Πραξικοπήματα με μανδύα νομιμότητας

Tης Ανδρούλας Γκιούρωφ
Φεβρουάριος 17, 2019

Ελλάδα: 21η Απριλίου 1967.
Χιλή :11 Σεπτεμβρίου 1973.
Κύπρος: 15 Ιουλίου 1974.
Ουκρανία: 22
Φεβρουαρίου2014
Βενεζουέλα: 2019 ώρα μηδέν…

Η «αυτοκρατορία » του κακού, βρίσκεται ξανά στο προσκήνιο έχοντας τώρα στο στόχαστρο της τη Βενεζουέλα ενώ πλείστα άλλα κακά μεθοδεύουν πίσω από τις πλάτες των λαών.Τα τελευταία 70 χρόνια περισσότερα από εκατόν πραξικοπήματα έχουν σχεδιαστεί από τις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ και εκτελεστεί  μόνο στη Λατινική Αμερική ενώ στην Ευρώπη, Ασία και Αφρική άλλα τόσα.

Στην Ελλαδα το 1967 μεθόδευσαν και επέβαλαν το πραξικόπημα των συνταγματαρχών προκειμένου η χώρα να μην απομακρυνθεί από τη σφαίρα επιρροής τους.Ο απώτερος στόχος τους βέβαια, ήταν η Κύπρος και η μετατροπή της σε ένα αβύθιστο αεροπλανοφόρο της ΝΑΤΟϊκής συμμαχίας.Μόνο   μια εγκάθετη κυβέρνηση ανδρεικέλων θα μπορούσε να συναινέσει στην ανατροπή του νόμιμα εκλελεγμένου και λαοπρόβλητου ηγέτη Αρχιεπισκόπου Μακάριου ο οποίος αντιστεκόταν σθεναρά σε όλα τα Αμερικανοβρετανικά σχέδια.

Με τον μπαμπούλα του κομμουνισμού και με σύνθημα «πατρίς θρησκεία οικογένεια», έβαζαν στο γύψο τη δημοκρατία στη χώρα που την γέννησε. Δεκάδες νησιά μετατρέπονται σε φυλακές και στρατόπεδα συγκέντρωσης . Εκατοντάδες δολοφονίες βασανιστήρια …

Οι μαριονέτες έκαναν τη δουλειά τους υποσκάπτοντας  τη νόμιμη κυβέρνηση της Κύπρου .Τα σχέδια ανατροπής του Μακαρίου διαδέχονταν το ένα μετά το άλλο, μέχρι που πέτυχαν τον Ιούλιο του  1974 με τον δικτάτορα Ιωαννίδη να δίνει το πρόσταγμα.Ο τελευταίος αποδείχθηκε πιο πειθήνιο όργανο της CIA από τους προκατόχους του Παπαδόπουλο και Παττακό.

Ελληνική Χούντα και Τουρκία σε αγαστή συνεργασία εκτέλεσαν με «πλήρη επιτυχία» τους ρόλους που τους είχε αναθέσει ο μακελάρης τότε ΥΠΕΞ των ΗΠΑ  Χένρυ Κίσσιγκερ. Το πραξικόπημα απέτυχε αλλά πέτυχε ο τελικός τους στόχος που ήταν η κατάληψη του 1/3 των Κυπριακών εδαφών από την Τουρκία. Ο Μακάριος βγήκε ζωντανός από το λουτρό αίματος που ακολούθησε του πραξικοπήματος, αλλά το  έγκλημα σε βάρος του λαού μας πέτυχε με την επιβολή μιας  ντε φάκτο διχοτόμησης η οποία διαιωνίζεται μέχρι σήμερα και επιχειρείται με διάφορες μεθοδεύσεις να  «νομιμοποιηθεί».

Προηγήθηκε ένα χρόνο πριν, το 1973 το πραξικόπημα στη Χιλή το οποίο και αποκάλυπτε τους τρόπους με τους οποίους οι ΗΠΑ μεθοδεύουν την αποσταθεροποίηση κυβερνήσεων που δεν υπακούουν στις οδηγίες τους.

Η ανάληψη της εξουσίας από τον Αλιέντε ήταν ένα γεγονός πιο ανατρεπτικό και από το  “χαστούκι” της κουβανικής Επανάστασης.

Ένας πακτωλός αμερικανικών δολαρίων ξοδεύτηκε για την αποσταθεροποίηση της χώρας, για την οργάνωση του στρατιωτικού πραξικοπήματος.

Για τον Αλιέντε οι δημοκρατικοί κανόνες ήταν απαραβίαστοι. Έπρεπε να πολεμήσει τους αντιπάλους του με νόμιμα μέσα, να κερδίσει χρόνο για να πείσει τον κόσμο. Πλήρωσε με τη ζωή του την αγάπη του για τον σεβασμό του νόμου, για την Δημοκρατία.

Στις 11 Σεπτεμβρίου του 1973 το στρατιωτικό πραξικόπημα του Αουγούστο Πινοσέτ άλλαξε την ιστορία της χώρας. Ο Αλιέντε λίγες ώρες μετά το πραξικόπημα έκανε διάγγελμα προς τον χιλιανό λαό και αμέσως μετά αυτοκτόνησε. Η Χιλή μπήκε σε ένα βαθύ φασιστικό σκοτάδι που κράτησε πάνω από 17 χρόνια.

Οπως τότε, έτσι και σήμερα στη Βενεζουέλα.Οι Ην.Πολιτείες θεωρούν τη Λατινική Αμερική ως την «πίσω αυλή» τους.

Επειδή ο Αλιέντε είχε στο πρόγραμμα του να κρατικοποιήσει τα μεταλλεία χαλκού, τα οποία ανήκαν σε Αμερικάνους εκατομμυριούχους, έπρεπε να ανατραπεί. Ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ Νίξον ,  αποφάσισε να ανατρέψει τον Αλιέντε. Το έργο αυτό το αναθέτει στην C.I.A. και οργανωτής του πραξικοπήματος επιλέγεται ο περιβόητος Χένρυ Κίσινγκερ. Οι μυστικές υπηρεσίες των Η.Π.Α. προσπαθούν να δωροδοκήσουν τον στρατό της Χιλής, αλλά ο αρχηγός των ενόπλων δυνάμεων Ρενέ Σνάιντερ ήταν πιστός στο σύνταγμα και η πρώτη απόπειρα πραξικοπήματος απέτυχε. Ο Σνάιντερ βρέθηκε δολοφονημένος λίγες μέρες μετά.

Έπειτα από αυτό ο Λευκός Οίκος διέταξε τον οικονομικό στραγγαλισμό της χώρας. Η δεύτερη απόπειρα δωροδοκίας στέφθηκε με επιτυχία. Οι φορτηγατζήδες που μετέφεραν τα τρόφιμα σταμάτησαν να κάνουν την δουλειά τους. Το κόστος αυτής της απεργίας ήταν 200 εκατομμύρια δολάρια για το κράτος της Χιλής, ενώ η C.I.A. είχε ξοδέψει τα διπλάσια. Παρ’ όλα τα δεινά που περνούσε η χώρα, η δημοτικότητα του Αλιέντε συνεχώς αυξανόταν. Κατόπιν αυτού οι Αμερικανοί οργάνωσαν το σχέδιο Ζ. Τον Ιούνιο του 1973 οργανώνεται ένα δεύτερο πραξικόπημα, που κατεστάλη από τη νόμιμη ηγεσία του στρατού και τον στρατηγό Πρατς. Μετά την καταστολή ο στρατηγός Πρατς συμβούλεψε τον Αλιέντε να δώσει όπλα στο λαό ανοίγοντας τα οπλοστάσια. Ο Αλιέντε όμως, όντας πιστός στις αξίες του,  απάντησε: «Όχι. Αυτή η επανάσταση θα γίνει χωρίς σταγόνα αίμα. Βασίζεται σε ειρηνικές αξίες και όχι στην βία».

Την Τρίτη 11 Σεπτεμβρίου 1973, γίνεται συγχρονισμένη επίθεση από ξηρά και αέρα στο προεδρικό μέγαρο. Η δημοκρατία καταλύεται και στην εξουσία ανεβαίνει ο Πινοσέτ.

Το πραξικόπημα του Μαϊντάν

Με παρόμοιες μεθόδους και πακτωλό δολαρίων εκτελέστηκε ύπουλα και μεθοδικά ένα άλλο πραξικόπημα στην Ουκρανία με συντονιστές την τότε υφυπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ Β.Νούλαντ και τον τότε πρέσβη των ΗΠΑ στο Κίεβο Πάιατ (νύν πρέσβη στην Ελλάδα).Πίσω από αυτούς ωστόσο ήταν το βαθύ κράτος της Αστερόεσσας και οι μυστικές υπηρεσίες της CIA. Ερχονται στο προκήνιο   οι ορδές των νεοναζί όπου δολοφονούν εν ψυχρώ αθώους πολίτες και όσους αντιστέκονταν. Στις 22 Φεβρουαρίου του 2014 με την κορύφωση των  μαζικών διαδηλώσεων στην πλατεία Μαϊντάν της Ουκρανικής πρωτεύουσας και με αιματηρά επεισόδια, ο Βίκτορ Γιανουκόβιτς εξαναγκάζεται σε παραίτηση.

Ερήμην του λαού

Η συμφωνία των Πρεσπών μπορεί να θεωρηθεί  ένα βελούδινο πραξικόπημα των κοινοβουλίων Ελλάδας και πΓΔΜ προκειμένου να διευρυνθεί στα Βαλκάνια το ΝΑΤΟ. Δεν είναι τυχαία ότι προτού επικυρωθεί    από τα δύο Κοινοβούλια των δύο χωρών  , βρέθηκαν στα Σκόπια   όλοι σχεδόν οι αξιωματούχοι ΗΠΑ και Ε.Ε. προκειμένου η πολιτική ηγεσία των Σκοπίων να συναινέσει.Παρόμοιο και άκρως εξευτελιστικό σκηνικό για την πολιτική ηγεσία είδαμε και στην Ελλλάδα με τον δήθεν αριστερό Τσίπρα να αποδέχεται όλους τους όρους για την ονομασία της πΓΔΜ σε βόρεια Μακεδονία.Οσα δεν τόλμησαν για 20 και πλέον χρόνια να συμφωνήσουν οι δεξιές αμερικανόδουλες κυβερνήσεις στην Ελλάδα, το έπραξε ένας κατ’ όνομαν «Αριστερός» πρωθυπουργός.

Η άρνηση να προσφύγουν στο λαό με δημοψήφισμα είναι ενδεικτική του φόβου τους  για τη δημοκρατία και την περιφρόνηση προς τη νομιμότητα. Ο κυρίαρχος λαός έπρεπε να μείνει μακρυά και να αποφασίσουν μόνο οι βουλευτές που ήταν εύκολο να ελεγχθούν με μεταγραφές ή άλλους υπόγειους τρόπους.

Βενεζουέλα και Ε.Ε.

Ο πλανήτης παρακολουθεί με δέος τις προσπάθειες των ΗΠΑ και χωρών μελών της Ε.Ε.να επιβάλουν δια πυρός και σιδήρου την απομάκρυνση του νόμιμα εκλελεγμένου Προέδρου της Βενεζουέλας Νικολάς Μαδούρο και να εγκαταστήσουν στη θέση του ένα ανδρείκελο τους. Τραγική ειρωνεία ! Χώρες που διατείνονται για τα δημοκρατικά ιδεώδη , τη νομιμότητα και τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων πρωτοστατούν για τον αφανισμό τους.

Σε λιγότερο από τέσσερις  μήνες η Ε.Ε. θα βρεθεί ενώπιον της κάλπης  για τις ευρωεκλογές με συνθήματα , διακηρύξεις και πανηγύρια ενώ δεν απουσιάζουν και οι υπερβολές- από δικούς μας πολιτικούς αξιωματούχους -ότι χρειαζόμαστε «περισσότερη Ευρώπη».

Τι να την κάνουμε την περισσότερη Ευρώπη όταν αυτή που υπάρχει  γίνεται ουραγός των αυταρχικών αποφάσεων των ΗΠΑ και συνένοχος στην ανατροπή ενός νόμιμα εκλελεγμένου Προέδρου μιας χώρας που βρίσκεται χιλιάδες χιλιόμετρα μακρυά από την Ευρωπαϊκή ήπειρο; Οταν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αποφασίζει να στέλλει τελεσίγραφα στο Μαδούρο και να στηρίζει τον εγκάθετο των ΗΠΑ Γκουάϊδο για ποιά περσσότερη Ε.Ε. μιλούν και για ποιά δημοκρατικά θέσμια;

Ανεμος αλλαγής ή χιονοστιβάδα αυταρχισμού ;

Στη Γαλλία αποκαλύπτεται ο αυταρχισμός του Μακρόν εναντίον των Κίτρινων Γιλέκων. Εφτασε μέχρι το σημείο να ανακαλέσει τον πρέσβη της Γαλλίας στη Ρώμη όταν ο αντιπρόεδρος της ιταλικής κυβέρνησης, Λουίτζι ντι Μάιο, συναντήθηκε με μέλη των «Κίτρινων Γιλέκων» σε ξενοδοχείο νότια του Παρισιού. Ο επικεφαλής του Κινήματος των Πέντε Αστέρων τόνισε  ότι:  «Ο άνεμος της αλλαγής έχει περάσει τις Άλπεις…»

Η δημόσια στήριξη της Ιταλικής κυβέρνησης στα «Κίτρινα Γιλέκα» εξόργισε την κυβέρνηση Μακρόν. Σε ανακοίνωσή του το υπουργείο Εξωτερικών της Γαλλίας καταλογίζει στην Ιταλία «επιπρόσθετη και απαράδεκτη πρόκληση» η οποία δεν έχει προηγούμενο στην μεταπολεμική περίοδο.

Η ιταλική κυβέρνηση χάλασε τη «σούπα» του Μακρόν ο οποίος απεγνωσμένα και σε συγχορδία με γνωστά διεθνή Μ.Μ.Ε (όπως το BBC) έψαχναν απεγνωσμένα και ματαίως στις κινητοποιήσεις των Κίτρινων Γιλέκων «ρωσικό δάκτυλο» …

Δυστυχώς η δημοκρατία σήμερα βρίσκεται μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα του αυταρχισμού. Πραξικοπήματα και προσπάθειες ανατροπής της βούλησης των λαών εμφανίζονται με τον μανδύα της νομιμότητας για να εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα της αυτοκρατορίας του χρήματος.