Για τον ρόλο της Μόσχας στην ιρανική κρίση

Το συνήθως καλά πληροφορημένο κανάλι του Θερσίτη στο Telegram δημοσίευσε το παρακάτω σχόλιο. Δεν είμαστε σε θέση να επιβεβαιώσουμε ή να διαψεύσουμε από ανεξάρτητες πηγές τη βασιμότητα των πληροφοριών και εκτιμήσεων που περιέχει, το αναπαράγουμε όμως λόγω του ενδιαφέροντος που παρουσιάζει:

Για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους:

Η εξέλιξη αυτή, η πλήρης υποχώρηση και παραδοχή αδυναμίας της Δύσης, ήταν κυρίως θρίαμβος της -φανερής και μυστικής- διπλωματίας της Μόσχας!

Χωρίς να χρειάζεται ούτε να αποζητάει τα σχετικά “εύσημα”, η ομάδα Πούτιν/Λαβρόφ/Ουσακόφ, σχεδίασε και υλοποίησε αποτελεσματικά ένα σχεδιασμό, με σημείο εκκίνησης τη χθεσινή συνάντηση στο Κρεμλίνο Ρωσίας – Ιράν, όπου αριστοτεχνικά:

– συμφωνήθηκε να δοθεί ένα “σημείο εξόδου” στις παγιδευμένες σε αδιέξοδα κλιμάκωσης ηγεσίες της Ουάσινγκτον και του Ισραήλ, με τα “συμφωνημένα αντίποινα” στη βάση των ΗΠΑ στο Κατάρ,

– αξιοποιήθηκαν με τον καλύτερο τρόπο τα κανάλια επικοινωνίας τόσο με το Πεκίνο και το Λευκό Οίκο όσο και με το Κατάρ, τα Εμιράτα, τη Σαουδική Αραβία αλλά και την Τουρκία που χρησιμοποιήθηκαν σαν “εργαλεία” για την “άτακτη” υποχώρηση της Δύσης που θάπρεπε να παρουσιαστεί σαν “συντεταγμένη”,

– “έπαιξε”, χειρίστηκε κι εκμεταλλεύτηκε με εκπληκτική επιτυχία, τόσο το κολοσσιαίο κόμπλεξ του Τραμπ όσο και την πασιφανή πλέον πολιτική ανεπάρκεια του επιτελείου του (Βάνς, Ρούμπιο, Χέγκσεθ, Γουίτκοφ και λοιπούς του … “μπράβο και είσαι Μεγάλος, κύριε Πρόεδρε”)

– κι όλα αυτά χωρίς να κάνει την ΠΑΡΑΜΙΚΡΗ λεκτική, πολιτική, στρατιωτική ή οικονομική παραχώρηση!

Αν τα πράγματα εξελιχθούν όπως σχεδιάστηκαν:

– Η Μόσχα και οι σύμμαχοί της κλείνουν σχεδόν ΑΝΩΔΥΝΑ το 2ο μέτωπο -εκτός της Ουκρανίας – που επιχείρησε να ανοίξει η Δύση στην εξελισσόμενη παγκόσμια σύγκρουση,

–  Ενισχύει κι αναβαθμίζει όσο ποτέ τη στρατηγική, πολιτική, οικονομική ΚΑΙ στρατιωτική* συμμαχία με το Ιράν  (*το Ιράν είναι ΒΑΣΙΚΟΣ προμηθευτής πολεμικού υλικού της Ρωσίας στην Ουκρανία),

– το ίδιο το Ιράν, μια χώρα που ΔΕΝ επιτέθηκε πρώτο ΠΟΤΕ σε κανέναν, αναδεικνύεται σε ένα από τους ισχυρούς πυλώνες του Ευρασιατικού πρότζεκτ,

– η Μόσχα και το Πεκίνο με τις θέσεις τους στην πρόσφατη σύγκρουση, ΚΑΤΟΧΥΡΩΝΟΥΝ πια το ρόλο τους σαν “ηγετικοί παράγοντες ειρήνης και σταθερότητας” απέναντι στην υστερική, πολεμοκάπηλη, αλλοπρόσαλλη αλλά και ΑΔΥΝΑΜΗ στο τέλος, Δύση! Αρκεί να δει κανείς την κοινή θέση και την ποιοτική αλλαγή των 23 Ισλαμικών κι Αραβικών χωρών, μ’ αφορμή την επίθεση Ισραήλ/ΗΠΑ κατά του Ιράν!

ΤΩΡΑ, λοιπόν ΟΛΑ ΑΥΤΑ πρέπει να ΚΕΦΑΛΑΙΟΠΟΙΗΘΟΥΝ με χειροπιαστά αποτελέσματα!

Έεελα, αλήθεια;

Το καταλάβατε τελικά;

Sky News: “Ο Τραμπ έκανε τον θόρυβο, αλλά ο Πούτιν έκανε όλητη δουλιά στο παρασκήνιο”

Ο ανταποκριτής του Sky News στη Μόσχα, Άιβορ Μπένετ, αποκαλύπτει πως :

“ο Βλαντιμίρ Πούτιν είχε σημαντικό ρόλο στο παρασκήνιο για την εκεχειρία που επέβαλλε ο Ντόναλντ Τραμπ στη σύγκρουση Ισραήλ – Ιράν.

Όπως σημειώνει για το Κρεμλίνο διακυβεύονται πολλά, καθώς το Ιράν είναι ένας πολύ σημαντικός στρατηγικός σύμμαχος για τη Ρωσία. «Το ερώτημα είναι τι είδους ρόλο έπαιξε ο Βλαντιμίρ Πούτιν στο παρασκήνιο;

Ο Ντόναλντ Τραμπ είναι αυτός που τον θόρυβο, αλλά στο παρασκήνιο ο Πούτιν φαίνεται να έκανε πολλά, επικοινώνησε με όλους τους βασικούς πρωταγωνιστές και συνομίλησε με ηγέτες σε όλη την περιοχή.

Ο ίδιος ο Τραμπ παραδέχτηκε πως είχε τηλεφωνική επικοινωνία με τον Πούτιν και δεν περνά απαρατήρητο πως οι εξελίξεις ήταν ραγδαίες μετά τη συνάντηση που είχε ο Πούτιν με τον υπ. Εξωτερικών του Ιράν, Αμπάς Αραγτσί, και το μήνυμα υποστήριξης στο Ιράν που έστειλε.

«Εάν τελικά έχει παίξει κάποιον ρόλο σε αυτό, τότε όχι μόνο θα έχει διασφαλίσει τα συμφέροντα της Ρωσίας στην περιοχή, αλλά θα έχει αποκτήσει και μοχλό πίεσης απέναντι στον Τραμπ, προσφέροντάς του μια χάρη που δυνητικά θα μπορούσε να εξαργυρώσει και να αξιοποιήσει σε ένα άλλο πεδίο, ενδεχομένως την Ουκρανία.»

Τα άρθρα που δημοσιεύουμε δεν απηχούν αναγκαστικά τις απόψεις μας και δεν δεσμεύουν παρά τους συγγραφείς τους. Η δημοσίευσή τους έχει να κάνει όχι με το αν συμφωνούμε με τις  θέσεις που υιοθετούν, αλλά με το αν τα κρίνουμε ενδιαφέροντα για τους αναγνώστες μας.