Τέμπη: Μαζική κινητοποίηση στην Αθήνα με τους πολίτες που ανταποκρίθηκαν να λένε στην «Εφ.Συν.» ότι έκαναν το χρέος τους ● «Οραματιζόμαστε μια δίκαιη, όμορφη και ανεξάρτητη χώρα για τα όνειρα που δεν έζησαν τα παιδιά μας», τόνισε στην ομιλία της η Μαρία Καρυστιανού, η οποία χαρακτήρισε «φωτεινή αχτίδα» την Ευρωπαία εισαγγελέα ● Αντικυβερνητικός ξεσηκωμός στη Θεσσαλονίκη και στην υπόλοιπη χώρα.
8 Σεπτεμβρίου 2025
Το κίνημα των Τεμπών δήλωσε ξανά βροντερό «παρών» σε όλη τη χώρα μέσα στο Σαββατοκύριακο, δείχνοντας ότι σε πείσμα κάποιων η υπόθεση δεν έχει κλείσει, καθώς πλήθος κόσμου συγκεντρώθηκε σε αρκετές πόλεις έπειτα από ένα κάλεσμα της τελευταίας μόλις στιγμής.
Στη συγκέντρωση της Αθήνας περισσότεροι από 10.000 βρέθηκαν στην πλατεία Συντάγματος, με την κινητοποίηση να θυμίζει σε παλμό εκείνες του Μαρτίου. Σαφές το αντικυβερνητικό πρόσημο, με συνθήματα όπως το «Εσείς με τη μαφία, εμείς με τη Μαρία», που ακούστηκε πριν από την ομιλία της Μαρίας Καρυστιανού. «Νιώσαμε ότι ήταν χρέος μας να κατέβουμε ξανά στον δρόμο για να απαιτήσουμε δικαιοσύνη», είπαν στην «Εφ.Συν.» δεκάδες άνθρωποι από κάθε κοινωνική προέλευση και ηλικία που συνεχίζουν να απαιτούν δικαιοσύνη.
Τον λόγο πήραν αρκετοί συγγενείς των θυμάτων, όπως ο Θεόδωρος Ελευθεριάδης, ο Ηλίας Παπαγγελής, ο Πάνος Ρούτσι και η Μαρία Ντόλκα. Ολοι τους είπαν με ένα στόμα ότι θα συνεχίσουν τον αγώνα για να πάρουν πίσω το οξυγόνο που στερήθηκαν τα παιδιά τους, δηλώνοντας ιδιαίτερα δυσαρεστημένοι με τον τρόπο που έκλεισε η ανάκριση θεωρώντας ότι η κυβέρνηση θέλει να κρύψει την αλήθεια. Σε μια ομιλία γεμάτη συναίσθημα και έντονη κριτική προς την κυβέρνηση, η Μαρία Καρυστιανού αναφέρθηκε ξανά στο μπάζωμα και στην απόπειρα συγκάλυψης, όπως και στο αρχικό πόρισμα του ΕΟΔΑΣΑΑΜ που αναφερόταν στο φαινόμενο της πυρόσφαιρας παρά τις εξωτερικές, όπως είπε, πιέσεις.
Μίλησε ακόμη και για την υπόθεση του ΟΠΕΚΕΠΕ, τονίζοντας ότι η κυβέρνηση δεν αίρει την ασυλία γιατί δεν θέλει κανένας να ελεγχθεί ενώ χαρακτήρισε την Ευρωπαία εισαγγελέα, Λάουρα Κοβέσι, φωτεινή αχτίδα που τιμά τον όρκο της και γι’ αυτό δέχεται πόλεμο. «Θέλουμε επειγόντως οξυγόνο. Σας καλώ να συσπειρωθούμε και να διεκδικήσουμε τα δικαιώματά μας. Οραματιζόμαστε μια δίκαιη, όμορφη και ανεξάρτητη χώρα για τα όνειρα που δεν έζησαν τα παιδιά μας», έκλεισε την ομιλία της η Καρυστιανού, ευχαριστώντας τους νέους από την ομάδα «μέχρι τέλους» που βρίσκονται κάθε βράδυ στο μνημείο με τα βαμμένα με κόκκινη μπογιά ονόματα των 57 νεκρών έξω από τη Βουλή.
«Μέχρι τέλους»
Ενας από αυτούς τους νέους, ο Εκτορας, ανέλαβε να εκφωνήσει το προσκλητήριο νεκρών. «Από τις 28 Φλεβάρη, κάθε βράδυ είμαστε στο Σύνταγμα και κάθε βράδυ στις 11.21 λέμε τα ονόματα των χαμένων φωνάζοντας “παρών”. Θα είμαστε εδώ μέχρι να τελειώσει όλο αυτό. Ζητάμε τη δικαίωση, έχουμε αιτήματα όπως η άρση της ασυλίας των πολιτικών υπευθύνων και η επανακρατικοποίηση του ΟΣΕ μέχρι να οικοδομηθεί σωστά και να μπουν τα κατάλληλα συστήματα ώστε να μην καταλήξουμε ξανά εδώ που καταλήξαμε» δήλωσε στην «Εφ.Συν.».
Μόλις ολοκληρώθηκε η συγκέντρωση, ξέσπασαν μικρής κλίμακας επεισόδια τα οποία ήταν αρκετά για τις ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις ώστε να διαλύσουν το πλήθος χρησιμοποιώντας βομβίδες κρότου-λάμψης και χημικά. «Πάλι τα ίδια» σχολίαζαν αρκετοί διαδηλωτές που προσπαθούσαν να απομακρυνθούν, με ένα μεγάλο μέρος από οργανώσεις της Αριστεράς και φοιτητικούς συλλόγους να καταλήγουν με πορεία στην Ομόνοια. Η ΕΛ.ΑΣ. από την πλευρά της ανακοίνωσε ότι πριν και μετά τις συγκεντρώσεις πραγματοποιήθηκαν 30 προσαγωγές, με 23 από αυτές να μετατρέπονται σε συλλήψεις.
Συγκεντρώσεις για τα Τέμπη πραγματοποιήθηκαν σε όλη τη χώρα, με μεγαλύτερη στη Θεσσαλονίκη. Στην Πάτρα εκατοντάδες βρέθηκαν στην πλατεία Γεωργίου. Αξιοσημείωτη κινητοποίηση με κατάληξη στον Σιδηροδρομικό Σταθμό σημειώθηκε και στην Καλαμπάκα όπου βρέθηκε ο Δημήτρης Πλακιάς. Κινητοποιήσεις με τη συμμετοχή συγγενών πραγματοποιήθηκαν ακόμη στη Λάρισα, στον Βόλο, στην Κέρκυρα, στις Σέρρες, στην Αλεξανδρούπολη, στα Χανιά κ.α.
Πηγή: www.efsyn.gr
Τα άρθρα που δημοσιεύουμε δεν απηχούν αναγκαστικά τις απόψεις μας και δεν δεσμεύουν παρά τους συγγραφείς τους. Η δημοσίευσή τους έχει να κάνει όχι με το αν συμφωνούμε με τις θέσεις που υιοθετούν, αλλά με το αν τα κρίνουμε ενδιαφέροντα για τους αναγνώστες μας.