Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου
23 Φεβρουαρίου 2020
Αν κάποιος πολιτικός ευθύνεται για το τόσο σοβαρό σκάνδαλο της Novartis βρίσκεται προφανώς στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ (νυν ΚΙΝΑΛ). Έπρεπε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, από τη στιγμή που αποφάσισε να ανοίξει την υπόθεση αυτή, να βρει τον τρόπο να εντοπίσει τους υπεύθυνους και να “δέσει” σωστά την υπόθεση. Καλή είναι η “βοήθεια” των ξένων, εν προκειμένω του FBI, αλλά οι ξένοι έχουν τις δικές τους επιδιώξεις, κάτι που τείνουν πολύ εύκολα να ξεχνάνε όλες οι (ελαφρώς αμερικανόπληκτες, όπως και γερμανόπληκτες) κυβερνήσεις, τουλάχιστον της τελευταίας δεκαετίας.
Δυστυχώς, και στο ζήτημα της Novartis, όπως και σε όλα σχεδόν τα θέματα, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ–ΑΝΕΛ απέδειξε την πλήρη ανικανότητα ή απροθυμία της. Το μόνο που την έσωσε κάπως, όσο την έσωσε, ήταν εν τέλει η σύγκριση με τα παλιά κόμματα, για να μας απαλλάξει άλλωστε από τα οποία την ψήφισαν οι Έλληνες σε μια τραγική στιγμή της ιστορίας τους.
Είναι σωστό από την άλλη μεριά ότι δεν μπορεί και δεν πρέπει να κατηγορούνται συγκεκριμένοι άνθρωποι χωρίς στοιχεία. Αλλά δεν είναι δυνατόν να ασχολούμαστε με το μέρος περισσότερο από ότι με το όλον, με το γενικό. Και το γενικό είναι ένα τεράστιο σκάνδαλο εις βάρος της υγείας του ελληνικού λαού και των οικονομικών της χώρας, ακόμα πιο απεχθές αφού έγινε ενώ βρισκόμαστε σε τροχιά μνημονιακής καταστροφής. Στο κάτω-κάτω της γραφής, ας μας πουν οι ηγεσίες της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ τι έγινε εν τέλει με την Novartis. Αυτοί τι πιστεύουν; Υπήρξε ή όχι σκάνδαλο; Όλα ήταν καλώς καμωμένα;
Ας βρουν αυτοί κι ας παραδώσουν τους ενόχους στη Δικαιοσύνη, ας τους απομακρύνουν τουλάχιστον από τα κόμματά τους, αν υπάρχουν εκεί, για να μη διασύρονται και αθώοι άνθρωποι. Γιατί στο τέλος θα μας πούνε ότι υπεύθυνοι για τη τρομακτική διαφθορά στην Ελλάδα είναι κάποιοι εξωγήινοι! Δεν αντιλαμβανόμαστε για ποιο λόγο οι πολιτικές μας ηγεσίες υποτιμούν τόσο πολύ την νοημοσύνη των Ελλήνων, εκλαμβάνοντας την –λόγω απελπισίας– απάθεια του ελληνικού λαού σαν χαζομάρα. Χρήσιμο θα ήταν να θυμούνται ότι, καλός μεν ο καθημερινός “αντικαταθλιπτικός” βομβαρδισμός με “εικονική κανονικότητα” από τα Μέσα, όλα τα παραμύθια όμως κάποια στιγμή τελειώνουν.
Η προανακριτική, όπως και όλες οι επιτροπές που συγκροτήθηκαν μετά τη μεταπολίτευση, θα καταλήξει ασφαλώς σε μέγα φιάσκο. Ούτε η ΝΔ, ούτε το ΠΑΣΟΚ έχουν την παραμικρή διάθεση να φωτίσουν το σκάνδαλο Novartis, προφανώς γιατί πρέπει να ενοχοποιήσουν κάποιους στα κόμματά τους. Όσο για την επιχείρηση αποκάλυψης των ταυτοτήτων των προστατευομένων μαρτύρων, δεν είναι τίποτα άλλο από ένα ακόμα επεισόδιο μιας ατέρμονης διαδικασίας διασυρμού όλων των θεσμών και των κρατικών λειτουργιών.
Οι προστατευόμενοι μάρτυρες
Αν δεν μας αρέσει ο θεσμός των προστατευμένων μαρτύρων ας τον αλλάξουμε. Ας γυρίσουμε στο παλιό σύστημα κι ας παρακολουθούμε να πεθαίνουν ο ένας μετά τον άλλο οι μάρτυρες, όπως συνέβη με την υπόθεση Noor 1, ή να ανατινάσσονται τα αυτοκίνητα εκδοτών, όπως ο Μαυρίκος. Από τη στιγμή, όμως, που ισχύει αυτός ο θεσμός πρέπει να γίνεται σεβαστός.
Απορούμε μάλιστα ιδιαίτερα και με τη στάση του ΚΚΕ (και της Ελληνικής Λύσης), που δίνει, κατ’ ουσίαν, πιστοποιητικό καλών προθέσεων στα δύο κόμματα που υπήρξαν οι πρωταγωνιστές της ελληνικής διαφθοράς και οι οργανωτές της χρεωκοπίας μας και της υποδούλωσης στους ξένους. Με εντελώς σαθρά επιχειρήματα συγκρίνουν, ως μη όφειλαν, τις υποθέσεις της διαφθοράς με την αντίσταση του ελληνικού λαού στους Γερμανούς! Είναι δυνατόν να συγκρίνουμε τους μάρτυρες σε υποθέσεις μεγάλης διαφθοράς με τους χαφιέδες των γερμανικών αρχών κατοχής;
Δεν είμαι ειδικός σε αυτά τα θέματα. Νομικοί κύκλοι, όμως, υποστηρίζουν ότι η επίθεση στους προστατευόμενους μάρτυρες δεν αφορά μόνο τους συγκεκριμένους και τη Novartis. Είναι ευρύτερη προσπάθεια να πληγεί ο ίδιος ο θεσμός, ώστε να μπορεί να μείνει στο απυρόβλητο το όλο γιγαντιαίο σύστημα διαφθοράς και διαπλοκής που νέμεται τον ελληνικό λαό και τη χώρα του.
Δέκα χρόνια μετά την χρεωκοπία, την οικονομική και κοινωνική καταστροφή και την τραυματισμένη εθνική κυριαρχία δια των Μνημονίων, η κατάσταση της Ελλάδας σε τομείς όπως η διαφθορά, η διαπλοκή, η συσχέτιση μαφιόζικων καταστάσεων με την πολιτική και οικονομική ελίτ, μοιάζει χειρότερη από ποτέ άλλοτε μετά τη γερμανική κατοχή στη δεκαετία του 1940.
Δημοσιεύτηκε στο slpress.gr