Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου
Αγαπητέ κύριε Ναύαρχε,
Μεταξύ πολλών άλλων λίαν ενδιαφερόντων που δηλώσατε τελευταία, είπατε ότι θα είμαστε μόνοι μας σε ενδεχόμενη σύρραξη με την Τουρκία.
Περίεργο. Εγώ ακούω τόσα χρόνια ότι η Ελλάδα αναβαθμίζεται γεωπολιτικά, ότι τα πάει μια χαρά, έχει γίνει χώρα «πρώτης γραμμής». (Ομολογουμένως ποτέ δεν κατάλαβα τον ενθουσιασμό ορισμένων με την «πρώτη γραμμή». Εξ όσων εγώ γνωρίζω, ουδείς σχεδόν από τους φαντάρους «πρώτης γραμμής» επιζεί).
Πως λοιπόν «αναβαθμίστηκε»; Με το να μείνει «μόνη» της απέναντι στην Τουρκία; Αν η Ελλάδα είναι να μείνει “μόνη της”, όπως είπατε, για ποιόν ακριβώς λόγο παρέδωσε (και η Κύπρος από κοντά) τα πάντα στους “εταίρους, συμμάχους και φίλους”, δηλαδή τους Αμερικανούς, το ΝΑΤΟ και το Ισραήλ;
Διερωτώμαι γιατί πολλαπλασιάζουμε τις αμερικανικές στρατιωτικές εγκαταστάσεις στην ελληνική επικράτεια. Για να είμαστε μόνοι μας σε περίπτωση σύρραξης;
Διερωτώμαι επίσης τι ρόλο θα παίξουν αυτές οι εγκαταστάσεις σε περίπτωση πολέμου. Θυμάμαι ότι, το πρώτο πράγμα που έκανε ο αείμνηστος Πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου, όταν βρέθηκε όντως αντιμέτωπος με το ενδεχόμενο πολέμου, το 1987, ήταν να σταματήσει προσωρινά την λειτουργία αυτών των βάσεων, για να μην σαμποτάρουν την ελληνική άμυνα.Θυμάμαι επίσης ότι τον Αύγουστο του 1974, στην πιο κρίσιμη στιγμή, οι ΗΠΑ σταμάτησαν την παροχή ανταλλακτικών στην ελληνική Αεροπορία.
Ωραίοι σύμμαχοι, φίλοι, εταίροι!
Πώς θα χρησιμοποιήσουν οι Αμερικανοί όλες αυτές τις βάσεις που αφειδώς τους παραχωρούμε, σε περίπτωση που ευοδωθεί η επαναπροσέγγισή τους με την Τουρκία; Μήπως θα τρέχουμε και δεν θα φθάνουμε, έχοντας μόνοι μας υπονομεύσει την εθνική μας άμυνα;
Υπάρχει σε όλη την ιστορία μας ένα, ή έστω μισό περιστατικό, που οι ανωτέρω “σύμμαχοι” να υποστήριξαν την Ελλάδα κατά της Τουρκίας και όχι την Τουρκία κατά της Ελλάδας; Αν το γνωρίζετε, πείτε το και σε μας, διότι ο ελληνικός λαός το αγνοεί.
Αφού θα είμαστε μόνοι μας σε ενδεχόμενο πόλεμο (αν δηλαδή αποφύγουμε και το ενδεχόμενο οι «σύμμαχοι» να τα βρούνε με την άλλη πλευρά), προς τι όλα αυτά τα πλήθη συμμαχικών αξιωματικών, που έχουν το ελευθέρας ακόμα και στην καρδιά της ελληνικής άμυνας, όπως το Αρχηγείο Τακτικής Αεροπορίας στη Λάρισα και άλλες κρίσιμες εγκαταστάσεις σε όλη την επικράτεια;
Ελπίζω να μην χρησιμοποιήσουν ποτέ εναντίον μας τη βιωματική και λεπτομερή γνώση που έτσι αποκτούν για τις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις και το σύστημα άμυνας και ασφάλειας της χώρας. Πως όμως μπορεί κάποιος να είναι βέβαιος ότι δεν θα το πράξουν, όπως άλλωστε το έπραξαν στο παρελθόν, αν το επιβάλλουν τα συμφέροντά τους;
Αν είναι να μείνουμε μόνοι μας σε περίπτωση σύγκρουσης με την Τουρκία, προς τι έχουμε παραδώσει στους “συμμάχους” το σύνολο του ελληνικού και κυπριακού εναέριου και θαλάσσιου χώρου να κάνουν ότι θέλουν; Δεν θα έπρεπε, το λιγότερο, να εξασφαλίσουμε σε αντάλλαγμα τη συνδρομή τους, σε περίπτωση σύρραξης; (Κατά τη γνώμη μας, ούτε και αυτό θα ήταν επαρκές, θα έπρεπε να ζητήσουμε και την διακοπή της συνεχιζόμενης, δια οικονομικών μέσων, καταστροφής της πατρίδας μας. Τι είδους σύμμαχοι είναι αυτοί, που καταστρέφουν συστηματικά τη χώρα μας;)
Ο πρώην Αν. Υπουργός Άμυνας, ο κ. Ήσυχος, υποστήριξε σε μια ομιλία του ότι έχουμε υπογράψει σχεδόν 50 (!!!) τον αριθμό αμυντικές συμφωνίες με το Ισραήλ, των οποίων το περιεχόμενο αγνοεί μάλιστα ακόμα και η Βουλή των Ελλήνων! Να υπογράψουμε αν νομίζετε και 150 συμφωνίες με το Ισραήλ, δεν θα πρέπει όμως να γνωρίζει η εθνική αντιπροσωπεία τι περιλαμβάνουν; Δεν θα πρέπει να ζητήσουμε και να λάβουμε, σε αντάλλαγμα όσων παρέχουμε, κάτι κι εμείς. Τους τα δίνουμε όλα, θάμαστε και μόνοι μας στο τέλος!
Ποια είναι η «αρχή», το «δόγμα» της ελληνικής διπλωματίας και της αμυντικής μας πολιτικής, έναντι των «συμμάχων» και «εταίρων»; «Πάρτα όλα και μη δίνεις τίποτα»;
Κατηγορούμε για «ισλαμοφασίστα» τον «σουλτάνο Ερντογάν», στη χώρα του όμως, η Βουλή δίνει έγκριση για να πάει στο εξωτερικό κι ένας λόχος. Εδώ ποιος αποφασίζει να εμπλέξει τις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις σε επιχειρήσεις εναντίον της Συρίας και της Ρωσίας στην Αν. Μεσόγειο;
Εάν όντως υπάρχει πιθανότητα σύρραξης με την Τουρκία, έστω και μικρή, γιατί συμφώνησε π.χ. η κυπριακή Εθνική Φρουρά, που διοικείται ουσιαστικά από το ΓΕΕΘΑ, να επιστρέψει στη Ρωσία τα επιθετικά ελικόπτερα MI-35, τα μόνα που διαθέτει η Κύπρος; Είναι λογικό, ενόψει πιθανότητας πολέμου, να… αφοπλιζόμαστε μονομερώς;
Ο γράφων δεν είναι εναντίον των καλών σχέσεων με τις Ηνωμένες Πολιτείες, ούτε θέλει το άσχημο ιστορικό παρελθόν να προβάλλεται διαρκώς στο παρόν και στο μέλλον. ‘Άλλο όμως αυτό και άλλο να λησμονούμε παντελώς και να μην παίρνουμε καθόλου υπόψιν την ιστορία μας.
Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε πολλά γύρω από αυτό το θέμα. Φανταζόμαστε ότι δεν πρέπει να υπάρχει ούτε ένας Έλληνας ή Ελληνοκύπριος πολίτης, πολύ περισσότερο αξιωματικός, που να έχει λησμονήσει το πως οι Αμερικανοί και οι σύμμαχοί τους χρησιμοποίησαν τις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις το 1974. Ούτε το ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες ήταν πίσω από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974, την καταστροφή του μισού κυπριακού ελληνισμού και όλα τα άλλα που ακολούθησαν και τα οποία η διεθνής, όχι η ελληνική βιβλιογραφία, χαρακτήρισε το ένα από τα τέσσερα μεγάλα εγκλήματα του Κίσσινγκερ.
Αρχιτέκτων του εγκλήματος, ο Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Χένρι Κίσινγκερ, διατηρεί και σήμερα δεσπόζουσα επιρροή στις ΗΠΑ και διεθνώς και είναι μάλιστα ένας από τους ανθρώπους που οι συμβουλές και γνώμες του μετράνε στον Πρόεδρο Τραμπ.
Δεν λέω ασφαλώς να κηρύξουμε τον πόλεμο στους Αμερικανούς, αλλά μήπως χρειάζεται και μία κάποια προσοχή και επιφύλαξη από την κυβέρνηση και την πολιτικο-στρατιωτική ηγεσία, αυτούς στους οποίους ο ελληνικός λαός ανέθεσε το ύψιστο καθήκον διατήρησης της ασφάλειάς του;
Έχει πάντως ενδιαφέρον και κάτι άλλο. Μια χαρά τα πήγε ο Ερντογάν και η Τουρκία που αντιστάθηκε στους “συμμάχους” και μάλιστα μιμήθηκε τις δικές μας πολιτικές με τη Ρωσία, που εγκαινίασαν Λευκωσία και Αθήνα, για να εγκαταλείψουν άδοξα στην πρώτη πίεση (S300, αγωγοί κλπ).
Ο Έλληνας Υπουργός Άμυνας χαρακτήρισε μια μέρα «παράφρονα» τον Τούρκο Πρόεδρο, γιατί αντιμιλάει στον Τραμπ και τον Νετανιάχου. Δεν διαλύθηκε όμως η «παράφρων» Τουρκία που «αντιμιλάει», παρά και τα πραξικοπήματα, παρά και τους οικονομικούς πολέμους. Η δική μας χώρα, που κάθεται σούζα στους εταίρους και συμμάχους και λέει «Ναι σε όλα», είναι που διαλύθηκε!.
Ας ελπίσουμε η οικονομική και κοινωνική καταστροφή, και η απώλεια κυριαρχίας που υπέστημεν, ως αποτέλεσμα της υποτέλειας των πολιτικών ελίτ μας, να μη συμπληρωθεί και με καμιά ακόμα σοβαρότερη γεωπολιτική καταστροφή.