Ἐπικίνδυνο γιά τήν Δημοκρατία τό «Λαϊκό Ἰσλάμ» στήν Θράκη

Του Μανώλη Κοττάκη
18 Ιουλίου 2023

ΔΥΣΤΥΧΩΣ ὅταν προέκυψε γιά πρώτη φορά τό θέμα, ἤμουν ἐκεῖ. Καί τό γνωρίζω σέ ὅλες τίς διαστάσεις του. Τό 1990.

Ὅταν ἡ Ἄγκυρα, γιά πρώτη φορά, ἐπιχείρησε μέ παρωδία ψηφοφορίας στά τζαμιά τῆς Κομοτηνῆς καί τῆς Ξάνθης νά ἐκλέξει τάχα μουφτῆ, προκειμένου νά ἀμφισβητήσει τό εὖρος τῆς δικαιοδοσίας τῶν νόμιμων θρησκευτικῶν ἡγετῶν τῆς μειονότητας, οἱ ὁποῖοι εἶναι ταυτόχρονα καί δικαστές. Ἱεροδίκες. Ἐφαρμόζουν τό κοράνι, ἐφ’ ὅσον αὐτοί τό ἐπιλέξουν ἀντί τοῦ ἑλληνικοῦ νόμου, στίς ἀστικές σχέσεις μεταξύ τῶν μουσουλμάνων. Πολιτικό δῶρο τοῦ Ἐλευθερίου Βενιζέλου, προκειμένου νά αἰσθανθοῦν ἀσφαλεῖς οἱ μουσουλμανικές μειονότητες πού ἐξαιρέθηκαν ἀπό τήν ἀνταλλαγή τῶν πληθυσμῶν. Ἐκεῖ λοιπόν. Ἤμουν ἐκεῖ, εἶδα καί ἔζησα τήν δῆθεν ἐκλογή μέ …φανερή ψηφοφορία …δι’ ἀνατάσεως χειρός …χωρίς τήν συμμετοχή τῶν γυναικῶν μάλιστα, μέσα στά τζαμιά.

Μαζί μέ τόν νομάρχη Διονύση Καραχάλιο πολεμήσαμε τό Προξενεῖο καί τόν Σαδίκ. Μαζί ζήσαμε τίς ἀσύλληπτες προβοκάτσιες πού στήθηκαν γιά νά προβληθοῦν ἀπό τό CNN, πού εἶχε στείλει συνεργεῖο στήν Κομοτηνή, εἰς βάρος τῆς Ἑλλάδος. Ἦταν ἡ ἐποχή πού ἔβαλλε κατά τῆς χώρας γιά τήν Θράκη μέ ἐκθέσεις της ἡ ὀργάνωση HELSINKI WATCH, μέ ἐπί κεφαλῆς ἕναν Ἕλληνα στόν ὁποῖο ἀσκήθηκαν πρόσφατα διώξεις γιά τήν δράση του ὡς ἐπί κεφαλῆς ΜΚΟ στό μεταναστευτικό.

Τό ἔζησα ξανά πρόσφατα τό ἔργο τῆς δῆθεν ἐκλογῆς ὅταν ἐπιχείρησαν νά ἐκλέξουν ψευτομουφτῆ …μέ sms! Καθώς ἡ προσέλευση τῶν πιστῶν μουσουλμάνων στά τεμένη ἦταν ἐλάχιστη, 5.000-6.000 σέ Ξάνθη καί Κομοτηνή, τό προξενεῖο τούς ἔβαλε νά στέλνουν ὁμαδικά sms ψήφου ἐξ ἀποστάσεως. Γελοιότητες. Καί φυσικά αὐτή μου τήν ἐμπειρία ἀπό τήν δράση τοῦ Προξενείου πού ἔχει ὡς στόχο ὄχι τήν ἀνάπτυξη τῆς θρησκευτικῆς ἐλευθερίας (καθόλου τυχαῖο ὅτι τό State Department δέν περιλαμβάνει τό ζήτημα αὐτό στίς ἐκθέσεις του) ἀλλά τήν ἐθνική μας κυριαρχία καί τήν ἀντιπροσωπευτική δημοκρατία φρόντισα νά τήν μοιραστῶ μέ ἀνώτατα στελέχη τῆς κυβερνήσεως καί τῆς Νέας Δημοκρατίας τό 2020 καί τό 2021.

Τότε πού καί πάλι μέ ἀφορμή τό πόρισμα τῆς διακομματικῆς ἐπιτροπῆς τῆς Βουλῆς γιά τήν ἀνάπτυξη τῆς Θράκης, κάποια ἑλληνικά κέντρα ἐπιχειροῦσαν νά νομιμοποιήσουν τούς ψευτο-μουφτῆδες καί νά ἐπιβάλουν στό ἑλληνικό Κράτος ἀπ’ εὐθείας ἐκλογή ἀπό τήν μειονότητα. Εὐτυχῶς ἡ Ντόρα δέν τούς ἄκουσε. Τά θέματα αὐτά ὁ πολύς κόσμος δέν τά γνωρίζει καί ἄρα δέν μπορεῖ νά κατανοήσει τήν σημασία τους γιά τήν ἐθνική μας ἀσφάλεια καί τήν ἐθνική μας ἀκεραιότητα. Τήν σημασία δηλαδή νά παραδώσει-νομιμοποιήσει ἡ Ἑλληνική Δημοκρατία ἕνα ὁλόκληρο θρησκευτικό δίκτυο στά σύνορα τῆς ἐπικρατείας της στήν πραγματικότητα σέ μία ἄλλη χώρα. Γιατί αὐτοί πού παριστάνουν τούς μουφτῆδες σήμερα στήν Θράκη μισθοδοτοῦνται ἀπό τήν Ἄγκυρα.

Οἱ Τοῦρκοι, ἐδῶ καί 30 χρόνια, μολονότι ἐλέγχουν ἀτύπως αὐτό τό δίκτυο, ἐπιδιώκουν συστηματικά μέ ἀξιοθαύμαστη συνέπεια νά ἀποκτήσουν τήν σφραγῖδα τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας καί νά νομιμοποιήσουν αὐτό τό καθεστώς. Διότι μετά οἱ ἀναγνωρισμένοι μουφτῆδες τους θά διακηρύσσουν τήν ἀτζέντα τους σέ ὅλο τό βαλκανικό Ἰσλάμ. Ὁ Πρόεδρος Ἐρντογάν θέτει διαρκῶς αὐτό τό ζήτημα στίς συναντήσεις του μέ τούς Ἕλληνες Πρωθυπουργούς. Μέ ἐπίσης ἀξιοθαύμαστη συνέπεια. Μακάρι νά τήν εἴχαμε καί ἐμεῖς γιά τά δικά μας θέματα. Τό εἶχε θέσει στόν Τσίπρα, τό ἔθεσε στό Βίλνιους καί στόν Μητσοτάκη.

Ἄς εἴμαστε εἰλικρινεῖς. Δέν μπορεῖ νά γίνει ἀποδεκτό αὐτό. Τό τουρκικό νομικό ἐπιχείρημα, ὅτι ἡ Συνθήκη τῶν Ἀθηνῶν προβλέπει τήν ἐκλογή ἀρχιμουφτῆ καί μουφτήδων δέν ἰσχύει, καθώς αὐτή εἶχε συναφθεῖ πρίν ἀπό τήν ἀνταλλαγή τῶν πληθυσμῶν καί πρίν ἀπό τήν Συνθήκη τῆς Λωζάννης. Τό ἐξήγησε κατά πρόσωπο στόν Ἐρντογάν ὁ πρέσβης Δημήτρης Παρασκευόπουλος σέ μιά συνάντηση στήν Κωνσταντινούπολη, στήν ὁποία παρίστατο ὡς Γενικός Γραμματέας τοῦ Ὑπουργείου Ἐξωτερικῶν δίπλα στούς Τσίπρα-Κοτζιᾶ.

Δέν μπορεῖ νά γίνει ἐπίσης ἀποδεκτό, γιατί εἶναι βόμβα στά θεμέλια τῆς ἀντιπροσωπευτικῆς δημοκρατίας, καί ἄν γίνει ἀποδεκτό ἀπό ἕνα δυτικό κράτος, τότε ὁλόκληρη ἡ Εὐρώπη θά ἀποκτήσει τεράστιο πρόβλημα. Στήν περίπτωση τῆς Θράκης, ἡ ἐκλογή μουφτῆ μέ καθολική ψηφοφορία τῶν μελῶν τῆς μειονότητας θά ὁδηγήσει στήν ἀνάδειξη θρησκευτικῶν ἡγετῶν κατά πολύ ἰσχυρότερων ἀπό τούς τοπικούς βουλευτές τῆς μειονότητας, οἱ ὁποῖοι δυσφοροῦν, ἀλλά δέν ἐκφράζονται δημοσίως γι’ αὐτό. Σκεφτεῖτε τήν μεταφορά τοῦ μοντέλου σέ εὐρωπαϊκό ἐπίπεδο. Λαϊκό Ἰσλάμ. Δέν γίνεται ἐπίσης, διότι οἱ μουφτῆδες εἶναι καί δικαστές. Ἐφαρμόζουν τήν Σαρία, τόν ἱερό νόμο τοῦ Κορανίου ὅταν τούς ζητεῖται, μετά τήν τελευταία ἀλλαγή τῆς νομοθεσίας. Καί οἱ δικαστές διορίζονται. Τό τουρκικό ἐπιχείρημα ὅτι δέν μπορεῖ ἕνα χριστιανικό κράτος νά διορίζει μουσουλμάνους δικαστές, εἶναι ἕωλο. Ὁ ἀείμνηστος νόμιμος μουφτῆς τῆς Κομοτηνῆς Μέτσο Τζεμαλῆ εἶχε ἐξασφαλίσει γνωμοδότηση φετβᾶ ἀπό τόν ἀρχιμουφτῆ τῆς Αἰγύπτου, ὁ ὁποῖος διαβεβαιώνει ὅτι μπορεῖ ἕνα χριστιανικό κράτος νά διορίζει μουφτῆδες ἐφ’ ὅσον ἔχει σεβαστεῖ ἐπί μεγάλο χρονικό διάστημα τήν θρησκεία τοῦ Ἰσλάμ. Στή διάθεση τοῦ κυρίου ὑπουργοῦ Ἐξωτερικῶν ἡ γνωμοδότηση.

Τέλος, ὑπάρχει κι αὐτό πού ἀνέφερα ἀπό τήν ἀρχή: ἡ ἐθνική κυριαρχία. Στό 90% τῶν τζαμιῶν αὐτήν τήν στιγμή ἱερουργοῦν ἰμάμηδες, οἱ ὁποῖοι μισθοδοτοῦνται ἀπό τήν Ἄγκυρα. Ἔχουμε χάσει de facto τόν ἔλεγχο, καί αὐτό πού μᾶς ζητεῖται, εἶναι νά τόν χάσουμε καί de jure. Ὅσα σᾶς γράφω σήμερα τά ἔχω ἀναπτύξει ἀναλυτικά καί μέ στοιχεῖα σέ ἀνώτατους κυβερνητικούς παράγοντες στό πρόσφατο παρελθόν. Πιό ἀνώτατους δέν γίνεται. Καθώς εἶχε φτάσει στά αὐτιά μου ἡ πληροφορία, ὅτι ἡ Κυβέρνηση μελετοῦσε τότε –εὐτυχῶς δέν τό ἔκανε, τήν ἰδέα νά καθιερώσει γιά τήν ἐκλογή μουφτήδων στήν Θράκη τό πρότυπο τῆς κυπριακῆς ἐκκλησίας μέ τό τριπρόσωπο. Νά ὑποδεικνύουν μέ ψηφοφορία δηλαδή οἱ μουσουλμᾶνοι τρία πρόσωπα γιά τήν θέση τοῦ θρησκευτικοῦ τους ἡγέτη καί νά ἐπιλεγεῖ ἕνα ἀπό αὐτά, σέ συνεννόηση προφανῶς μέ τήν Τουρκία, ἡ κυβέρνηση. Λάθος.

Κάποια στιγμή θά σᾶς διηγηθῶ καί μιά μικρή ἱστορία γιά τό τί συνέβη ὅταν περιέγραφα αὐτό τό κατά τήν ἄποψή μου λάθος τό 2022 μέσα σέ ἕνα κυβερνητικό μέγαρο. Πάντοτε ὑπάρχει ἕνα εὐτράπελο πίσω ἀπό κάθε σοβαρή ὑπόθεση.

Πηγή: www.estianews.gr

Τα άρθρα που δημοσιεύουμε δεν απηχούν αναγκαστικά τις απόψεις μας και δεν δεσμεύουν παρά τους συγγραφείς τους. Η δημοσίευσή τους έχει να κάνει όχι με το αν συμφωνούμε με τις θέσεις που υιοθετούν, αλλά με το αν τα κρίνουμε ενδιαφέροντα για τους αναγνώστες μας.