Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου
Εκατό χρόνια πέρασαν από τη γενοκτονία των Ελλήνων (αλλά και των άλλων χριστιανικών λαών) του Πόντου, και τα θύματά της παραμένουν αδικαίωτα από την παγκόσμια κοινότητα. Πάνω από 350.000 Πόντιοι βρήκαν τον θάνατο μέσα σε μια δεκαετία, από το 1914 έως το 1923, στην προσπάθεια των Νεότουρκων και των Κεμαλικών να εκτουρκίσουν με κάθε μέσο όλη την περιοχή.
Μπορεί η γενοκτονία αυτή να μη σχεδιάστηκε ιδεολογικά από μια «επιστημονική» θεώρηση περί υπανθρώπων ή Αρίων και να μην εκτελέστηκε με την ακρίβεια της βιομηχανικής γραμμής παραγωγής, όμως ολόκληρος ο Πόντος μετατράπηκε σε ένα απέραντο σφαγείο, σε ένα σιωπηλό Άουσβιτς. Στην πραγματικότητα άλλωστε οι σφαγές των Χριστιανών της Μικράς Ασίας αυτές απετέλεσαν το πρότυπο της ναζιστικής πολιτικής και το μεγάλο επιχείρημα του Χίτλερ ήταν “ποιός θυμάται και ποιός μιλάει τώρα για τους Αρμένιους”
Οι πορείες θανάτου στην έρημο, οι κακουχίες, ο οικονομικός στραγγαλισμός, τα Τάγματα Εργασίας, οι εμπρησμοί ολόκληρων χωριών, οι εξαναγκαστικοί εξισλαμισμοί, οι βιασμοί, οι μαζικές δολοφονίες ήσαν μερικά από τα όπλα που χρησιμοποιήθηκαν, σε μια μάλλον πρωτόγονη αντίληψη των Νεότουρκων για το πως φτιάχνεται ένα έθνος κράτος.
Ως συνήθως βέβαια το ελληνικό κράτος έλαμψε και εδώ δια της εγκληματικής απουσίας του, αφού δεν υπήρξε κανένα σχέδιο προστασίας του Ποντιακού Ελληνισμού, όπως το 1922 δεν υπήρξε κανένα σχέδιο για την άμυνα της Σμύρνης ή τη σωτηρία του συγκεντρωμένου ελληνικού πληθυσμού. Για μια ακόμα φορά, μοιάζει να δικαιώθηκε ο Παπαρρηγόπουλος πούλεγε ότι το κράτος “σκότωσε” το έθνος.
Η μάχη για την αναγνώριση της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου δεν έχει τελειώσει! Τέσσερεις χώρες, η Ελλάδα, η Σουηδία, η Ολλανδία και η Αρμενία έχουν αναγνωρίσει τη γενοκτονία των Ποντίων, καθώς και η Διεθνής Ένωση Μελετητών Γενοκτονιών (International Association of Genocide Scholars ή IAGS) το Δεκέμβριο του 2007, όπου στην ανακοίνωση που εξέδωσε μεταξύ άλλων υποστηρίζει: «..ότι η άρνηση μιας γενοκτονίας αναγνωρίζεται παγκοίνως ως το έσχατο στάδιο γενοκτονίας, που εξασφαλίζει την ατιμωρησία για τους δράστες της γενοκτονίας, και ευαπόδεικτα προετοιμάζει το έδαφος για τις μελλοντικές γενοκτονίες… Αποφασίζεται ότι είναι πεποίθηση της Διεθνούς Ένωσης των Μελετητών Γενοκτονιών, ότι η Οθωμανική εκστρατεία εναντίον των χριστιανικών μειονοτήτων της αυτοκρατορίας, μεταξύ των έτων 1914 και 1923, συνιστούν γενοκτονία εναντίον των Αρμενίων, Ασσυρίων, Ποντίων και των Ελλήνων της Ανατολίας. Αποφασίζεται η Ένωση να ζητήσει από την κυβέρνηση της Τουρκίας να αναγνωρίσει τις γενοκτονίες εναντίον αυτών των πληθυσμών, να ζητήσει επίσημα συγγνώμη, και να λάβει τα κατάλληλα και σημαντικά μέτρα προς την αποκατάσταση».
Η αληθινή συμφιλίωση Ελλήνων και Τούρκων, Ελλάδας και Τουρκίας θα έλθει μόνον όταν οι δύο λαοί και οι δύο χώρες θα μπορέσουν να αντιμετωπίσουν με ειλικρίνεια όλο το παρελθόν των σχέσεών τους.
Αλλά, δυστυχώς, δεν είναι μόνο το τουρκικό κράτος που πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες του έναντι των Ποντίων. Είναι και το ελληνικό! Που “εξοντώνει” και αυτό παλλινοστήσαντες Ποντίους από την πρ. ΕΣΣΔ, που είχαν ως μοναδικό πόρο ζωής ένα μικρό επίδομα που τους έδινε και τώρα τους τόκοψε κι αυτό η κυβέρνηση της ΝΔ και δεν το αποκατέστησε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Να τιμούμε τους νεκρούς, να τιμούμε όμως και τους ζωντανούς!