Το φαινόμενο του κατά τα άλλα λίαν συμπαθούς νεαρού Φειδία
Του Ντίνου Τουμάζου
Το σοκαριστικό αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών 2024 μας αποκαλύπτει όχι μόνο την τεράστια δύναμη των μέσων κοινωνικής δικτύωσης αλλά κυρίως ότι:
- Το 20% των ψηφοφόρων εμπιστεύεται τον συγκεκριμένο νεαρό youtuber, που με αφοπλιστική ειλικρίνεια και εντιμότητα δήλωνε προεκλογικά και επαναλαμβάνει μετεκλογικά την άγνοιά του για τα πάντα γύρω από την πολιτική, και τον εξουσιοδοτεί να εκπροσωπήσει την Κύπρο στην Ευρωβουλή!
- Έπεσαν οι μάσκες και φάνηκε το αληθινό μας πρόσωπο. Φάνηκε όχι απλώς πολιτική ανωριμότητα αλλά κάτι χειρότερο: ο πολιτικός μας αναλφαβητισμός.
- Είναι λάθος να χαρακτηρίζεται η ψήφος στον Φειδία “ψήφος διαμαρτυρίας”, γιατί έτσι δικαιολογούμε την κατάντια μας, εθελοτυφλούμε μπροστά στον ξεπεσμό μας, αποσείουμε τις ευθύνες μας. Η ψήφος διαμαρτυρίας είναι πολιτική θέση, που εδώ δεν υπάρχει.
- Η ψήφος στον Φειδία είναι το ξεσκέπασμα της κενότητας μας και στην καλύτερη περίπτωση είναι ψήφος του χαβαλέ: ο χαβαλές του καναπέ μεταφέρθηκε στις 9 Ιουνίου 2024 στα εκλογικά τμήματα και πολύ σύντομα θα φιγουράρει στην Ευρωβουλή.
- Η συμπεριφορά “προσωπικοτήτων” της κυπριακής πολιτικής και κοινωνικής ζωής (βλ. μεγαλοδικηγόροι, μεγαλογιατροί, μεγαλοαρχιτέκτονες, μεγαλοεπιστήμονες, μεγαλοεπιχειρηματίες κοκ) αποδεικνύει την έλλειψη στοιχειώδους σοβαρότητας και αυτοσεβασμού, την προσπάθεια εκμετάλλευσης αφενός και χειραγώγησης αφετέρου ενός κυριολεκτικά τυχάρπαστου απολιτίκ νεαρού, η παρουσία του οποίου στην Ευρωβουλή θα ευτελίσει παντελώς την Κύπρο, η εκπροσώπηση της οποίας θα καταντήσει θίασος τσίρκου.
Και όλα αυτά τη στιγμή που οι κρίσιμες καταστάσεις που αντιμετωπίζει ο τόπος μας απαιτούν:
- τη μέγιστη δυνατή σοβαρότητα και
- τη μέγιστη δυνατή ποιότητα αντιπροσώπευσης.
Για την κατάντια που φτἀσαμε ευθυνόμαστε όλοι: κόμματα, πολιτικοί, πολίτες ατομικά και ως οργανωμένα σύνολα.
Κόμματα: Γνωρίζουμε καλά ότι από τη φύση τους παράγουν οπαδούς, όχι πολίτες. Σκεπτόμενοι άνθρωποι, άτομα με κριτική σκέψη δεν συμφέρουν γιατί δεν μπορούν να τους χειραγωγούν. Αυτό συνέβαινε και συμβαίνει πάντοτε και παντού.
Πολιτικοί: Η εκλογή ή επανεκλογή τους και η διατήρηση της εξουσίας αποτελεί αυτοσκοπό, οπότε χρησιμοποιούν θεμιτά και αθέμιτα μέσα και η διαφθορά οργιάζει. Επίσης, ούτε οι ίδιοι ούτε και οι πολίτες που τους εκλέγουν έχουν συναίσθηση των ικανοτήτων, των προσόντων που πρέπει να διαθέτουν για το συγκεκριμένο επάγγελμα. Γιατί, μην κοροϊδευόμαστε, μη θεωρητικολογούμε και μην εξιδανικεύουμε. Η πολιτική είναι λειτούργημα αλλά και επάγγελμα. Είναι επιστήμη και τέχνη με πολύ ψηλές απαιτήσεις και χρειάζεται ικανούς και πολύ καθαρούς ανθρώπους.
Πολίτες ατομικά και οργανωμένα σύνολα: προσωπικότητες, ομάδες πολιτών που προσπαθούμε να διαφωτίσουμε τους συμπολίτες μας αποτύχαμε παταγωδώς γιατί:
- δεν μπορέσαμε να καταλάβουμε τι ακριβώς χρειάζεται να κάμουμε για να βρούμε ανταπόκριση από τον κόσμο.
- Πώς πρέπει, με ποιον τρόπο, με ποια μέσα, με ποια γλώσσα να προσεγγίσουμε τη βάση, τους απλούς πολίτες.
- Πνευματικοί άνθρωποι, επιστήμονες, όσοι έτυχε να μάθουμε κάτι περισότερο από τους υπόλοιπους συμπολίτες μας εγκλωβιστήκαμε στον αυτοθαυμασμό μας και στο δήθεν “αλάθητό” μας και μιλούμε από καθέδρας με περίτεχνες διατυπώσεις θεωρητικολογώντας, ενώ χρειάζεται να απευθυνθούμε απλά και πρακτικά, ξεκινώντας από θέματα που αφορούν την καθημερινότητά μας, να ξυπνήσουμε το ενδιαφέρον του κόσμου και σταδιακά να προχωρούμε στα πιο πολύπλοκα. Ενα παράδειγμα με αφορμή τις πρόσφατες ευρωεκλογές στην Κύπρο και τα αποτελέσματά τους: Ποιος επιστήμονας, γνώστης του τρόπου που λειτουργεί η αγροτική πολιτική της ΕΕ, οργάνωσε μια ενημέρωση σε καφενεία π.χ. των Κοκκινοχωριών ή της Αθηαίνου για να ενημερώσει τους παραγωγούς ώστε να καταλάβουν τι προσόντα χρειάζεται να διαθέτουν οι άνθρωποι που θα επιλέξουν για να προωθήσουν τα συμφέροντά τους; Ποιος άκουσε προσεκτικά και ποιος απάντησε αντικειμενικά (χωρίς ρητορείες και στόμφο, χωρίς κομματικές σκοπιμότητες και υστερόβουλες σκέψεις) στα ερωτήματα των παραγωγών, στις ανησυχίες και στα προβλήματά τους;
O Albert Camus μας είπε ότι η ”Ζωή είναι το άθροισμα των επιλογών μας”.
‘’Σήμερα οι άνθρωποι (έχουν καταντήσει να) γνωρίζουν την τιμή των πάντων και την αξία του τίποτα” μας υπενθυμίζει ο Oscar Wilde.
Η επίκληση του ”εγιώ έν τζιαι” (μα εγώ δεν) εκτιμώ ότι μόνο στρουθοκαμηλισμός είναι που με μαθηματική ακρίβεια θα μας οδηγήσει σε ακόμα πιό δύσβατα μονοπάτια.
Έχω την πεποίθηση ότι η ενδοσκόπηση αποτελεί πλέον αδήριτη, επείγουσα και επιτακτική ανάγκη και συνάμα όρο εκ των ούκ άνευ για να μπορέσουμε έστω να απαλύνουμε κάπως ή να επουλώσουμε κατά το δυνατόν τις πληγές μας, αποτέλεσμα αυτοχειρίας.
Μπορούμε!
Τα άρθρα που δημοσιεύουμε δεν απηχούν αναγκαστικά τις απόψεις μας και δεν δεσμεύουν παρά τους συγγραφείς τους. Η δημοσίευσή τους έχει να κάνει όχι με το αν συμφωνούμε με τις θέσεις που υιοθετούν, αλλά με το αν τα κρίνουμε ενδιαφέροντα για τους αναγνώστες μας.
