Εγκατάσταση – «μαμούθ», με το βλέμμα στις επόμενες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις
5 Οχτώβρη 2019
Σε μια εγκατάσταση – «μαμούθ» μετατρέπεται η αεροναυτική βάση των Αμερικανών στη Σούδα, με δεδομένα τα σχέδιά τους, όπως υπηρετούνται διαδοχικά και από τις αστικές κυβερνήσεις, για εργασίες επέκτασής της. Ολες προς αναβάθμιση των επιχειρησιακών ικανοτήτων της για υποστήριξη πολεμικών επιχειρήσεων σε όλο το τόξο των ιμπεριαλιστικών αντιπαραθέσεων, από τη Μαύρη Θάλασσα και τα Βαλκάνια μέχρι τη Μ. Ανατολή, τον Περσικό και τη Βόρεια Αφρική.
Ενδεικτικά, στο πλαίσιο «ανανέωσης» της Συμφωνία για τις βάσεις («Συμφωνία Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας» – Mutual Defense Cooperation Agreement – MDCA), που δρομολογούν οι δυο κυβερνήσεις, τα αρμόδια επιτελεία στις ΗΠΑ έχουν ήδη καταρτίσει μια σειρά σχέδια επέκτασης τη Σούδας.
Π.χ. όπως αποκάλυψε ο «Ριζοσπάστης» τις προηγούμενες μέρες, ανάμεσα στα έργα που δρομολογούν εκεί οι Αμερικανοί είναι και το φαραωνικών διαστάσεων «EDI: Joint Mobility Processing Center at Souda Bay (Greece)», με προϋπολογισμό 41,6 εκατομμύρια δολάρια.
Για το έργο αυτό συντάσσεται συμβόλαιο με την Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση των ΗΠΑ, συγκεκριμένα με το υπουργείο Αμυνας και ειδικότερα με τη Διοίκηση Κατασκευών Ναυτικών Υποδομών του ΠΝ των ΗΠΑ («Naval Facilities Engineering Command»). Η προκήρυξη δίνει μια κατατοπιστική εικόνα σχετικά με το γιγαντιαίων διαστάσεων «πρότζεκτ»:
«Το κτίριο περίπου 8.970,26 τετραγωνικών μέτρων θα στεγάσει τις βασικές λειτουργίες των υπηρεσιών Αεροπορικών Επιχειρήσεων και Αερομεταφορών για να υποστηρίξει την αύξηση της κυκλοφορίας. Το νέο κτίριο αποτελείται από ένα συγκρότημα Αεροπορικών Επιχειρήσεων με νέο τέρμιναλ “επιβατών” (σ.σ. στρατιωτικού προσωπικού), χώρους συντονισμού αεροπορικών επιχειρήσεων και τερματικό σταθμό αερομεταφορών (…).
Ο τερματικός σταθμός “επιβατών” πρέπει να μπορεί να διαχειρίζεται τουλάχιστον 30.000 “επιβάτες” ετησίως και να υποστηρίζει ένα επιβατικό αεροσκάφος ευρείας ατράκτου (περίπου 300 επιβάτες με αποσκευές/εξοπλισμό) και τέσσερα αεροσκάφη μεγάλου βάθους φορτίου τη φορά(βλ. μεταγωγικά)». Να μπορεί να αντεπεξέλθει δηλαδή ακόμα και σε συνθήκες …μποτιλιαρίσματος.
Το διώροφο (όπως προκύπτει από τα σχέδιά τους) κτίριο θα πιάσει τόση έκταση που απαιτεί να …ανοίξουν χώρο ακόμα και γκρεμίζοντας άλλα κτίρια της βάσης: «Το JMPC P-903 θα βρίσκεται ανάμεσα στα υπάρχοντα κτίρια 4 και 34 και η θέση αυτή θα απαιτήσει την κατεδάφιση κτιρίων 5, 6, του θόλου 34 και του κατακόρυφου σταθμού, προσκείμενου στο θόλο 34 κατά την έναρξη της κατασκευής. Το κτίριο 22 θα κατεδαφιστεί μετά την ολοκλήρωση της κατασκευής και την ευεργετική λειτουργία του νέου JMPC».
Ορίζουν, τέλος, ότι η όλη κατασκευή θα διαρκέσει «περίπου 912 μέρες μετά την απονομή του συμβολαίου». Σαν να λέμε, θα τους πάρει κοντά τρία χρόνια μόνο η κατασκευή, εξ ου και η πρεμούρα τους για πολυετή επέκταση της διμερούς «Αμυντικής Συμφωνίας».
Η επιβεβαίωση των αποκαλύψεων του «Ριζοσπάστη» ήρθε από τους ίδιους τους Αμερικανούς. Συγκεκριμένα, στο τελευταίο τεύχος της περιοδικής έκδοσης της Βάσης, «The Beacon» («Ο Φάρος»), σε άρθρο με τον εύγλωττο τίτλο «Η επέκταση του αεροδρομίου αυξάνει την ικανότητα για υποστήριξη πολεμικών επιχειρήσεων» («Airfield Expansion Increases Capacity, War-Fighting Support»), διαβάζουμε:
«Μια ναυτική εγκατάσταση (…) είναι μια πολύπλοκη πλατφόρμα – ένα σύστημα συστημάτων – σχεδιασμένο να υποστηρίζει εντολές για πόλεμο από την ακτή. Το αεροδρόμιο, το οποίο παρέχει υπηρεσίες σταθμεύσεως, ανεφοδιασμού, διακίνησης επιβατών και φορτοεκφόρτωσης, αποτελεί ζωτικό κομμάτι του συστήματος αερομεταφορών. Στη NSA Souda, ένα στρατιωτικό κατασκευαστικό έργο επεκτείνει το αεροδρόμιο για να αυξήσει την υποστήριξη που παρέχεται σε αεροσκάφη που διέρχονται από όλη την Ευρώπη, την Αφρική και τις κεντρικές περιοχές».
Διευκρινίζει ακόμη ότι το αεροδρόμιο της NSA Souda Bay διαθέτει ήδη 5 θέσεις στάθμευσης για μεγάλα αεροσκάφη («KC-10 Extender, «C-17 Globemaster III») και 10 για μεσαία αεροσκάφη (π.χ. «C-130 Hercules», «C-40A Clipper») για στάθμευση και ανεφοδιασμό και πως «αυτό το κατασκευαστικό έργο θα προσθέσει τέσσερις ακόμη μεγάλους χώρους αεροσκαφών και θα εξοπλίσει έξι υπάρχοντες μεσαίων αεροσκαφών με επιτόπιους σταθμούς υγρού καυσίμου».
Το άρθρο δείχνει ακόμα προς την κατεύθυνση και των επόμενων βημάτων, αφού προσθέτει ότι «για την πλήρη αξιοποίηση της αυξημένης παραγωγικής ικανότητας που αποκτάται με την επέκταση του χώρου στάθμευσης του αεροδρομίου, ένα μελλοντικό στρατιωτικό κατασκευαστικό έργο θα στήσει το Διακλαδικό Κέντρο Διαχείρισης Κινητικότητας (“Joint Mobility Processing Center”), ένα κτίριο με τρεις πύλες για τους επιβάτες, αποθήκες φορτίων και χώρους γραφείων, ώστε οι αεροπορικές επιχειρήσεις να διαχειρίζονται περισσότερους επιβάτες και περισσότερο φορτίο».
Το γιατί προχωρούν σε τέτοια φαραωνικά σχέδια, αυξάνοντας θεαματικά τις χωρητικότητες της βάσης, δίνεται ανάγλυφα στο άρθρο του «The Beacon», που βασικά παραπέμπει στη μεγάλη εικόνα της κλιμάκωσης των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών για τις πλουτοπαραγωγικές πηγές και τις σφαίρες επιρροής σε όλο το τόξο από τη Μαύρη Θάλασσα και την Ανατολική Μεσόγειο έως τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική, με όλα τα σχέδια πολεμικής προπαρασκευής και παράταξης δυνάμεων στο τραπέζι και τη Σούδα προπύργιο και προμαχώνα των ευρωατλαντικών σχεδιασμών:
«Σε ευρύτερη κλίμακα, όταν οι υπεύθυνοι σχεδιασμού στρατιωτικών επιχειρήσεων εκτελούν αναλύσεις αποστολών στον τομέα επιχειρήσεων της Ευρώπης, της Αφρικής ή της κεντρικής διοίκησης, καθορίζουν ποιες βάσεις έχουν επαρκή υποδομή, όπως η ικανότητα των αεροδρομίων τους, για να υποστηρίξουν τις απαιτήσεις τους.
“Η χωρητικότητα των αεροδρομίων είναι κρίσιμη, διότι επηρεάζει άμεσα το επίπεδο υποστήριξης που μπορούμε να προσφέρουμε“, αναφέρει (σ.σ. στο άρθρο) ο αντιπλοίαρχος Josh Jones, αξιωματικός της ΝSΑ Souda. “Εάν μειωθεί η παραγωγική ικανότητα χάνουμε την ευελιξία να υποστηρίξουμε πολλαπλές αποστολές υψηλής προτεραιότητας“».
O ίδιος τονίζει ότι η αυξανόμενη χωρητικότητα του αεροδρομίου θα παρέχει στις Διοικήσεις Μάχης («Combatant Commands») των Αμερικανών «περισσότερες ευκαιρίες για χρήση της εγκατάστασης για επιχειρησιακή υποστήριξη».
Επιπλέον, μαζί με την αυξημένη χωρητικότητα, κρίσιμος παράγοντας για τους ιμπεριαλιστές είναι και η οικονομία, η «εξοικονόμηση» δυνάμεων, όπως και η μείωση των χρόνων για τη διεκπεραίωση δυνάμεων στα ιμπεριαλιστικά μέτωπα, με τους Αμερικανούς αξιωματούχους, όπως π.χ. ο Bill Delano, να εξηγούν τη σημασία γι’ αυτό των επιτόπιων σταθμών καυσίμων αντί της μεταφοράς τους με βυτιοφόρα.
Το άρθρο προσθέτει ότι το έργο επέκτασης του αεροδρομίου ξεκίνησε το 2016 με την προσθήκη πέντε μεγάλων χώρων στάθμευσης αεροσκαφών, με δυνατότητα τέτοιας τροφοδοσίας με καύσιμο. Θυμίζουμε, ο «Ριζοσπάστης», τον Δεκέμβρη 2016, έγραφε ότι για αυτές τις πέντε νέες θέσεις συν τα συμπληρωματικά έργα, τους χρειάστηκαν 13 εκατ. δολάρια και 2 χρόνια εργασιών, σε άλλη μια βρωμοδουλειά που ξεκίνησε επί ΝΔ και ολοκληρώθηκε επί ΣΥΡΙΖΑ. Δινόταν τότε, από πλευράς των Αμερικανών, και το εξής εντυπωσιακό στοιχείο, ενδεικτικό για τον καθημερινό… συνωστισμό στη βάση: «Κατά τη διάρκεια αυτού του έργου κατασκευής, το Τμήμα Αεροπορικών Επιχειρήσεων της βάσης χειρίστηκε 8.345 αεροσκάφη, 2.718 τόνους φορτίου και 31.308 επιβάτες».
Και το άρθρο καταλήγει με την εκτίμηση πως «οι εργασίες για την προσθήκη των πρόσθετων χώρων στάθμευσης που άρχισαν τον Απρίλιο του 2019 αναμένεται να ολοκληρωθούν τον Φεβρουάριο του 2021».
Αλλωστε, τα έργα δεν έχουν σταματήσει στιγμή όλα αυτά τα χρόνια στη βάση, αναδεικνύοντας από τη μια την αξία τους και για τους Αμερικανούς και από την άλλη την «πλάτη» που τους έχουν βάλει διαχρονικά όλες οι αστικές κυβερνήσεις.
Ενδεικτικά, βασικός εργολάβος του αμερικανικού Ναυτικού στη Σούδα υπέγραψε το 2008 συμβόλαιο («Job Order Contract» – JOC) διάρκειας πέντε ετών και προϋπολογισμού 25 εκατ. δολάρια. Το ανανέωσε το 2012 για άλλα πέντε έτη, με προϋπολογισμό ακόμα μεγαλύτερο, 30 εκατ. δολαρίων.
Στο μεσοδιάστημα, από 2002 έως 2007 φέρεται να εκτέλεσε 68 «αυτόνομα έργα κατασκευών, αποκαταστάσεων, επισκευών, συντηρήσεων και αλλαγών χρήσης». Από το 2008 έως 2012 εκτέλεσε αρχικά 133 συν άλλα 24 στην πορεία τέτοια έργα.
Π.χ. στο διάστημα 10/2008 – 12/2012 έγινε με προϋπολογισμό 7.996.255,44 ευρώ: «Επισκευή του βόρειου τροχόδρομου και των θέσεων στάθμευσης αεροσκαφών στο Αεροδρόμιο της αμερικανικής βάσης Ναυτικού. Οι εργασίες αφορούν την αποξήλωση των υπαρχόντων δαπέδων και υποβάσεων και αντικατάσταση με νέα υποβάση και μη εύκαμπτα δάπεδα σκυροδέματος αντοχής σε θλίψη 650 psi. Επίσης, διαπλάτυνση εισόδων τροχόδρομου, προσθήκη ασφαλτικών ερεισμάτων και αποκατάσταση διαγράμμισης. Ακόμα, αποξήλωση υπαρχόντων φωτιστικών σωμάτων και τοποθέτηση νέων με αντίστοιχα νέα καλωδίωση».
Επίσης, στο διάστημα 5/2013 – 8/2013 έγινε με προϋπολογισμό 1.397.000,71 δολαρίων: «Κατεδάφιση κτιρίου Hangar στην αμερικάνικη Βάση της Σούδας, αποκατάσταση περιοχής ώστε να χρησιμοποιηθεί ως χώρος στάθμευσης αεροσκαφών, μετακίνηση λυόμενων οικίσκων και απαραίτητες εργασίες αποκατάστασης προσκείμενου κτιρίου Αεροπορικών Επιχειρήσεων».
Ολα αυτά έρχονται χρόνο το χρόνο να προστεθούν ως κρίκοι στη μακριά αλυσίδα, στην ανανέωση και διεύρυνση των δολοφονικών δυνατοτήτων της βάσης, που αποτελεί κατά την ομολογία των Αμερικανών και ΝΑΤΟικών αξιωματούχων μια υποδομή χωρίς την οποία οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις από το Ιράκ και το Αφγανιστάν παλιότερα, έως τη Λιβύη και το Ιράν πιο πρόσφατα, θα ήταν λίγο έως πολύ αδύνατες.
