμε 1 δισ. ευρώ για κάθε υπερσύγχρονη γαλλική φρεγάτα και 100 εκατ. δολάρια για κάθε υπερηχητικό πολεμικό αμερικανικό αεροπλάνο πέμπτης γενιάς, όταν μπορούμε να έχουμε τα ίδια αποτελέσματα με πολύ φθηνότερες λύσεις;
Πόσο μάλλον όταν οι περισσότερες συρράξεις είναι περιορισμένες γεωγραφικά και δεν καταλήγουν σε έναν ολοκληρωτικό γενικό πόλεμο.
Πηγή: www.kathimerini.gr
Τα άρθρα που δημοσιεύουμε δεν απηχούν αναγκαστικά τις απόψεις μας και δεν δεσμεύουν παρά τους συγγραφείς τους. Η δημοσίευσή τους έχει να κάνει όχι με το αν συμφωνούμε με τις θέσεις που υιοθετούν, αλλά με το αν τα κρίνουμε ενδιαφέροντα για τους αναγνώστες μας.
