Ο διεκδικητής της γαλλικής πρωθυπουργίας, Ζαν -Λικ Μελανσόν, “μισεί” τη Γερμανία, σύμφωνα με δημοσίευμα της Bild.
Ο παλαιός αριστερός Ζαν-Λικ Μελανσόνηγείται μιας νέας αριστερής συμμαχίας στις σημερινές γαλλικές βουλευτικές εκλογές – και έχει πολλές πιθανότητες να αποσπάσει την πλειοψηφία στην Εθνοσυνέλευση από τον πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν, αναφέρεται στο ίδιο δημοσίευμα.
Ο Μακρόν πρέπει να τρέμει. Ενώ στις προεδρικές εκλογές του Απριλίου αντιμετώπισε έναν δεξιό λαϊκιστή, αυτή τη φορά ο αντίπαλός του είναι ακροαριστερός.
Ο Mélenchon αποκλείστηκε στον πρώτο γύρο των εκλογών πριν από έξι εβδομάδες, τερματίζοντας στην τρίτη θέση ακριβώς πίσω από τη Marine Le Pen . Τώρα απειλεί με μια ισχυρή επιστροφή, επειδή για τις εκλογές αυτές κατάφερε να συσπειρώσει τους Σοσιαλιστές, τους Πράσινους και τους Κομμουνιστές πίσω από το δικό του κόμμα διαμαρτυρίας La France Insoumise (“Ανυπότακτη Γαλλία”).
Ο επίδοξος Αστερίξ Μελανσόν δήλωσε “υποψήφιος πρωθυπουργός” – ένα αξίωμα που δεν υπάρχει στη Γαλλία. Ωστόσο, ποντάρει ακράδαντα στο ότι ο Μακρόν δεν θα έχει άλλη επιλογή από το να τον διορίσει πρωθυπουργό μετά τον δεύτερο γύρο των εκλογών σε μια εβδομάδα.
Σύμφωνα με την τελευταία δημοσκόπηση της Παρασκευής, οι άνθρωποι του Μακρόν (η συμμαχία “Ensemble”, “μαζί”) βρίσκονται περίπου στο ίδιο επίπεδο με το νεοσύστατο μπλοκ του Mélenchon, με περίπου 27%.
Μια εκλογική νίκη της αριστερής του συμμαχίας (Nupes, “Nouvelle union populaire écologique et sociale”) θα αναστάτωνε σοβαρά την ΕΕ, σημειώνει η γερμανική εφημερίδα.
Εκατομμύρια Γάλλοι κρέμονται από τα χείλη του πρώην τροτσκιστή Mélenchon, καθώς βγάζει τα πανάρχαια συνθήματά του από τη ναφθαλίνη της αντικαπιταλιστικής διεθνούς (“ο άνθρωπος δεν είναι εμπόρευμα”, “ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός”).
Οι προεκλογικές του υποσχέσεις είναι: πολλά χρηματικά δώρα στην κρατική αντλία – και επιπλέον μείωση της ηλικίας συνταξιοδότησης από τα 62 στα 60 έτη.
Η Γερμανία θα είχε τεράστιο πρόβλημα μαζί του. Ο Mélenchon μας μισεί, αναφέρει η Bild, ζωγραφίζοντας άγρια την εικόνα της χώρας μας ως μια έρημη αυτοκρατορία αδίστακτης απληστίας. Μας κατηγορεί ότι τιμούμε την κοινωνική ψυχρότητα και ότι θέλουμε να την επιβάλουμε στην υπόλοιπη Ευρώπη.
“Οι Γερμανοί, αυτό είναι ένα πρότυπο για ανθρώπους που δεν νοιάζονται για τη ζωή”, έλεγε το 2013 ο Μελανσόν, σύμφωνα με την Bild. “Κανείς δεν θέλει να είναι Γερμανός. Είναι φτωχότεροι από τον μέσο όρο, πεθαίνουν νωρίτερα από τους άλλους και δεν κάνουν παιδιά”.
Ο Mélenchon αναφέρθηκε επανειλημμένα στη γερμανική επανένωση ως “παράνομη προσάρτηση” της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας (DDR). Δεν απέφυγε καν τη σύγκριση με την κατάληψη της Κριμαίας από τη Ρωσία – αν και κατά τα άλλα υπερασπίστηκε τον Πούτιν μετά από κάθε έγκλημα.
Δεν υπάρχει ταμπού για τον Mélenchon: του αρέσει τόσο πολύ η Γερμανία που θα ήθελε να έχει δύο από αυτές ταυτόχρονα.
Στο αντιγερμανικό του φυλλάδιο με τίτλο “Η ρέγγα του Μπίσμαρκ – το γερμανικό δηλητήριο” (2015), έγραψε ότι το κλισέ των φυσιολατρών Γερμανών (γυμνιστές, μελωμένα τούλια, βόλτες στα πευκοδάση) συγκαλύπτει το γεγονός ότι στην πραγματικότητα μολύνουν τον αέρα σε όλη την Ευρώπη με τα αυτοκίνητά τους και τους σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής με καύση άνθρακα. Και η χημική τους βιομηχανία δηλητηριάζει τα τρόφιμα σε όλο τον κόσμο.
Σε μια διαδήλωση κατά του πακέτου διάσωσης της Ελλάδας από την τότε καγκελάριο μας, τραγούδησε “A la poubelle, Madame Merkel!”. (Πανηγύριζε τον Έλληνα πρωθυπουργό του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα (“Il a la classe, notre Tsipras!” – “Έχει τάξη, ο Τσίπρας μας”) – τουλάχιστον για όσο καιρό αυτός εξακολουθούσε να αντιστέκεται στα μέτρα λιτότητας.
Όταν η Άνγκελα Μέρκελ κάποτε κάλεσε επίσης προσεκτικά τη Γαλλία να κάνει μεταρρυθμίσεις, εκείνος έγραψε στο Twitter στα γερμανικά: “Σκάστε, κυρία Μέρκελ! Η Γαλλία είναι ελεύθερη!” Μια άλλη φορά είπε για την καγκελάριο: “Αυτή δεν είναι μια σιδηρά κυρία, είναι μια χωριάτισσα από κάποια γωνιά της χώρας της που δεν αναλαμβάνει την ευθύνη για την Ευρώπη”.
Ακόμα και μετά την αποχώρησή μας από τον προκριματικό γύρο του Παγκοσμίου Κυπέλλου 2018, δεν ήταν υπεράνω του να γράφει στο Twitter “καθαρή χαρά”.
Η πλειοψηφική ψηφοφορία δυσκολεύει τα μικρά κόμματα στις βουλευτικές εκλογές, τα οποία συχνά δεν καταφέρνουν καν να περάσουν στον δεύτερο γύρο. Τελικά, μόνο οι ψήφοι για τον νικητή της εκλογικής περιφέρειας αποφασίζουν για την κατανομή των εδρών στο κοινοβούλιο.
Οι δεξιοί εθνικιστές της Marine Le Pen, για παράδειγμα, πήραν 13,2% των ψήφων στον πρώτο γύρο το 2017, αλλά τελικά κέρδισαν μόνο 8 από τις 577 έδρες (1,4%) στο κοινοβούλιο, επειδή οι αντίπαλοι υποψήφιοι συνήθως συμμαχούν εναντίον των υποψηφίων τους σε επίπεδο εκλογικής περιφέρειας.
Ο Mélenchon έχει πολλές πιθανότητες να ξεπεράσει αυτό το εμπόδιο, επειδή έχει ενώσει πολλά κόμματα του αριστερού φάσματος πίσω του. Η κατάσταση είναι διαφορετική στο δεξιό και στο ακροδεξιό στρατόπεδο: Εκεί, διάφορα κόμματα διαλύουν το ένα το άλλο.
Πηγή: www.capital.gr
Τα άρθρα που δημοσιεύουμε δεν απηχούν αναγκαστικά τις απόψεις μας και δεν δεσμεύουν παρά τους συγγραφείς τους. Η δημοσίευσή τους έχει να κάνει όχι με το αν συμφωνούμε με τις θέσεις που υιοθετούν, αλλά με το αν τα κρίνουμε ενδιαφέροντα για τους αναγνώστες μας.
