Είστε μετανιωμένος Ρώσος αξιωματικός ή Ουκρανός στρατιώτης κ . Μιχαήλοβιτς;
9 Μαρτίου 2022
Αίσθηση προκαλεί το θαύμα (?) της μεταμφίεσης Ουκρανού στρατιώτη σε μετανιωμένο Ρώσο στρατιωτικό και αιχμάλωτο πολέμου που κάνει τον γύρο του κόσμου τις τελευταίες ημέρες.
Ο λόγος για τον-σύμφωνα με τα δυτικά ΜΜΕ– Ρώσο στρατιωτικό διοικητή Ντμίτρι Μιχαήλοβιτς, ο οποίος φέρεται να αιχμαλωτίστηκε από ουκρανικές στρατιωτικές δυνάμεις και να ομολόγησε έκπληκτος ενώπιον της κάμερας «εξαπατημένος», ισχυριζόμενος πως ο ίδιος έπεσε «θύμα του ρωσικού αφηγήματος» που ήθελε τους Ρώσους στρατιώτες να μάχονται κατά των ουκρανικών ναζιστικών και εθνικιστικών πολιτοφυλακών που από το 2014 και έπειτα τρομοκρατούν τη ρωσόφωνη -και όχι μόνο- μειονότητα του Ντονμπάς.
Η είδηση του μετανιωμένου Ρώσου στρατιώτη έκανε τον γύρο του διαδικτυακού χωριού, με τους φιλικά προσκείμενους στο Κίεβο χρήστες να μιλούν μεταξύ άλλων «για έναν γενναίο άνδρα με καρδιά λιονταριού».
Το άκρως συγκινητικό γεγονός ωστόσο φαίνεται να διαψεύδεται από την επίμονη πραγματικότητα, καθώς ο εν λόγω αιχμάλωτος εμφανίζεται σε προγενέστερη -δύο ημέρες- της έναρξης του πολέμου φωτογραφία με ευδιάκριτα τα στρατιωτικά διακριτικά του ουκρανικού στρατού.
Κατόπιν τούτων η απορία που γεννάται είναι η εξής: Πρόλαβε ο αξιότιμος κ. Μιχαήλοβιτς να καταταγεί στον ρωσικό στρατό προτού συλληφθεί και έρθει αντιμέτωπος με το ψευδές πρόσωπο του διαβόητου «τέρατος» της ρωσικής προπαγάνδας; Ή απλά είμαστε μπροστά ακόμη σε μια ακόμη ψευδή είδηση, φθηνή απομίμηση των βέλτιστων χολιγουντιανών πρακτικών;
Όπως και να ‘χει υπάρχει κάτι αληθές στην καρδιά του ψέματος που φέρεται να ξεστόμισε ο αξιότιμος κ. Μιχαήλοβιτς. Η κυβέρνηση του Κιέβου εξακολουθεί πέραν των όποιων δημοκρατικών της διαπιστευτηρίων να ανέχεται υπομονετικά -αν δεν στηρίζει δια της αδράνειάς της- τη δράση των φασιστικών συμμοριών που τόσα χρόνια έχουν μεταβάλει την ανατολική Ουκρανία σε πεδίο θανάτου.
Πηγή: kosmodromio.gr
Τα άρθρα που δημοσιεύουμε δεν απηχούν αναγκαστικά τις απόψεις μας και δεν δεσμεύουν παρά τους συγγραφείς τους. Η δημοσίευσή τους έχει να κάνει όχι με το αν συμφωνούμε με τις θέσεις που υιοθετούν, αλλά με το αν τα κρίνουμε ενδιαφέροντα για τους αναγνώστες μας.