Η εξομάλυνση και η αυταπάτη του «Μεγάλου Ισραήλ»
Του Μαρουάν Ε. Τουμπάσι *
26 Σεπτεμβρίου 2020
Η λεγόμενη εξομάλυνση των σχέσεων του Ισραήλ με μια σειρά αραβικών καθεστώτων, υπό το πρίσμα της συνέχισης και επέκτασης της εποικιστικής κατοχής και της καταπίεσης του παλαιστινιακού λαού μας, είναι στην πραγματικότητα η επικάλυψη για την υλοποίηση του σχεδίου του «Μεγάλου Ισραήλ». Είναι η έμπρακτη εφαρμογή του σχεδίου της νέας Μέσης Ανατολής, που προσπαθούν εδώ και είκοσι χρόνια να εφαρμόσουν οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ, προκειμένου να ικανοποιήσουν το «βιβλικό όραμα» των Εβραίων και τα συμφέροντα του παγκόσμιου σιωνιστικού κινήματος.
Αυτό το κίνημα περιλαμβάνει πλέον και μη Εβραίους, με τη βοήθεια ενός ρεύματος ευαγγελικών και χριστιανών σιωνιστών, ο αριθμός των οποίων έχει φτάσει τα 120 εκατομμύρια σε όλο τον κόσμο και η επιρροή τους επεκτείνεται σε πολλές χώρες της Ευρώπης και της Λατινικής Αμερικής. Αυτοί αποτελούν τη βάση της λαϊκής Δεξιάς που ενισχύει τον σιωνισμό και τις πολιτικές του κράτους κατοχής (Ισραήλ). Επιπλέον αποτελούν το 1/3 της εκλογικής βάσης των ΗΠΑ, υπό την προστασία της λευκής αμερικανικής Ακροδεξιάς.
Το εβραϊκό κεφάλαιο διαδραματίζει σε αυτόν τον κόσμο έναν εξέχοντα ρόλο στην υποστήριξη και υλοποίηση αυτού του σχεδίου, του οποίου την οικονομική και νομισματική ραχοκοκαλιά αποτελεί το Ιδρυμα Rothschild.
Το «Μεγάλο Ισραήλ» δεν θα συσταθεί γεωγραφικά, αλλά μέσα από σταδιακό και επιταχυνόμενο έλεγχο των νευραλγικών κέντρων της πολιτικής, της οικονομίας και της παγκόσμιας αγοράς στις χώρες που διέπονται από επενδυτικούς νόμους οι οποίοι συνδέονται με το παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα και τα παγκόσμια χρηματοοικονομικά κέντρα.
Σε αυτά συμπεριλαμβάνονται τα κέντρα στρατιωτικών βιομηχανιών, στόχος των οποίων είναι η εμπορευματοποίηση των προϊόντων τους – βάση της πολιτικής που δημιουργεί «φανταστικούς» εχθρούς των ΗΠΑ, όπως συνέβη στην περίπτωση του Αφγανιστάν με τον Μπιν Λάντεν και τις οργανώσεις του ισλαμικού κράτους (ISIS), δημιούργημα των αμερικανοσιωνιστικών ομάδων για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων τους.
Το ίδιο συμβαίνει και σήμερα με τη δημιουργία συμμαχιών εναντίον του Ιράν και άλλων χωρών, οι οποίες εμφανίζονται στον κόσμο ως εχθρικές για να δημιουργηθούν με αυτόν τον τρόπο κοινά οφέλη ανάμεσα στο Ισραήλ και τα αραβικά μη δημοκρατικά καθεστώτα, που υποστηρίζονται από τις ΗΠΑ, σε αντίθεση με τους ψευδείς αμερικανικούς ισχυρισμούς περί δημιουργίας δημοκρατικών κρατών ανά τον κόσμο.
Επιπλέον στην προσπάθεια των Ισραηλινών για την προώθηση της «εβραϊκής κληρονομιάς» σε πολλές αραβικές χώρες, χρησιμοποιήθηκαν ως βοηθητικοί παράγοντες οι επενδυτικοί νόμοι σε ακίνητα και οι νόμοι περί ιθαγένειας που ισχύουν σε αυτές τις χώρες. Οι επενδυτές στην πλειονότητά τους εμφανίζονται ως Εβραίοι αραβικής προέλευσης που επιστρέφουν στην πατρίδα τους, ενώ στην πραγματικότητα είναι Ισραηλινοί πράκτορες προσποιούμενοι τους Αραβες και αυτοί αποτελούν την αιχμή του δόρατος στο πολιτικό σχέδιο του παγκόσμιου σιωνισμού.
Αυτό αναβίωσε όταν μέρος της διεθνούς κοινότητας με συνωμοσία ακύρωσε απόφαση των Ηνωμένων Εθνών η οποία συνέδεε τον σιωνισμό με τις φυλετικές διακρίσεις, πράγμα που συνετέλεσε και στη δημιουργία της παγκόσμιας τάξης πραγμάτων του ενός πόλου, μετά την κατάρρευση του σοσιαλιστικού στρατοπέδου που ήταν ο δεύτερος πόλος της παγκόσμιας τάξης πραγμάτων στη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου.
Αποτέλεσμα αυτού είναι οι ΗΠΑ και το σιωνιστικό κίνημα να προχωρήσουν στην εφαρμογή του σχεδίου, ελέγχοντας την κεντρική ευρωπαϊκή ήπειρο, δηλαδή την αποκαλούμενη από την αμερικανική πολιτική γεωγραφία «Ευρασία», για να περικυκλώσουν τη Ρωσία. Στη συνέχεια πέρασαν στην εφαρμογή της δεύτερης φάσης του σχεδίου τους για μια νέα ευρύτερη Μέση Ανατολή, εκμεταλλευόμενοι την απουσία δημοκρατικής πραγματικότητας στα αραβικά κράτη.
Προσπαθώντας να αλλάξουν την κατάσταση μέσω της λεγόμενης «αραβικής άνοιξης», στόχευσαν στο νέο εθνικό αραβικό κράτος μετά την απελευθέρωσή του, κατακερματίζοντας τη δομή του, την εδαφική του ακεραιότητα και πυροδοτώντας εθνικιστικές συγκρούσεις και θρησκευτικές αιρέσεις, με στόχο την καταστροφή του αραβικού κράτους και την εξυπηρέτηση της κυριαρχίας της χώρας κατοχής (Ισραήλ), ώστε αυτή να υπερέχει όχι μόνο στην περιοχή αλλά σε ολόκληρο τον κόσμο.
Ολα αυτά διευκόλυναν το σχέδιο του «Μεγάλου Ισραήλ» που εφαρμόζεται τώρα, ώστε να αποκτήσει τον έλεγχο των πηγών ενέργειας και της ασφάλειας της Ανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής, προς εξυπηρέτηση των ΗΠΑ και των καπιταλιστικών εταιρειών πετρελαίου.
Και αυτά συμβαίνουν με την προϋπόθεση της δυνατότητας επίλυσης του εθνικού ζητήματος του παλαιστινιακού λαού μας, η οποία επίλυση όμως δεν πρόκειται να επέλθει, παρά μόνο μετά το τέλος της ιστορικής αδικίας που βιώνει ο λαός μας και μετά την εφαρμογή των αναφαίρετων εθνικών δικαιωμάτων στα εδάφη μας με πρώτο απ’ όλα το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης σύμφωνα με τη διεθνή νομιμότητα και τις διεθνείς αποφάσεις, που αποτελούν τον μόνο δρόμο για τη σταθερή ειρήνη στην οποία πιστεύει ο λαός μας.
Το παλαιστινιακό ζήτημα, το οποίο δημιουργήθηκε μετά το έγκλημα της Νάκμπα και την έναρξη εφαρμογής του σιωνιστικού σχεδίου, στηρίζεται στο ρατσιστικό εβραϊκό όραμα, που με τη στήριξη των δυτικών δυνάμεων (μεταξύ των οποίων και η τότε ναζιστική Γερμανία) δημιούργησε αυτή την αποικιοκρατική και εποικιστική εστία για την εξυπηρέτηση των οικονομικών και πολιτικών συμφερόντων και την προσέγγιση του θρησκευτικού εβραϊκού οράματος, ώστε να φτάσουμε στο αποικιακό σχέδιο που εφαρμόζεται σήμερα.
Οι συμφωνίες εξομάλυνσης του Ισραήλ με καθεστώτα ή απομακρυσμένες χώρες δεν θα φέρουν ούτε την ειρήνη ούτε τη σταθερότητα. Αντιθέτως αυτές αντικατοπτρίζουν την έλλειψη εμπιστοσύνης που βιώνει σήμερα το Ισραήλ από τους γείτονές του εξακολουθώντας να είναι κράτος κατοχής, καθώς και την εσωτερική απομόνωση όντας κράτος φυλετικών διακρίσεων.
Η διεθνής κατάσταση που δημιουργήθηκε από το ενός πόλου διεθνές σύστημα και την αμερικανική ηγεμονία δεν θα κρατήσει πολύ. Διότι η ιστορία δεν θα σιγήσει, αφού το μόνο σταθερό σ’ αυτήν είναι η αλλαγή. Ηδη εμφανίζονται νέες δυνάμεις στον κόσμο. Ο παλαιστινιακός λαός δεν θα υποκύψει και θα συνεχίσει τον δίκαιο αγώνα του για την επίτευξη της δικαιοσύνης, της ελευθερίας, της δημοκρατίας και της ειρήνης με όλους τους λαούς της Γης.
* Πρέσβης του κράτους της Παλαιστίνης στην Ελλάδα
Πηγή: www.efsyn.gr
