Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου
Σε προηγούμενο άρθρο μας αναφερθήκαμε, με αφορμή τις πυρκαγιές, τις καταστροφικότερες στην ιστορία μας, στην ολοκληρωτική ατμόσφαιρα και λειτουργία της χώρας.
Βοηθάει ασφαλώς εξ αντιδιαστολής στη διαμόρφωση της ατμόσφαιρας στη χώρα και η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, που έχει εντελώς υποτονικές αντιδράσεις, αναντίστοιχες και με την έκταση της εθνικής καταστροφής που συντελείται και με την πρωταρχική κυβερνητική ευθύνη για το έγκλημα. Τα στελέχη του δεν κάνουν πολιτικές δηλώσεις εκφράζοντας τις ανάγκες του έθνους και τη βούληση του λαού, αλλά εκφωνούν διάφορες εκθέσεις ιδεών για το πως πρέπει να είναι τα πράγματα σε μια χώρα από την οποία θα απουσίαζε η συστημική διαφθορά (αναγκαία και ικανή προϋπόθεση για την οποία είναι η κρατική αποδιοργάνωση) και τα ξένα συμφέροντα.
Τα ηγετικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ απευθύνονται στο πολύ περιορισμένο κοινό μιας αναίσθητης – γιατί το έχει επιλέξει – μεσοαστικής τάξης, που δεν ψηφίζει καν ΣΥΡΙΖΑ και που δεν έχει καμιά σχέση με την αριστερά, ορισμένα μέλη της όμως δεν έχουν αντίρρηση να εκλεγούν με αυτόν βουλευτές ή ευρωβουλευτές, αλιεύοντας από την παραμένουσα δεξαμενή του “ευκολόπιστου και πάντα προδομένου” δημοκρατικού και αριστερού λαού, από αυτούς που βλέπουν μεν την κατρακύλα της επίσημης Αριστεράς, εξακολουθούν όμως να την υποοστηρίζουν απέναντι στη χειρότερη Δεξιά που γνώρισε η χώρα, τουλάχιστο μετά το 1974.
Τώρα, αντί η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ να αναδείξει το μείζον, πρωταρχικό θέμα της υπεράσπισης της χώρας από τους σύγχρονους Νέρωνες, ασχολείται – που πρέπει να το κάνει, αλλά το κάνει ιδεοληπτικά και δυσανάλογα – με το θέμα των μεταναστών και των δικαιωμάτων τους, ενισχύοντας στην πραγματικότητα αντί να καταπολεμά τις τάσεις ακροδεξιάς βαρβαρότητας.
Δυστυχώς, η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, μεσοαστικής κοινωνικής θέσης και ψυχολογίας, με πολύ περιορισμένους ηθικούς και ιδεολογικούς δεσμούς με τις βασικές αρχές της Αριστεράς, δεν διαθέτει παρά πολύ περιορισμένη, αν διαθέτει καν επαφή με τον ελληνικό λαό, ιδίως τα πιο λαϊκά στρώματα, ούτε και με την ίδια τη βάση της αριστεράς.
Προσπαθεί διαρκώς να στριμώξει τις απίστευτα υποτονικές αντιδράσεις της στα γεγονότα στη δική της, δήθεν αριστερή «πολιτική ορθότητα» και στο μεσοαστικό καθωσπρεπισμό ανθρώπων που αγωνίζονται να τους πάρει στα σοβαρά και να τους εκτιμήσει η ολιγαρχία. Οι διάφοροι υποψήφιοι αρχηγοί θα έκαναν πολύ καλά αντί να δίνουν τις συνεντέυξεις που δίνουν και να (τους) γράφουν τα άρθρα που (τους) γράφουν, να μπουνε σε κανένα καφενείο να ακούσουν τι λέει ο κόσμος. Θάχαν πάρα πολλά να μάθουν.
Να θυμίσουμε ότι η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και προσωπικά το alter ego του Τσίπρα, ο Νίκος Παππάς φέρουν εξάλλου τεράστια ευθύνη γιατί στερέωσαν με τις ανοησίες που έκαναν επί κυβέρνησής τους και με την απίστευτη άγνοιά τους τη διαπλοκή και τον πλήρη έλεγχο των τηλεοράσεων από την Δεξιά, την Ολιγαρχία και τους Αμερικανούς. Στο αποκορύφωμα της ανοησίας ο (“αριστερός” τρομάρα του) Παππάς ζητούσε να πάνε οι τηλεοράσεις στο “πιο χοντρό το πορτοφόλι”. Ε λοιπόν αυτό ακριβώς έγινε!!!
Με δεδομένο και το ακόμα μεγαλύτερο χάλι των άλλων “κομμάτων” της “αντιπολίτευσης”, η χώρα έχει κατεπείγουσα ανάγκη και αντιπολίτευσης! Στην πραγματικότητα τα κόμματα – ακόμα και το κυβερνητικό – τείνουν να εξαφανισθούν ως πολιτικοί οργανισμοί, να γίνουν απλώς διάφορα γκρουπ επικοινωνιακής βιτρίνας ενός μπλοκ εγχώριων “ολιγαρχών – λεηλατητών” και ξένων δυνάμεων
