30 Δεκεμβρίου 2021
Σήμερα μια ακόμη ύπαρξη,μια νεαρή γυναίκα 30 ετών αυτοκτόνησε στο σπίτι της,μέσα στο αυτόχειρο lockdown που της επιβληθήκε και εκείνη επέλεξε να ποτίσει με τον θάνατο της…
Απο την 1η επιβολή των μνημονίων και μέχρι τούδε,η υπάρχει ανησυχητική υπεραύξηση των αυτοκτονίων στη Πατρίδα μας, με υψηλότερο ποσοστό θνησιμότητας από αυτοκτονία είναι η Κρήτη, η Θεσσαλία και η Αττική.
Για κάθε μία αυτοκτονία μένουν πίσω τουλάχιστον 5-10 άτομα που πενθούν, βιώνοντας όχι μόνο το συναισθηματικό φορτίο του πένθους αλλά και τις ψυχοκοινωνικές συνέπειες του στίγματος της αυτοκτονίας, ενώ 135 άτομα θεωρείται ότι επηρεάζονται άμεσα από κάθε αυτοκτονία.
Απο το 2010 μέχρι και το 2020 έχουν καταγραφει περίπου 9.000 αυτοκτονίες….ενώ εκτιμάται ότι στην πραγματικότητα οι αυτοκτονίες είναι πολύ περισσότερες αυτών που καταγράφονται, ενώ δεν υπάρχουν καθόλου στοιχεία για τις μη θανατηφόρες απόπειρες, οι οποίες εκτιμάται ότι είναι σχεδόν 25 φορές περισσότερες των καταγεγραμμένων αυτοκτονιών….
Από την έναρξη λειτουργίας της Γραμμής το 2007, το 1018 έχει δεχτεί περισσότερες από 220.000 κλήσεις. Το 2019 στη Γραμμή Παρέμβασης για την Αυτοκτονία-1018 έγιναν 19.722, εκ των οποίων 2.369 κλήσεις με αίτημα στο φάσμα της αυτοκτονικότητας.
Ο απόηχος της πανδημίας και οι συνέπειες της αποτελούν μία διαδικασία η οποία μπορεί να διαρκέσει για αρκετά χρόνια ακόμη και ο αντίκτυπός της στην ψυχική υγεία και το πεδίο της αυτοκτονίας και των αυτοκαταστροφικών συμπεριφορών παραμένει ακόμη άγνωστος.
Ο φόβος για το άγνωστο είναι το μεγαλύτερο κομμάτι που μπορεί κάποιος να αντιμετωπίσει….Πρέπει να μπορούμε να προετοιμαστούμε και να γίνουμε ανθεκτικοί σε όλα τα μελλούμενα. Θα μας συμβούν πολλά ακόμη και δεν ξέρουμε τι μπορεί να μας συμβεί το θέμα είναι να είμαστε έτοιμοι και να μπορέσουμε να αντιμετωπίζουμε και να ενισχύουμε την ψυχολογική μας ανθεκτικότητα…για αυτο το λόγο ,Την απραξία τη θεωρώ ένα είδος αυτοκτονίας.
Η αυτοκτονία δεν είναι να θέλεις να πεθάνεις. Είναι να θέλεις να εξαφανιστείς…και αυτη την εκατόμβη νεκρών ΠΟΙΟΣ άραγε θα θελησει να την χρεωθεί και συνειδητά ,να επωμιστεί;!
Μήπως οι πολιτικοί εγγαστρίμυθοι της Άρχουσας τάξης; Οι επιστημονίσκοι του τιποτένιου ανηλέητου, Γκαιμπελισμού;
Ο “ευκολόπιστος και πάντα προδόμενος ” λαουτζίκος που χάσκει ενώπιον της τηλοψίας για τα σπερματοφόρα και αδηφαγή πορνικά παρουσιάσματα αυτής;
Όταν σκοτώνεις τον χρόνο σου δεν πρόκειται για φόνο. Πρόκειται για αυτοκτονία.Και αυτή δεν είναι τίποτε άλλο από το έσχατο παράπονο, το πιο απαίσιο παράπονο για την ύπαρξη.
Υπάρχει το εξής πρόβλημα με την αυτοκτονία: είναι μια πράξη φιλοδοξίας, αλλά μπορεί να εκτελεστεί μόνο από κάποιον που έχει υπερβεί τη φιλοδοξία…
Η φλοδοξία της ανυπαρξίας;!
Πώς όμως μπορεί κανείς να ανακαλύψει νόημα στη ζωή του; Υπάρχει άραγε άνθρωπος που δεν έχει αναρωτηθεί ποιο είναι το νόημα της ζωής του; Είναι ένα ερώτημα που όλους λίγο-πολύ μας έχει απασχολήσει κάποια στιγμή.
Το πρωταρχικό κίνητρο του ανθρώπου αποτελεί η ανάγκη του να βρει νόημα στη ζωή του, ένα νόημα μοναδικό και ιδιαίτερο. Η συνειδητοποίηση και μόνο ότι κανείς άλλος δεν μπορεί να αντικαταστήσει το έργο του στην εκπλήρωση της αποστολής του είναι ουσιαστικά αυτή που δίνει σκοπό και νόημα στη ζωή του.
Υπάρχουν τρία μονοπάτια μέσα από τα οποία μπορεί κανείς να βρει νόημα.
Πρώτον, μέσα από τη δημιουργικότητα και την επίτευξη σημαντικών -για το άτομο-στόχων.
Δεύτερον, μέσα από βαθιά συναισθήματα και βιώματα, όπως η επαφή με την ομορφιά, την αλήθεια και κυρίως την αγάπη και
Tρίτον, μέσα από κάποια αναπόφευκτη, οδυνηρή κατάσταση που ωθεί το άτομο σε αλλαγή. Η τελευταία περίπτωση δεν αποτελεί απλή κι εύκολη διαδικασία και πολλές φορές χρειάζεται ψυχοθεραπεία για να καταφέρει κανείς να αντέξει τα επώδυνα συναισθήματά του και τελικά να νοηματοδοτήσει το βίωμά του μετατρέποντας την απόγνωσή του σε ελπίδα.
Μερικές φορές για κάποιο λόγο η ανάγκη μας για νόημα ματαιώνεται με αποτέλεσμα να βιώνουμε ένα αίσθημα υπαρξιακού κενού και ανίας. Αυτή η ματαίωση δε θεωρείται ψυχική ασθένεια, αλλά πνευματική δοκιμασία που μας καλεί να επαναπροσδιορίσουμε τις αξίες και τις στάσεις μας.
το να κυνηγούμε την ευτυχία μας εμποδίζει από το να ζούμε ευτυχισμένοι. Η ευτυχία είναι κάτι που προκύπτει όταν η ζωή μας προχωρά καλά. Με το να ανακαλύπτουμε, όμως, κάποιο νόημα για τη ζωή μας ουσιαστικά επινοούμε λόγους που μπορούν να μας κάνουν ευτυχισμένους.
Αν προβληματίζεστε σχετικά με το νόημα της ζωής σας αυτές είναι κάποιες ερωτήσεις που θα μπορούσατε να θέσετε στον εαυτό σας:
– Τι με κάνει να νιώθω ότι η ζωή μου έχει αξία; Ποιοι στόχοι μου κάνουν τη ζωή μου να έχει νόημα;
– Τι συνιστά για μένα μια καλή και γεμάτη νόημα ζωή;
– Έχουν υπάρξει στη ζωή μου στιγμές που ένιωσα ότι η ζωή δεν έχει νόημα, κι αν ναι, πότε;
Τι ήταν αυτό που τελικά με κράτησε και με βοήθησε να αντέξω;
Αυτά ώς τροφή για σκέψη προς το τέλος του χρόνου τούτου…
Δρυόκοπος ο Άρειος
Πηγή:www.facebook.com/185876961845868/posts/
Τα άρθρα που δημοσιεύουμε δεν απηχούν αναγκαστικά τις απόψεις μας και δεν δεσμεύουν παρά τους συγγραφείς τους. Η δημοσίευσή τους έχει να κάνει όχι με το αν συμφωνούμε με τις θέσεις που υιοθετούν, αλλά με το αν τα κρίνουμε ενδιαφέροντα για τους αναγνώστες μας.
