Της Βίκυς Καπετανοπούλου
8 Ιανουαρίου 2021
Είναι λάθος να υποτιμούμε τον κίνδυνο της παραλλαγής Ομικρον που δεν θα πρέπει «να κατηγοριοποιηθεί ως ήπια» ακόμα κι αν «φαίνεται πράγματι να είναι λιγότερο βαριά συγκριτικά με τη Δέλτα, ειδικά για τους εμβολιασμένους», αφού «εισάγει ανθρώπους στα νοσοκομεία και σκοτώνει».
Αλλο ένα ηχηρό καμπανάκι κατά του εφησυχασμού από τον επικεφαλής του ΠΟΥ, Τέντρος Αντανόμ Γκεμπρεγέσους, εν μέσω της ιλιγγιώδους εξάπλωσης της Ομικρον που έπιασε στον ύπνο την Ευρώπη και τον υπόλοιπο κόσμο, βάζοντας την πανδημία σε νέα αχαρτογράφητη φάση παρά τα εμβόλια. Οσο κι αν οι θάνατοι κι οι νοσηλείες σε ΜΕΘ που προκαλεί το άκρως μολυσματικό στέλεχος του νέου κορονοϊού δείχνουν να έχουν μειωθεί σε σχέση με τα πρότερα ολέθρια κύματα της Covid, ο αστρονομικός αριθμός τόσο πολλών μαζεμένων νέων κρουσμάτων και επαναμολύνσεων μέσα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα φέρνει ντόμινο σοβαρών προβλημάτων στα κράτη και τις κοινωνίες.
Πιο χαρακτηριστικά, τα μαζικά κενά στα ίδια τα νοσοκομεία λόγω αριθμού-ρεκόρ νοσούντων υγειονομικών (στο Λονδίνο, π.χ., βοηθάει πλέον ο στρατός τα αποδεκατισμένα νοσηλευτικά ιδρύματα), οι απανταχού ατέλειωτες ουρές για διαγνωστικά τεστ εν μέσω εντεινόμενων ελλείψεων και καθυστέρησης έκδοσης αποτελεσμάτων λόγω υπερφόρτωσης των αρμόδιων υπηρεσιών και το μπάχαλο σε πολλά σχολεία που ξανάνοιξαν μετά την Πρωτοχρονιά αλλά αδυνατούν να λειτουργήσουν απρόσκοπτα μέσα σε φαύλο κύκλο μολύνσεων μαθητών και εκπαιδευτικών (όπως συμβαίνει ήδη στη Γαλλία, φέρνοντας σε απόγνωση ιδίως τους εργαζόμενους γονείς).
Στις αιτίες ξεχωρίζει όχι μόνο η παράλογη άρνηση εμβολιασμού εκατομμυρίων ανθρώπων, αλλά κυρίως η μυωπική άρνηση των περισσότερων κυβερνήσεων να επενδύσουν ουσιαστικά στην ενίσχυση των συστημάτων δημόσιας υγείας και του κοινωνικού κράτους εν γένει έπειτα από τόσα φονικά παθήματα που δεν λένε να γίνουν μαθήματα. Κι έτσι, η μία μετά την άλλη οι χώρες της Ευρώπης τρέχουν ξανά πίσω από τις πανδημικές εξελίξεις, κυνηγώντας την ουρά τους και πασχίζοντας να μετριάσουν την κρίση με πραγματιστικά, υποτίθεται, πλην ριψοκίνδυνα μέτρα, όπως η αμφιλεγόμενη μείωση των ημερών καραντίνας για τους νοσούντες εργαζόμενους. «Η Γαλλία επιτρέπει ακόμα και στους υγειονομικούς, που έχουν μολυνθεί με τον κορονοϊό αλλά έχουν λίγα ή κανένα σύμπτωμα, να συνεχίζουν να περιθάλπουν ασθενείς αντί να αυτο-απομονώνονται», μετέδιδε ενδεικτικά χθες το Associated Press.
Πέραν, τώρα, της αυστηροποίησης του εμβολιαστικού πάσου, όπως αποφάσισε μεταξύ άλλων χθες η Γερμανία, το επίμαχο μέτρο της επιβολής υποχρεωτικού εμβολιασμού φαίνεται να σκοντάφτει σε δεύτερες σκέψεις ή και σε προβλήματα πρακτικής εφαρμογής του. Στην Ιταλία, ας πούμε, εκφράζεται σκεπτικισμός για το –αμελητέο πρακτικά– πρόστιμο 100 ευρώ άπαξ που μελετά να επιβάλει η κυβέρνηση Ντράγκι στους ανεμβολίαστους άνω των 50 ετών. Ακόμα και στην πρώτη διδάξασα Αυστρία, αιωρούνται πια αμφιβολίες για έναρξη από τον Φλεβάρη λόγω πρακτικών δυσκολιών αλλά και φθίνουσας πολιτικής συναίνεσης, με γνωστό λοιμωξιολόγο αφενός να προτείνει επανεξέταση, θεωρώντας πως η Ομικρον μπορεί να προκαλέσει πρωτόγνωρα επίπεδα συλλογικής ανοσίας, και ομοσπονδιακή υπουργό αφετέρου να ζητά εμμέσως αναθεώρηση, αν τα υπάρχοντα εμβόλια δεν αποδειχτούν τόσο αποτελεσματικά έναντι της συγκεκριμένης παραλλαγής.
Πηγή: www.efsyn.gr
Τα άρθρα που δημοσιεύουμε δεν απηχούν αναγκαστικά τις απόψεις μας και δεν δεσμεύουν παρά τους συγγραφείς τους. Η δημοσίευσή τους έχει να κάνει όχι με το αν συμφωνούμε με τις θέσεις που υιοθετούν, αλλά με το αν τα κρίνουμε ενδιαφέροντα για τους αναγνώστες μας.
