4 Ιουνίου 2022
Η ατζέντα της συνόδου κορυφής έχει καθοριστεί εδώ και εβδομάδες: Η κλιματική αλλαγή, η καθαρή ενέργεια, η υγεία, η δημοκρατία, η ψηφιοποίηση και, πάνω απ’ όλα, η μετανάστευση είναι αυτά που θέλουν να συζητήσουν οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων της αμερικανικής ηπείρου στην ένατη συνάντησή τους στο Λος Άντζελες από τις 6 έως τις 10 Ιουνίου, σύμφωνα με την Handelsblatt. Αυτό που δεν είναι ακόμη γνωστό, ωστόσο, είναι ο κατάλογος των συμμετεχόντων. Οι στοχευμένες μη προσκλήσεις, οι απειλές και τα μποϊκοτάζ θα μπορούσαν να μετατρέψουν τη συνάντηση σε φάρσα και φιάσκο δημοσίων σχέσεων για τον πρόεδρο των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν.
Στο επίκεντρο του θέματος βρίσκεται το ερώτημα αν θα πρέπει να επιτραπεί ή όχι η συμμετοχή των τριών αριστερών εθνικιστικών και σοσιαλιστικών κρατών, της Νικαράγουας, της Βενεζουέλας και της Κούβας. Ο Λευκός Οίκος έχει καταστήσει λίγο πολύ σαφές ότι οι αρχηγοί κρατών Ντανιέλ Ορτέγκα, Νικολάς Μαδούρο και Μιγκέλ Ντίας-Κανέλ δεν είναι ευπρόσδεκτοι λόγω “περιφρόνησης της δημοκρατίας”.
Αυτό, με τη σειρά του, έθεσε απροσδόκητα σε εγρήγορση ιδίως το Μεξικό. Ο πρόεδρος Andrés Manuel López Obrador, ο οποίος συνήθως δεν θεωρείται λάτρης της συνόδου κορυφής, μετατράπηκε τώρα σε υπερασπιστή εκείνων που δεν έχουν προσκληθεί. Θέλει να μείνει μακριά από τη σύνοδο κορυφής, η οποία αρχίζει τη Δευτέρα με προκαταρκτικές συνομιλίες, σε ένδειξη διαμαρτυρίας εάν οι ΗΠΑ επιμείνουν στην απόφασή τους.
Η Βολιβία και η Αργεντινή προσχώρησαν αρχικά στο μποϊκοτάζ, με τον πρόεδρο της Αργεντινής Αλμπέρτο Φερνάντες να υποχωρεί στο τέλος της εβδομάδας και να συμφωνεί να συμμετάσχει. Επιπλέον, ο πρόεδρος της Γουατεμάλας Alejandro Giammattei παραμένει μακριά από τη συνάντηση για διμερείς λόγους.
Είναι θυμωμένος επειδή η Ουάσινγκτον έβαλε τη γενική εισαγγελέα María Consuelo Porras σε κατάλογο κυρώσεων λόγω καταγγελιών για διαφθορά. Τουλάχιστον ο επικεφαλής του κράτους της Βραζιλίας Jair Bolsonaro ανακοίνωσε τη συμμετοχή του μετά από πολλούς δισταγμούς.
Η σύνοδος κορυφής υποτίθεται ότι θα τόνιζε τη νέα δέσμευση της Ουάσιγκτον στη Λατινική Αμερική και θα σηματοδοτούσε σκόπιμα τη διαφορά με τον προκάτοχο του Μπάιντεν, Ντόναλντ Τραμπ. Ο Τραμπ ήταν ο πρώτος πρόεδρος των ΗΠΑ που έμεινε μακριά από τη Σύνοδο Κορυφής της Αμερικανικής Ηπείρου, η οποία συγκεντρώνει ηγέτες από τον Καναδά έως τη Χιλή περίπου κάθε τρία χρόνια.
Οι ΗΠΑ θεωρούν εδώ και καιρό τη Λατινική Αμερική ως την “πίσω αυλή” τους. Ο Μπιλ Κλίντον φιλοξένησε την πρώτη Σύνοδο Κορυφής της Αμερικής στο Μαϊάμι το 1994, στην οποία προσκλήθηκαν όλες οι χώρες εκτός από την Κούβα. Αφού αποκλείστηκε από τις πρώτες έξι συναντήσεις, η Αβάνα προσκλήθηκε στις δύο τελευταίες στον Παναμά και στο Περού.
Είναι επομένως κατανοητό ότι ο εκ νέου αποκλεισμός του νησιού και άλλων κρατών προκαλεί αντίσταση στη Λατινική Αμερική. Επιπλέον, δείχνει την αυξημένη αυτοπεποίθηση ορισμένων κρατών, ιδίως έναντι της Ουάσιγκτον, η οποία για πολλές δεκαετίες θεωρούσε τη Λατινική Αμερική ως “πίσω αυλή” της και την αντιμετώπιζε ως τέτοια.
“Οι κυβερνήσεις της Λατινικής Αμερικής θέλουν να δείξουν στην Ουάσινγκτον ότι δεν κάθεται πλέον στην κεφαλή του τραπεζιού και ότι πρόκειται για μια σύνοδο κορυφής μεταξύ ίσων”, λέει ο Brian Winter, εκδότης του Americas Quarterly, ενός περιοδικού που καλύπτει την πολιτική των ΗΠΑ στο ημισφαίριο. “Ο θείος Σαμ δεν θα πρέπει πλέον να μπορεί να αποφασίζει μονομερώς ποιος είναι στη λίστα των προσκεκλημένων”.
Αλλά σε μια σύνοδο κορυφής με διχόνοια, θα ήταν δύσκολο να αντιμετωπιστούν εποικοδομητικά οι πιεστικές προκλήσεις που αντιμετωπίζει η ήπειρος. Πρόκειται, αφενός, για την εκτεταμένη οικονομική ύφεση που προκλήθηκε από την πανδημία, τον καλπάζοντα πληθωρισμό, αλλά και τα συνεχιζόμενα ζητήματα της περιβαλλοντικής υποβάθμισης, την αποδιάρθρωση των δημοκρατικών θεσμών και την ταυτόχρονη άνοδο των δεξιών λαϊκιστών, καθώς και το ζήτημα της αντιμετώπισης των προσφυγικών κρίσεων, ιδίως στην Κεντρική Αμερική, το Μεξικό και τις ΗΠΑ.
Ειδικότερα εδώ, χωρίς τη συμμετοχή των προέδρων του Μεξικού και της Γουατεμάλας, οποιαδήποτε περιφερειακή συμφωνία για τη μετανάστευση στο Λος Άντζελες θα παρέμενε καπνός και καθρέφτες, διότι και τα δύο κράτη, μαζί με την Ονδούρα, αντιπροσωπεύουν την πλειοψηφία των μεταναστών. Επιπλέον, μια συμφωνία επί του θέματος είναι επίσης σημαντική για τον Μπάιντεν όσον αφορά την εσωτερική πολιτική πριν από τις ενδιάμεσες εκλογές του Νοεμβρίου.
Εξάλλου, ο ακροδεξιός ηγέτης της Βραζιλίας Ζαΐρ Μπολσονάρου, ο οποίος είχε αφήσει εδώ και καιρό ανοιχτή τη συμμετοχή του, θα λάβει τώρα μέρος στη σύνοδο κορυφής. Ήταν ο στενότερος σύμμαχος του Τραμπ στη Λατινική Αμερική και οι διπλωματικές σχέσεις είναι μάλλον ψυχρές από τότε που ανέλαβε ο Μπάιντεν. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι ΗΠΑ επικρίνουν έντονα την περιβαλλοντική πολιτική της Βραζιλίας, ιδίως την αποψίλωση των δασών του Αμαζονίου.
Τώρα, ωστόσο, προγραμματίζονται ακόμη και διμερείς συνομιλίες μεταξύ των δύο αρχηγών κρατών στο Λος Άντζελες. Η απουσία του Μπολσονάρου θα κατέστρεφε κάθε σημαντική πρόοδο σε δύο άλλους σημαντικούς στόχους εξωτερικής πολιτικής της κυβέρνησης Μπάιντεν: την κλιματική αλλαγή και την υπεράσπιση της δημοκρατίας
Πηγή: www.capital.gr
Τα άρθρα που δημοσιεύουμε δεν απηχούν αναγκαστικά τις απόψεις μας και δεν δεσμεύουν παρά τους συγγραφείς τους. Η δημοσίευσή τους έχει να κάνει όχι με το αν συμφωνούμε με τις θέσεις που υιοθετούν, αλλά με το αν τα κρίνουμε ενδιαφέροντα για τους αναγνώστες μας.
